Traduction de «tenlasteneming verkreeg de belastingplichtige geen beroepsinkomsten » (Néerlandais → Français) :

27. Uit de in het hoofdgeding van toepassing zijnde bepalingen volgt echter, dat de Belgische belastingwetgeving aan de toekenning van het voordeel van het huwelijksquotiënt de objectieve voorwaarde verbindt, dat de echtgenoot van de belastingplichtige geen of slechts geringe beroepsinkomsten geniet, tot een geïndexeerd maximumbedrag van 270 000 BEF.
27. Il ressort toutefois des dispositions applicables dans l'affaire au principal que la législation fiscale belge soumet l'octroi du bénéfice du quotient conjugal à la condition objective que le conjoint de l'assujetti ne dispose d'aucun revenu professionnel, ou de revenus professionnels faibles, avec un maximum de 270.000 BEF, indexé.

Wanneer de belastingplichtige er thans voor kiest geen gebruik te maken van het uitzonderingsstelsel voor de geheime commissielonen die zijn toegestaan bij koninklijk besluit, zoals bepaald in de artikelen 58 en 463bis van het WIB 1992 (en afgeschaft door de artikelen 9 en 19 van het ontwerp), maar hij ervoor kiest het « geheim commissieloon » niet te verantwoorden, wordt het volgende basisstelsel toegepast. Zoals bepaald in artikel 57, WIB 1992, worden bepaalde kosten — commissies, makelaarslonen, handels- of andere restorno's, toevallige of niet toevallige vacatiegelden of erelonen, gratificaties, vergoedingen of voordelen van alle aard die voor de verkrijgers beroepsinkomsten zijn — slechts als beroepskosten inzake personenbelasting aangenomen wanneer ze worden verantwoord, ten eerste, door individuele fiches en ten tweede, door een samenvattende opgave die worden overgelegd in de vorm en binnen de termijn die de Koning bepaalt.
Actuellement lorsque le contribuable choisit de ne pas recourir au régime dérogatoire des commissions secrètes admises par arrêté royal, organisé par les articles 58 et 463bis, CIR 1992, (abrogés par les articles 9 et 19 du projet) mais qu'il choisit de ne pas justifier la « commission secrète », celle-ci subit le régime de base suivant: Au terme de l'article 57, CIR 1992, notamment les dépenses suivantes — commissions, courtages, ristournes commerciales ou autres, vacations ou honoraires occasionnels ou non, gratifications, rétributions ou avantages de toute nature qui constituent pour le bénéficiaire des revenus professionnels — ne seront considérées comme des frais professionnels en matière d'impôt des personnes physiques que si elles sont justifiées, primo, par la production de fiches individuelles et, secundo, d'un relevé récapitulatif établis dans les formes et délais déterminés par le Roi.

Bovendien kan het certificaat waarover sprake is in § 4 van artikel 210bis KB/WIB dat moet dienen voor de vaststelling dat de overdrager niet onderworpen is aan de belasting van niet-residenten, uiteraard niet uitgereikt worden als de fysieke niet-residente persoon belastingplichtige is uit hoofde van inkomsten die geen beroepsinkomsten zijn.
Par ailleurs, le certificat visé au § 4 de l'article 210bis AC/CIR, servant à constater que le cédant n'est pas soumis à l'impôt des non-résidents, ne peut évidemment pas être fourni si la personne physique non résidente est redevable de cet impôt du chef de revenus non professionnels.

1992), zoals geïnterpreteerd in het licht van de hervormingswet van 7 december 1988, moet worden toegepast door bij « het geheel van de inkomsten » geen rekening te houden met de beroepsinkomsten van de echtgenoot van de belastingplichtige die beroepsinkomsten in het buitenland heeft ontvangen.
1992), telle qu'elle est interprétée à la lumière de la loi-réforme du 7 décembre 1988, doit être appliquée en faisant abstraction, dans le « total des revenus », des revenus professionnels du conjoint du contribuable ayant perçu les revenus professionnels à l'étranger.

In de geschetste situatie moet een dergelijke aftrek dan ook om de hiernavolgende redenen worden verworpen: - op het tijdstip van de tenlasteneming verkreeg de belastingplichtige geen beroepsinkomsten als werkend vennoot van de vennootschap, die in faling was, waardoor het noodzakelijkerwijze uitgesloten is dat de tenlasteneming is gebeurd met het oog op het behoud van beroepsinkomsten die de betrokkene periodiek uit die vennootschap verkrijgt; - de tenlasteneming gebeurde op een onrechtstreekse wijze door middel van de rekening courant van de werkend vennoot in de vennootschap en niet door een onherroepelijke en onvoorwaardelijke betaling van een som geld in het voordeel van de vennootschap.
Par conséquent, dans la situation évoquée, une telle déduction doit être rejetée pour les raisons suivantes: - au moment de la prise en charge, le contribuable n'avait pas perçu de revenus professionnels comme associé actif à charge de la société et celle-ci était en faillite, ce qui exclut nécessairement que la charge ait été supportée en vue de sauvegarder les revenus professionnels que l'intéressé obtient périodiquement de la société en question; - la prise en charge a été réalisée d'une manière indirecte par le biais du compte courant de l'associé actif dans la société et non par un paiement, irrévocable et sans condition, d'une somme d'argent au profit de la société.

Zo werd door de ambassade in Lima een visum om naar België op bezoek te komen geweigerd omdat de betrokkene te jong was (23 jaar), geen beroepsinkomsten heeft (de aanvraag was nochtans vergezeld van een verbintenis tot tenlasteneming) en omdat de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) vreesde dat de betrokkene achteraf niet meer zou terugkeren naar Peru.
Ainsi, notre ambassade à Lima a refusé un visa à une personne qui souhaitait rendre visite à quelqu'un en Belgique parce qu'elle était trop jeune (23 ans), n'avait pas de revenus professionnels (la demande était néanmoins accompagnée d'un engagement de prise en charge), et parce que l'Office des Étrangers craignait qu'elle ne rentre pas au Pérou.

1. Bent u de mening toegedaan dat, met betrekking tot de in artikel 53, 15° WIB 1992 bedoelde voorwaarde betreffende tenlasteneming van verliezen van vennootschappen met het oog op het behoud van beroepsinkomsten, het volgens de wetgever noodzakelijk is maar tevens voldoende dat de belastingplichtige aantoont dat hij beroepsinkomsten heeft verworven uit de vennootschap en dit ongeacht de hoegrootheid van respectieve verliezen en beroepsinkomsten?
1. Estimez-vous que pour ce qui regarde la condition visée à l'article 53, 15° du CIR 1992, concernant la prise en charge de pertes de sociétés en vue de sauvegarder des revenus professionnels, il soit, aux yeux du législateur, nécessaire mais en même temps suffisant que le contribuable démontre qu'il a retiré des revenus professionnels de la société, et ce indépendamment de l'importance des pertes et des revenus professionnels concernés?

Op vraag nr. 506 van 18 juli 1996 van de heer Didden aangaande de tenlasteneming van verliezen werd onder meer geantwoord (Vragen en Antwoorden, Kamer, 1996-1997, nr. 52, blz. 7031): «Artikel 53, 15°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 verbiedt uitdrukkelijk de aftrek als beroepskosten van verliezen van vennootschappen die bestuurders en werkende vennoten ten laste nemen, behoudens indien de tenlasteneming geschiedt met het oog op het behoud van beroepsinkomsten welke die belastingplichtige periodiek uit zijn vennootschap verkrijgt.
En réponse à la question no 506 du 18 juillet 1996 de M. Didden (Questions et Réponses, Chambre, 1996-1997, no 52, p. 7031) concernant la prise en charge de pertes, le ministre précise notamment ce qui suit: «L'article 53, 15°, du Code des impôts sur les revenus 1992 exclut expressément la déduction, à titre de frais professionnels, des pertes des sociétés que les administrateurs et les associés actifs prennent en charge, sauf lorsque la prise en charge se réalise en vue de sauvegarder des revenus professionnels que le contribuable retire périodiquement de sa société.

Op mijn vraag nr. 506 van 18 juli 1996 aangaande de tenlasteneming van verliezen werd onder meer geantwoord (Vragen en Antwoorden, Kamer, 1996-1997, nr. 52, blz. 7031): «Artikel 53, 15°, WIB 1992 verbiedt uitdrukkelijk de aftrek als beroepskosten van verliezen van vennootschappen die bestuurders en werkende vennoten ten laste nemen, behoudens indien de tenlasteneming geschiedt met het oog op het behoud van beroepsinkomsten welke die belastingplichtige periodiek uit zijn vennootschap verkrijgt.
En réponse à ma question no 506 du 18 juillet 1996 relative à la prise en charge de pertes, le ministre précisait notamment ce qui suit (Questions et Réponses, Chambre, 1996-1997, no 52, p. 7031): «L'article 53, 15°, du CIR 1992 exclut expressément la déduction, à titre de frais professionnels, des pertes des sociétés que les administrateurs et les associés actifs prennent en charge, sauf lorsque la prise en charge se réalise en vue de sauvegarder des revenus professionnels que le contribuable retire périodiquement de sa société.