Traduction de «raad opdracht krijgt » (Néerlandais → Français) :

De heer Bouvier, auditeur-generaal bij de Raad van State, benadrukt dat het de afdeling wetgeving van de Raad van State toekomt om zich desgevallend — indien zij daartoe de opdracht krijgt — uit te spreken over de juridische verplichtingen aangaande het huidige voorstel.
M. Bouvier, auditeur-général auprès du Conseil d'État,insiste sur le fait que c'est à la section de législation du Conseil d'État qu'il appartiendrait, le cas échéant,-si elle en est saisie- de se prononcer sur les contraintes juridiques qui pourraient s'imposer à la proposition sous examen.

Het is dan ook een absolute noodzaak dat op federaal niveau, in samenwerking met de universiteiten wel te verstaan maar niet binnen hun structuren, een specifiek instituut wordt opgericht, dat de opdracht krijgt om onder de rechtstreekse verantwoordelijkheid van de Hoge Raad voor de Justitie in te staan voor de opleiding van de magistraten».
Il est donc indispensable de créer au plan national, certes en collaboration avec les universités mais en dehors des structures de celles-ci, et sous la responsabilité directe du Conseil supérieur de la Justice un institut spécifique dont la mission serait d'assurer la formation des magistrats».

In dat opzicht zou het nuttig zijn dat de Hoge Raad voor de Werkgelegenheid de opdracht krijgt om te letten op de bijzondere toestand van de 50-plussers op de arbeidsmarkt, en om de doeltreffendheid na te gaan van de maatregelen die genomen zijn om hen op de arbeidsmarkt te houden.
Il serait utile à cet égard que l'on charge le Conseil supérieur de l'emploi de se préoccuper de la position particulière que les personnes de plus de 50 ans occupent sur le marché du travail et de vérifier l'efficacité des mesures qui ont été prises pour les y maintenir.

4) de Raad van State heeft voorgesteld om uitdrukkelijk melding te maken van alle wetsbepalingen tot wijziging, opheffing of aanvulling waarvan de Koning opdracht krijgt.
4) le Conseil d'État proposait de citer explicitement toutes les dispositions légales que le Roi était habilité à modifier, supprimer ou compléter.

A. overwegende dat bij het Verdrag van Lissabon voor het Parlement en de Raad (tezamen „de wetgever” genoemd) de mogelijkheid werd geschapen om in een wetgevingshandeling („de basishandeling”) een deel van hun eigen bevoegdheden aan de Commissie over te dragen; overwegende dat bevoegdheidsdelegatie een delicate zaak is, omdat de Commissie daarmee opdracht krijgt een bevoegdheid uit te oefenen die inherent is aan de rol van de wetgever; overwegende dat het Verdrag op de juiste wijze moet worden toegepast om ook voor gedelegeerde handelingen een toereikende mate van democratische legitimiteit te waarborgen; overwegende dat bij een analyse van het thema delegatie de vrijheid van de wetgever altijd het uitgangspunt moet zijn; overwegende dat volgens vaste rechtspraak alleen de wetgever bevoegd is om voorschriften vast te stellen die van wezenlijk belang zijn voor de te regelen materie en dat derhalve de bevoegdheid om bepalingen vast te stellen die een beleidskeuze vereisen bij de wetgever ligt en niet gedelegeerd mag worden; overwegende dat een gedelegeerde bevoegdheid dus slechts betrekking kan hebben op aanvulling of wijziging van bepaalde niet-essentiële onderdelen van een wetgevingshandeling; overwegende dat door de Commissie vastgestelde gedelegeerde handelingen dus niet-wetgevingshandelingen van algemene strekking zijn; overwegende dat in de basishandeling uitdrukkelijk de doelstellingen, de inhoud, de strekking en de duur van de bevoegdheidsdelegatie moeten worden afgebakend en dat daarin tevens de voorwaarden voor de delegatie moeten worden vastgesteld;
A. considérant que le traité de Lisbonne a introduit la possibilité pour le Parlement et le Conseil (ci-après dénommés collectivement «législateur») de déléguer une partie de leur propre pouvoir à la Commission dans un acte législatif (ci-après dénommé «acte de base»); considérant que la délégation est une opération délicate par laquelle la Commission est chargée d'exercer un pouvoir qui est intrinsèque au rôle du législateur; considérant dès lors la nécessité d'assurer l'application correcte du traité afin de garantir un niveau suffisant de légitimité démocratique pour les actes délégués également; considérant que le point de départ dans l'examen de la question de la délégation doit par conséquent toujours être la liberté du législateur; considérant que, selon une jurisprudence constante, l'adoption des règles essentielles de la matière envisagée est réservée à la compétence du législateur, raison pour laquelle l'adoption de dispositions nécessitant la prise de décisions politiques relevant de la responsabilité du législateur ne peut être déléguée; considérant que ce pouvoir délégué ne peut consister qu'à compléter ou modifier des éléments d'un acte législatif considérés comme étant non essentiels; considérant que les actes délégués adoptés ensuite par la Commission seront des actes non législatifs de portée générale; considérant que l'acte de base doit définir de façon explicite les objectifs, le contenu, la portée et la durée de cette délégation et fixer les conditions auxquelles la délégation est soumise;

A. overwegende dat bij het Verdrag van Lissabon voor het Parlement en de Raad (tezamen "de wetgever" genoemd) de mogelijkheid werd geschapen om in een wetgevingshandeling ("de basishandeling") een deel van hun eigen bevoegdheden aan de Commissie over te dragen; overwegende dat bevoegdheidsdelegatie een delicate zaak is, omdat de Commissie daarmee opdracht krijgt een bevoegdheid uit te oefenen die inherent is aan de rol van de wetgever; overwegende dat het Verdrag op de juiste wijze moet worden toegepast om ook voor gedelegeerde handelingen een toereikende mate van democratische legitimiteit te waarborgen; overwegende dat bij een analyse van het thema delegatie de vrijheid van de wetgever altijd het uitgangspunt moet zijn; overwegende dat volgens vaste rechtspraak alleen de wetgever bevoegd is om voorschriften vast te stellen die van wezenlijk belang zijn voor de te regelen materie en dat derhalve de bevoegdheid om bepalingen vast te stellen die een beleidskeuze vereisen bij de wetgever ligt en niet gedelegeerd mag worden; overwegende dat een gedelegeerde bevoegdheid dus slechts betrekking kan hebben op aanvulling of wijziging van bepaalde niet-essentiële onderdelen van een wetgevingshandeling; overwegende dat door de Commissie vastgestelde gedelegeerde handelingen dus niet-wetgevingshandelingen van algemene strekking zijn; overwegende dat in de basishandeling uitdrukkelijk de doelstellingen, de inhoud, de strekking en de duur van de bevoegdheidsdelegatie moeten worden afgebakend en dat daarin tevens de voorwaarden voor de delegatie moeten worden vastgesteld;
A. considérant que le traité de Lisbonne a introduit la possibilité pour le Parlement et le Conseil (ci-après dénommés collectivement "le législateur") de déléguer une partie de leur propre pouvoir à la Commission dans un acte législatif ("l'acte de base"); considérant que la délégation est une opération délicate par laquelle la Commission est chargée d'exercer un pouvoir qui est intrinsèque au rôle du législateur; considérant dès lors la nécessité d'assurer l'application correcte du traité afin de garantir un niveau suffisant de légitimité démocratique pour les actes délégués également; considérant que le point de départ dans l'examen de la question de la délégation doit par conséquent toujours être la liberté du législateur; considérant que, selon une jurisprudence constante, l'adoption des règles essentielles de la matière envisagée est réservée à la compétence du législateur, raison pour laquelle l'adoption de dispositions nécessitant la prise de décisions politiques relevant de la responsabilité du législateur ne peut être déléguée; considérant que ce pouvoir délégué ne peut consister qu'à compléter ou modifier des éléments d'un acte législatif considérés comme étant non essentiels par le législateur; considérant que les actes délégués adoptés ensuite par la Commission seront des actes non législatifs de portée générale; considérant que l'acte de base doit définir de façon explicite les objectifs, le contenu, la portée et la durée de cette délégation et fixer les conditions auxquelles la délégation est soumise;

28. merkt op dat het probleem bij de overdracht van bedrijven aan de werknemers zeer vaak niet alleen een kwestie van de lengte van de toepasselijke procedures is, maar ook, en zelfs nog belangrijker, van een gebrek aan kennis over dit bedrijfsscenario bij de relevante beroepsbeoefenaars (bv. juristen en boekhouders) en binnen het rechts- en onderwijssysteem; benadrukt dat opleiding en bewustmaking van alle actoren die tussenbeide komen bij de oprichting van bedrijven of bij de overdracht van het eigenaarschap ervan enorm zouden bijdragen tot de bevordering van deze praktijk; beveelt daarom aan dat de coöperatieve ondernemingsvorm een vaste plaats krijgt in de relevante curricula van universiteiten en managementscholen; is voorts van mening dat meer kennis over coöperaties eveneens moet worden bevorderd en dat de overdracht van bedrijven aan de werknemers in de vorm van een coöperatie financieel moet worden ondersteund, inclusief via een gericht, intelligent gebruik van de structuurfondsen, bij vakbonden en organen die als opdracht hebben informatie over de oprichting of overdracht van bedrijven te verstrekken; onderstreept dat in bepaalde lidstaten deskundigheid is verworven inzake de oprichting of overdracht van bedrijven in de vorm van een coöperatie door coöperatieve federaties en vraagt de Commissie bepalingen in te voeren om meer bepaald de samenwerking en de uitwisseling van goede praktijken en methodes hieromtrent tussen ondernemingen te vergemakkelijken en om hierover verslag uit te brengen aan de Raad en het Parlement;
28. constate que le problème rencontré très souvent dans les transmissions d'entreprises aux travailleurs ne relève pas seulement de la durée des procédures applicables, mais aussi, voire plus encore, du manque de connaissances quant à ce modèle d'entreprise parmi les professionnels (par exemple, les avocats et les comptables) et au sein de l'ordre juridique et du système éducatif; souligne que la formation et la sensibilisation de l'ensemble des acteurs intervenant dans la création ou la transmission d'entreprises contribueraient fortement à la promotion de cette pratique; recommande, par conséquent, que la coopérative figure systématiquement dans le programme d'enseignement des universités et des écoles de gestion; estime, en outre, qu'il y a lieu également d'améliorer les connaissances concernant les coopératives, et de soutenir financièrement les transmissions d'entreprises sous la forme de coopératives, notamment par une utilisation ciblée et intelligente des fonds structurels, parmi les syndicats et les organismes chargés de fournir des informations sur la création ou la transmission d'entreprises; souligne l'expertise acquise en matière de création et de transmission d'entreprises sous la forme de coopératives par les fédérations de coopératives dans certains Etats membres et demande à la Commission européenne de mettre en place des dispositifs afin notamment de faciliter la coopération et l'échange des bonnes pratiques et méthodes en la matière entre les entreprises et d'en faire un rapport au Conseil et au Parlement;

8. neemt kennis van het besluit van de Raad om een antiterrorismecoördinator in te stellen en te benoemen die moet instaan voor een globale en gecoördineerde aanpak van de strijd tegen het terrorisme; is van oordeel dat de antiterrorismecoördinator enkel in zijn opdracht kan slagen als hij een duidelijk mandaat en behoorlijke bevoegdheden krijgt;
8. prend acte de l'accord du Conseil sur l'institution et la désignation d'un coordinateur en matière de lutte contre le terrorisme qui sera chargé d'assurer une approche globale et coordonnée de la lutte contre le terrorisme; estime qu'un tel coordinateur ne sera en mesure de réussir que s'il reçoit un mandat clair et des compétences appropriées;

6. verwelkomt het besluit van de Raad om een antiterrorismecoördinator aan te stellen die moet instaan voor een globale en gecoördineerde aanpak van de strijd tegen het terrorisme; is van oordeel dat de antiterrorismecoördinator enkel in zijn opdracht kan slagen als hij een duidelijk mandaat en behoorlijke bevoegdheden krijgt; betreurt echter dat, hoewel de lidstaten in theorie de strijd tegen het terrorisme steunen, zij onvoldoende steun verlenen voor een behoorlijke financiering van deze strijd in het kader van de EU-begroting;
6. se félicite de l'accord du Conseil sur la mise en place d'un coordonnateur européen pour la lutte anti-terroriste lequel sera chargé d'assurer la conduite d'une action globale et coordonnée dans le domaine de la lutte contre le terrorisme, estime que le coordonnateur européen pour la lutte contre le terrorisme ne sera en mesure de réussir que s'il se voit confier une mission claire et des compétences appropriées, et, même s'il constate que les États membres soutiennent en théorie la lutte contre le terrorisme, déplore le manque regrettable de soutien de la part des États membres à l'établissement d'un financement approprié dans le budget de l'Union;