Traduction de «verder verwijst mevrouw » (Néerlandais → Français) :

Verder verwijst mevrouw Vienne naar het wetsvoorstel betreffende de opheffing van de leeftijdsgerelateerde degressie van het gewaarborgd gemiddeld minimum maandinkomen (stuk Senaat, nr. 4-1108) dat zij in de Senaat heeft ingediend en dat de barema's gekoppeld aan de leeftijd wil afschaffen.
Mme Vienne fait ensuite référence à la proposition de loi relative à la suppression de la dégressivité du revenu minimum mensuel moyen garanti en fonction de l'âge (do c. Sénat, nº 4-1108), qu'elle a déposée au Sénat et qui vise à supprimer les barèmes liés à l'âge.

Verder verwijst mevrouw de Bethune naar het wetsvoorstel tot wijziging van de wapenwet van 3 januari 1933, wat betreft het verbod op antihanteerbaarheidsmechanismen (stuk Senaat, nr. 3/178), dat de dames Thijs en De Schamphelaere op 29 augustus 2003 in de Senaat hebben ingediend.
Ensuite, Mme de Bethune renvoie à la proposition de loi modifiant, en ce qui concerne l'interdiction des dispositifs antimanipulation, la loi sur les armes du 3 janvier 1933 (do c. Sénat, nº 3/178), qui a été déposée au Sénat le 29 août 2003 par Mmes Thijs et De Schamphelaere.

Verder verwijst mevrouw Zrihen naar de gebeurtenissen tijdens de eerste conferentie in Durban (september 2001) en meer bepaald naar het feit dat de NGO's niet betrokken waren bij het onderzoeksproces.
Ensuite, Mme Zrihen évoque les événements qui ont eu lieu au cours de la première conférence de Durban (en septembre 2001), et plus précisément le fait que les ONG n'avaient pas été associées au processus d'examen.

Verder vestigt mevrouw Temmerman de aandacht op de gevoeligheid van de informatie en verwijst zij naar de vragen die recent in het openbaar aan een Afrikaanse collega werden gesteld in verband met AIDS/HIV.
Elle met ensuite l'accent sur le caractère sensible des informations et renvoie aux questions qui ont récemment été posées en public à un collègue africain au sujet du sida/VIH.

Ik wens vooreerst op te merken dat in het antwoord dat werd verstrekt op de parlementaire vraag nr. 61 van 7 maart 2013, gesteld door mevrouw Veerle Wouters, en waarnaar het geachte lid in zijn vraag blijkbaar verwijst, enkel wordt meegedeeld dat het algemene fiscale neutraliteitsbeginsel niet rechtvaardigt dat een goed dat werd verkregen ingevolge een belastingvrije fusie niet kan worden beschouwd als een geldige herbelegging in de zin van artikel 47, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (WIB 92) en dat een verder onderzoek zich opdringt (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2013-2014, nr. 158, blz. 161).
Au préalable, je souhaite faire remarquer que dans la réponse qui a été fournie à la question parlementaire n° 61 du 7 mars 2013, posée par madame Veerle Wouters, et à laquelle l'honorable membre se réfère vraisemblablement dans sa question, il est seulement mentionné que le principe général de neutralité fiscale ne justifie pas qu'un bien acquis à l'occasion d'une fusion exonérée d'impôt ne puisse être considéré comme un remploi valable au sens de l'article 47, du Code des impôts sur les revenus 1992 (CIR 92) et qu'un examen complémentaire s'impose (Questions et Réponses, Chambre, 2013-2014, n° 158, p. 161).

– (FR) Mevrouw de Voorzitter, mevrouw de fungerend voorzitter van de Raad, voorzitter van de Commissie, dames en heren, de Verklaring van Berlijn richt zich tot de burgers van de EU met het verzoek het buitengewone succes van onze gemeenschappelijke inspanningen op juiste waarde te schatten. Zij verwijst naar onze Europese waarden en moet het uitgangspunt zijn voor een nieuw creatief elan, dat verder gaat dan de solidariteit waarmee een aantal gemeenschappelijke beleidsterreinen in de afgelopen halve eeuw op één lijn zijn gebracht.
- Madame la Présidente, Madame la Présidente en exercice du Conseil, Monsieur le Président de la Commission, mes chers collègues, la déclaration de Berlin s’adresse aux peuples de l’Union européenne pour qu’ils prennent la mesure de l’extraordinaire succès que constitue notre œuvre commune. Elle rappelle nos valeurs européennes et doit être le ciment d’un nouvel élan d’imagination, au-delà des solidarités qui ont permis de faire converger un certain nombre de politiques communes pendant un demi-siècle.