Traduction de «prejudiciële vraag heeft bijgevolg » (Néerlandais → Français) :

De prejudiciële vraag heeft bijgevolg geenszins betrekking op een strafrechtelijke overgangsregeling of op de toepassing van de strafwet in de tijd.
La question préjudicielle ne concerne dès lors aucunement un régime pénal transitoire ou l'application de la loi pénale dans le temps.

De tweede en de derde prejudiciële vraag behoeven bijgevolg geen antwoord in zoverre zij de artikelen 100/1 en 100/2 van het Gerechtelijk Wetboek beogen.
Les deuxième et troisième questions préjudicielles n'appellent dès lors pas de réponse en ce qu'elles visent les articles 100/1 et 100/2 du Code judiciaire.

De prejudiciële vraag is bijgevolg niet ontvankelijk in zoverre het Hof wordt verzocht de in het geding zijnde bepaling te toetsen aan artikel IV. 2, 1°, van het Wetboek van Economisch Recht.
La question préjudicielle n'est par conséquent pas recevable en ce qu' il est demandé à la Cour de contrôler la disposition en cause au regard de l'article IV. 2, 1°, du Code de droit économique.

De prejudiciële vraag moet bijgevolg zo worden begrepen dat ze betrekking heeft op artikel 343, § 1, b), van het Burgerlijk Wetboek, in samenhang gelezen met de artikelen 162 en 164 van hetzelfde Wetboek, in zoverre het een kandidaat-adoptant niet toestaat om over te gaan tot de gewone adoptie van een kind, wanneer tussen de kandidaat-adoptant en de ouder van het kind, ingevolge een band van verwantschap, een huwelijksbeletsel bestaat waarvoor de Koning geen ontheffing kan verlenen.
La question préjudicielle doit dès lors être comprise comme portant sur l'article 343, § 1, b), du Code civil, lu en combinaison avec les articles 162 et 164 du même Code, en ce que cet article ne permet pas à un candidat adoptant d'obtenir l'adoption simple d'un enfant, lorsque, du fait d'un lien de parenté, il existe, entre le candidat adoptant et le parent de l'enfant, un empêchement à mariage dont le Roi ne peut dispenser.

De eerste prejudiciële vraag heeft betrekking op de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; de tweede prejudiciële vraag heeft betrekking op artikel 29bis van de wet van 21 november 1989.
La première question préjudicielle porte sur les articles 1382 et 1383 du Code civil; la seconde question préjudicielle porte sur l'article 29bis de la loi du 21 novembre 1989.

De eerste prejudiciële vraag behoeft bijgevolg geen antwoord in zoverre zij betrekking heeft op artikel 498 van de programmawet van 27 december 2004, op artikel 97 van de programmawet (I) van 27 december 2006, op de artikelen 2 en 3 van de programmawet van 22 december 2008, op artikel 22 van de programmawet van 23 december 2009, op artikel 167 van de wet van 29 december 2010 houdende diverse bepalingen (I) en op artikel 2 van de wet van 28 december 2011 houdende diverse bepalingen, en de tweede prejudiciële vraag dient evenmin te worden beantwoord.
La première question préjudicielle n'appelle dès lors pas de réponse en ce qu'elle porte sur l'article 498 de la loi-programme du 27 décembre 2004, sur l'article 97 de la loi-programme (I) du 27 décembre 2006, sur les articles 2 et 3 de la loi-programme du 22 décembre 2008, sur l'article 22 de la loi-programme du 23 décembre 2009, sur l'article 167 de la loi du 29 décembre 2010 portant des dispositions diverses (I) et sur l'article 2 de la loi du 28 décembre 2011 portant des dispositions diverses et la seconde question préjudicielle n'appelle pas davantage de réponse.

Door te bepalen dat de Regering het maximumaantal voertuigen zal vaststellen waarvoor exploitatievergunningen kunnen worden afgegeven naar gelang van de behoeften (voorwerp van de kritiek van de eisende partijen voor de verwijzende rechter, zoals blijkt uit de bewoordingen van de in B.9.1 vermelde prejudiciële vraag), heeft de ordonnantiegever geen buitensporige maatregel genomen, rekening houdend met het feit dat het een machtiging betreft en met het feit dat het bijgevolg de overeenstemming van de uitvoeringsmaatregel met de door de eisende partijen voor de verwijzende rechter aangevoerde bepalingen is die door de bevoegde rechter moet worden getoetst.
En prévoyant que le Gouvernement fixera le nombre maximal de véhicules pour lesquels des autorisations d'exploiter peuvent être délivrées en fonction des besoins (objet de la critique des demandeurs devant le juge a quo tel qu'il apparaît du libellé de la question préjudicielle évoquée en B.9.1), le législateur ordonnanciel n'a pas pris une mesure excessive compte tenu de ce qu'il s'agit d'une habilitation et de ce que, par conséquent, c'est la conformité de la mesure d'exécution aux dispositions invoquées par les demandeurs devant le juge a quo qui doit être contrôlée par le juge compétent.

De prejudiciële vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van het verschil in behandeling dat de voormelde bepalingen teweegbrengen tussen de belastingplichtigen met kinderen ten laste, naargelang die belastingplichtigen uit de echt gescheiden echtgenoten of weduwen of weduwnaars zijn : terwijl artikel 143, 6°, bepaalt dat het bedrag aan onderhoudsuitkeringen dat aan de kinderen van de eerstgenoemden ten goede komt, niet in aanmerking wordt genomen om het bedrag van de bestaansmiddelen vast te stellen die die kinderen genieten en op grond waarvan zij al dan niet als kind ten laste in de zin van artikel 136 van het WIB 1992 kunnen worden erkend en zij het hun ouders aldus al dan niet mogelijk maken de in artikel 132 van hetzelfde Wetboek bedoelde belastingvrijstelling voor personen ten laste te genieten, voorziet hetzelfde artikel 143, 6°, niet in een dergelijke regeling voor de bedragen van de wezenrenten die ten goede komen aan de kinderen van belastingplichtigen die weduwe of weduwnaar zijn, die bijgevolg niet over dezelfde mogelijkheden inzake belastingvrijstelling beschikken.
La question préjudicielle porte sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de la différence de traitement que les dispositions précitées créent entre les contribuables ayant des enfants à charge suivant que ces contribuables sont conjoint divorcé ou veuf : alors que l'article 143, 6°, prévoit que le montant de rentes alimentaires bénéficiant aux enfants des premiers n'est pas pris en compte pour déterminer le montant des ressources dont bénéficient ces enfants et en fonction duquel ils peuvent ou non être reconnus comme enfant à charge au sens de l'article 136 du CIR 1992 et ainsi, permettre ou non à leurs parents de bénéficier de l'exemption d'impôt pour personne à charge prévue à l'article 132 du même Code, le même article 143, 6°, ne prévoit rien de tel pour les montants des rentes d'orphelin bénéficiant aux enfants des contribuables veufs, lesquels ne disposent dès lors pas des mêmes possibilités d'exemption d'impôt.

De prejudiciële vraag heeft dus betrekking op de gevolgen, voor het minderjarige Belgische kind van vreemde ouders die niet te zijnen laste zijn, van het feit dat de voorwaarde van « tenlasteneming » door de Belg van zijn bloedverwanten in de opgaande lijn, bedoeld in de in het geding zijnde bepaling, niet kan worden vervuld en dat het verblijfsrecht bijgevolg niet kan worden toegekend aan de vreemde ouders van het Belgische kind, in die enkele hoedanigheid.
La question préjudicielle porte donc sur les conséquences, pour l'enfant belge mineur de parents étrangers qui ne sont pas à sa charge, du fait que la condition de « prise en charge » par le Belge de ses ascendants prévue par la disposition en cause ne peut être remplie et que le droit de séjour ne peut dès lors être octroyé aux parents étrangers de l'enfant belge, en cette seule qualité.

De prejudiciële vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij tussen de rechtzoekenden die hoger beroep instellen, een verschil in behandeling teweegbrengen naar gelang van de datum waarop de beslissing die zij hervormd wensen te zien, hun is betekend en waarop bijgevolg de termijn van hoger beroep begint te lopen : terwijl de rechtzoekenden voor wie de termijn van hoger beroep aanvangt en verstrijkt tijdens de gerechtelijke vakantie, de verlenging genieten die is voorgeschreven bij artikel 50, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek, geldt zulks niet voor de rechtzoekenden voor wie die termijn begint te lopen op de dag vóór die vakantie of, wanneer die minder dan een maand vóór het einde van die vakantie is beginnen te lopen, verstrijkt de dag na die vakantie, zodat zij ertoe gehouden kunnen zijn hun verzoekschrift tot hoger beroep op te stellen en in te dienen in een periode van een maand die grotendeels kan zijn gesitueerd tijdens de gerechtelijke vakantie.
La question préjudicielle porte sur la compatibilité des dispositions en cause avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elles créent une différence de traitement entre les justiciables qui interjettent appel suivant la date à laquelle la décision qu'ils souhaitent voir réformer leur a été signifiée et à laquelle, par conséquent, prend cours le délai d'appel : alors que les justiciables pour lesquels le délai d'appel prend cours et expire durant les vacances judiciaires bénéficient de la prorogation prévue à l'article 50, alinéa 2, du Code judiciaire, ceux pour lesquels ce délai prend cours à la veille de ces vacances ou, tout en ayant pris cours moins d'un mois avant la fin de celles-ci, expire au lendemain de ces vacances, n'en bénéficient pas et peuvent dès lors être tenus d'établir et d'introduire leur requête d'appel dans une période d'un mois pouvant en grande partie se situer dans le cours des vacances judiciaires.