Traduction de «staatsburger nationaliteit officiële » (Néerlandais → Français) :

vervangende straf buitenlandse staatsburger nationaliteit officiële statistiek geografische spreiding
peine de substitution ressortissant étranger nationalité statistique officielle répartition géographique

nationaliteit naturalisatie buitenlandse staatsburger fraude officiële statistiek gerechtelijk onderzoek rechterlijk bevel
nationalité naturalisation ressortissant étranger fraude statistique officielle enquête judiciaire injonction

officiële statistiek invaliditeitsverzekering nationaliteit geografische spreiding buitenlandse staatsburger EU-onderdaan integratie van gehandicapten
statistique officielle assurance d'invalidité nationalité répartition géographique ressortissant étranger ressortissant de l'UE intégration des handicapés

officiële statistiek invaliditeitsverzekering EU-onderdaan buitenlandse staatsburger geografische spreiding nationaliteit
statistique officielle assurance d'invalidité ressortissant de l'UE ressortissant étranger répartition géographique nationalité

dokter Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering buitenlandse staatsburger algemene geneeskunde officiële statistiek nationaliteit geografische spreiding ziekenhuis erkenning van diploma's
médecin Institut national d'assurance maladie-invalidité ressortissant étranger médecine générale statistique officielle nationalité répartition géographique établissement hospitalier reconnaissance des diplômes

Met het arrest van vandaag antwoordt het Hof dat het recht van de Unie (meer in het bijzonder het verbod van iedere discriminatie op grond van nationaliteit en de aan burgers van de Unie gewaarborgde vrijheid van verkeer) zich verzet tegen een nationale regeling die in civiele zaken die aanhangig zijn bij rechterlijke instanties van een welbepaalde territoriale entiteit van de betrokken lidstaat, het recht gebruik te maken van een niet-officiële taal enkel toekent aan eigen staatsburgers die hun woonplaats in bedoelde territoriale entiteit hebben.
Par son arrêt de ce jour, la Cour répond que le droit de l’Union (plus précisément l’interdiction de toute discrimination fondée sur la nationalité et la libre circulation garantie aux citoyens de l’Union) s’oppose à une réglementation nationale qui, dans des affaires civiles portées devant les juridictions d’une entité territoriale déterminée de l’État membre en question, n’accorde le droit d’utiliser une langue non officielle qu’aux seuls ressortissants nationaux domiciliés dans cette entité territoriale.