Traduction de «ridder dat zulks geen zin heeft omdat » (Néerlandais → Français) :

Op de vraag van een lid hoe men het systeem van de APSD kan optimaliseren antwoordt generaal De Ridder dat zulks geen zin heeft omdat er dan naast de drie bestaande operationele politiediensten nog een vierde zou moeten bijkomen.
À la question d'un membre, qui se demande comment alors optimaliser le système du S.G.A.P., le général De Ridder répond que cela n'a pas de sens, dans la mesure où cela tendrait à la création d'un quatrième service opérationnel de police, en dehors des trois qui existent déjà.

De voorwaarde dat de betrokkenen enige jaren op affectieve wijze moeten hebben samengewoond (drie jaar in het geval van adoptie) wordt in deze tekst niet overgenomen, omdat zulks geen zin heeft op het stuk van de bevoegdheid.
La condition de durée de la vie affective (trois ans en matière d'adoption) n'est pas reprise car elle n'a pas de sens en matière de compétence.

Verschillende leden werpen op dat de verwijzing naar de voormelde wet in casu geen zin heeft omdat België geen verdrag of overeenkomst dienaangaande met Ruanda heeft gesloten.
Plusieurs membres objectent qu'en l'occurrence, la référence à la loi précitée n'a pas de sens, puisque la Belgique n'a pas conclu de traité ou de convention à ce sujet avec le Rwanda.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 2 december 2015 in zake Thomas Vauchel en de bvba « Gillet Frédéric » tegen de Franse Gemeenschap en anderen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 januari 2016, heeft de Correctionele Rechtbank Luxemburg, afdeling Marche-en-Famenne, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « - Schendt artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd a) dat het de Franse Gemeenschap, handelend in haar hoedanigheid van openbare werkgever, de mogelijkheid biedt terugbetaling te verkrijgen van de volledige bezoldiging en de daarop geheven lasten betaald aan één van haar personeelsleden tijdens diens afwezigheden ingevolge een ongeval, omdat zij geen arbeidsprestaties als tegenprestatie heeft kunnen genieten, ten laste van de daarvoor aansprakelijke derde; b) maar dat het de Franse Gemeenschap, handelend in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid overeenkomstig de artikelen 25 tot 29 van de wet van 29/05/1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving, niet de mogelijkheid biedt de terugbetaling van diezelfde bedragen te verkrijgen, de artikelen 10 en 11 en, in voorkomend geval, 24 van de Grondwet, in zoverre in beide gevallen de betaling van die bezoldiging voor rekening is van de Franse Gemeenschap ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 2 décembre 2015 en cause de Thomas Vauchel et la SPRL « Gillet Frédéric » contre la Communauté française et autres, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 12 janvier 2016, le Tribunal correctionnel du Luxembourg, division Marche-en-Famenne, a posé les questions préjudicielles suivantes : « - L'article 1382 du Code civil interprété a) comme permettant à la Communauté française, agissant en sa qualité d'employeur public, d'obtenir remboursement de la totalité de la rémunération et des charges grevant celle-ci payée à l'un de ses agents durant ses absences consécutives à un accident, car elle n'a pu bénéficier de prestations de travail en contrepartie, à charge du tiers responsable de celui-ci; b) mais comme ne permettant pas à la Communauté française, agissant en sa qualité de pouvoir subsidiant conformément aux articles 25 à 29 de la loi du 29/05/1959 modifiant certaines dispositions de la législation de l'enseignement, d'obtenir le remboursement de ces mêmes montants, viole-t-il les articles 10 et 11 et le cas échéant, 24 de la Constitution, en ce que, dans les deux hypothèses, le paiement de cette rémunération incombe à la Communauté française ?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 4 janvier 2016 en cause de Marie-Rose D'Haeyer contre Vincent Lefevre, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 janvier 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?

In een situatie waarin de saneringsmaatregelen die noodzakelijk zijn om de situatie van een financiële instelling aan te pakken – wegens de rang van wet van de bepalingen voor de toepassing waarvan zij gevolgen hebben – noodzakelijkerwijs eveneens van wetgevende aard zijn, heeft het geen zin om de door een parlement genomen saneringsmaatregelen van de werkingssfeer van de richtlijn uit te sluiten enkel omdat het niet gaat om een administratieve of rechterlijke instantie, dat wil zeggen omdat zij niet afkomstig zijn van een instantie die ze niet kan nemen.
Dans une situation où les mesures d’assainissement nécessaires pour faire face à la situation d’un établissement financier sont forcément, en raison du rang législatif des dispositions dont elles affectent l’application, des mesures à caractère également législatif, cela n’aurait aucun sens d’exclure du champ d’application de la directive 2001/24 celles adoptées par un Parlement, uniquement parce qu’il ne s’agit pas d’une autorité administrative ou judiciaire, autrement dit parce qu’elles ne proviennent pas d’une autorité qui ne pourrait pas les adopter.

Het heeft geen zin nu reeds na te denken over de invoering van steun per ton of van forfaitaire steun, b.v. per olijfboom, omdat wij gewoonweg nog niet zijn een sluitend systeem toe te passen.
Il serait vain de réfléchir déjà à l'introduction d'une aide forfaitaire calculée par exemple par olivier, tout simplement parce que nous ne pouvons pas encore élaborer un régime très strict.

De Commissie heeft alle door België en belanghebbende derden verstrekte informatie onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat de maatregel van de Belgische overheid wel degelijk een vorm van steun ten behoeve van de onderneming uitmaakt. Deze profiteert aldus van de financiering door de overheid van een deel van haar bedrijfskosten, namelijk de lonen van een gedeelte van haar werknemers, zulks in tegenstelling tot de bewering van België dat de onderneming geen voordeel uit de overheidsfinanciering heeft gehaald omdat haar loonkosten per uur onveranderd zijn gebleven.
Après avoir étudié tous les renseignements qui lui ont été fournis, par la Belgique et par des tiers intéressés, la Commission a conclu que les interventions des pouvoirs publics belges constituent bien des aides d'État en faveur de l'entreprise qui a ainsi bénéficié du financement par l'État d'une partie de ses coûts de fonctionnement, à savoir les salaires d'une partie de ses travailleurs, et ce contrairement à la position défendue par la Belgique selon laquelle l'entreprise n'a pas obtenu d'avantage avec ce financement public parce que le coût horaire de ses salaires est resté identique.