Vertaling van "verstrekkingen van klinische biologie voorschrijven mag noch " (Nederlands → Frans) :

« Art. 5. Ten aanzien van beoefenaars van gezondheidsberoepen die verstrekkingen van klinische biologie voorschrijven mag noch rechtstreeks, noch onrechtstreeks enig voordeel worden toegekend of enige druk worden uitgeoefend.
« Art. 5. II est interdit d'accorder à des praticiens de professions de santé prescrivant des prestations de biologie clinique, directement ou indirectement, quelque avantage que ce soit ou d'exercer quelque pression que ce soit sur ces praticiens.

Doordat de Commissie met name oordeelde dat de in het geding zijnde beperking, die vervat is in artikel 3, § 1, 3° en 4°, strijdig was met het beginsel van vrijheid van vestiging die door het Verdrag wordt gewaarborgd (Parl. St., Kamer, 2003-2004, DOC 51-1014/001, pp. 4 en 17; DOC 51-1014/003, p. 4; DOC 51-1014/009, p. 4), werd bij artikel 5 van de wet van 24 mei 2005 artikel 3, § 1, gewijzigd om de vereiste te schrappen van de machtiging om verstrekkingen van klinische biologie uit te voeren, waarbij vanaf dan de voorschrijvende geneesheren de enige natuurlijke personen zijn die geen laboratorium mogen uitbaten, noch zich associëren om dat te doen.
La Commission ayant notamment estimé que la limitation en cause, inscrite à l'article 3, § 1, 3° et 4°, était contraire au principe de la liberté d'établissement garantie par le Traité (Doc. parl., Chambre, 2003-2004, DOC 51-1014/001, pp. 4 et 17; DOC 51-1014/003, p. 4; DOC 51-1014/009, p. 4), l'article 5 de la loi du 24 mai 2005 a modifié l'article 3, § 1, afin de supprimer l'exigence de l'habilitation à effectuer des prestations de biologie clinique, les médecins prescripteurs étant désormais les seules personnes physiques à ne pouvoir exploiter un laboratoire ou s'associer pour ce faire.

Het arrest nr. 139.860 uitgesproken door de Raad van State op 27 januari 2005 vernietigt het koninklijk besluit van 24 september 1998 tot vaststelling van de voorwaarden waaronder een tussenkomst van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen mag worden verleend in de verstrekkingen van moleculaire klinische biologie, gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 22 oktober 1998.
L'arrêt n° 139.860 rendu par le Conseil d'Etat le 27 janvier 2005 annule l'arrêté royal du 24 septembre 1998 fixant les conditions auxquelles une intervention de l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, peut être accordée dans les prestations de biologie clinique moléculaire publié au Moniteur belge du 22 octobre 1998.

De verzoekende partijen klagen aan dat artikel 8 van de bestreden wet aan de Koning de mogelijkheid verleent om te beslissen, zonder dat Zijn beslissing in Ministerraad moet worden overlegd of op grond van een advies moet worden genomen, over maatregelen tot terugvordering, ten laste van de producenten van geneesmiddelen, van elke overschrijding van de erin bedoelde deelbudgetten, zonder te eisen dat die overschrijding significant is of een zekere omvang bereikt, anders dan wat de andere bepalingen van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 voorschrijven voor de zorgverstrekkers, de diensten en instellingen, de verstrekkingen in de ziekenhuizen, de verstrekkingen van klinische biologie, de verstrekkingen van klinische biologie verleend aan de in een ziekenhuis opgenomen rechthebbenden, de verstrekkingen van klinische biologie verleend aan de niet-opgenomen rechthebbenden en de bij de wet voorgeschreven uitbreiding tot andere verstrekkingen.
Les requérantes reprochent à l'article 8 de la loi entreprise de conférer au Roi la faculté de décider, sans que Sa décision doive être délibérée en Conseil des ministres ou prise sur la base d'avis, des mesures permettant de récupérer à charge des producteurs de médicaments tout dépassement des budgets partiels qui sont visés, sans exiger que ce dépassement soit significatif ou atteigne une certaine ampleur, à la différence de ce que les autres dispositions de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 prescrivent pour les dispensateurs de soins, les services et établissements, les prestations dispensées dans les hôpitaux, les prestations de biologie clinique, les prestations de biologie clinique dispensées aux bénéficiaires hospitalisés, les prestations de biologie clinique dispensées aux bénéficiaires non hospitalisés et l'extension prévue par la loi à d'autres prestations.

« Een bijkomend honorarium mag voor sommige verstrekkingen worden toegekend als deze worden verricht door een geneesheer of een apotheker-bioloog of een licentiaat in de wetenschappen erkend door de Minister die de Volksgezondheid in zijn bevoegdheid heeft om verstrekkingen inzake klinische biologie te verrichten die de accreditering heeft verkregen onder de voorwaarden en volgens de procedure die zijn vastgesteld in de nationale akkoorden geneesheren-ziekenfondsen en de overeenkomsten respectievelijk bedoeld in de artikelen 50 en 42 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994».
« Des suppléments d'honoraires peuvent être attribués pour certaines prestations lorsqu'elles sont effectuées par un médecin ou un pharmacien biologiste ou un licencié en sciences agréé par le Ministre qui a la Santé publique dans ses attributions pour effectuer des prestations de biologie clinique bénéficiant de l'accréditation selon les conditions et la procédure prévues dans les accords nationaux médico-mutualistes et les conventions visés respectivement aux articles 50 et 42 de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994».

De Raad van State oordeelde dat minstens niet is aangetoond dat de connexisten, bedoeld in artikel 2, §2, b) en hun laboratoria over een dermate lage bekwaamheid zouden beschikken in vergelijking met onder meer de geneesheren-specialisten voor de klinische biologie of voor nucleaire geneeskunde in vitro en de apothekers en licentiaten in de wetenschappen die door de minister van Volksgezondheid zijn erkend om verstrekkingen inzake klinische biologie of voor nucleaire geneeskunde in vitro te verrichten, bedoeld in §2, a), noch dat het gemaakte onderscheid pertinent, redelijk, en derhalve in rechte verantwoord zou zijn.
Le Conseil d'État estime qu'il n'est pas démontré que les connexistes, visés à l'article 2, §2, b) et leur laboratoires présenteraient une compétence tellement moindre que les médecins spécialistes en biologie clinique ou en médecine nucléaire in vitro et les licenciés en sciences agréés par le ministre ayant la Santé publique dans ses attributions pour effectuer des prestations de biologie clinique ou de médecine nucléaire in vitro, visés au §2, a), ni que la distinction établie serait pertinente, raisonnable et donc fondée en droit.

Naar verluidt wordt een koninklijk besluit voorbereid tot vaststelling van de voorwaarden waaronder een tegemoetkoming van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen mag worden verleend in de verstrekkingen van moleculaire klinische biologie.
Il me revient qu'un arrêté royal visant à fixer les conditions d'une intervention par l'assurance obligatoire pour les soins de santé dans les prestations de biologie clinique moléculaire serait en préparation.