Traduction de «omdat de senaat zelf bepaalt » (Néerlandais → Français) :

Dit kan echter mogelijk aanleiding geven tot een grondwettelijk probleem, omdat de Senaat zelf bepaalt in haar reglement welke stukken worden opgenomen als onderdeel van de parlementaire stukken.
Cela peut toutefois poser un problème constitutionnel, parce que le Sénat détermine lui-même dans son règlement quels documents doivent faire partie des documents parlementaires.

Wat de niet-magistraten betreft is er geen probleem omdat de Senaat zelf het aantal leden zal bepalen dat het wil aanstellen voor een tweede mandaat.
Le problème ne se pose pas pour les non-magistrats dans la mesure où le Sénat fixera lui-même le nombre de membres qu'il entend désigner pour un second mandat.

Hij denkt dat er het minst problemen zijn met de mensen die deel uitmaken van de gerechtelijke zuil, omdat de wet zelf bepaalt dat op 1 januari 2001 alle leden van de BOB (1 100 mensen), en alle leden van de gerechtelijke politie bij de parketten (1 600 mensen) van wie 200 in labo's werken), naar de gerechtelijke zuil moesten overgaan.
Il croit que les gens qui appartiennent au pilier judiciaire poseront le moins de problèmes, car la loi stipule qu'au 1 janvier 2001, tous les membres des BSR (1 100 personnes), et tous les membres de la police judiciaire auprès des parquets (1 600 personnes dont 200 travaillent dans des labos), doivent passer au pilier judiciaire.

Omdat de wetgever het mogelijk achtte dat de inwerkingtreding van het Avenant uitbleef (ibid., nr. 4-1143/1, p. 36) en hij zich vragen stelde over de duur van de goedkeuringsprocedure in Frankrijk (Parl. St., Kamer, 2008-2009, DOC 52-1858/002, p. 4), heeft hij in artikel 8 van de wet, « voornamelijk » teneinde « te verzekeren dat België, mocht de inwerkingtreding van het Avenant uitblijven, vanaf aanslagjaar 2009 gemeentelijke opcentiemen kan heffen van de personenbelasting op de beroepsinkomsten van inwoners van België die op grond van de Overeenkomst en van het Avenant in België vrijgesteld zijn van belasting en belastbaar zijn in Frankrijk » (Parl. St., Senaat, 2008-2009, nr. 4-1143/1, p. 36), bepaald dat de belastingen en de aanvullende belastingen die voortvloeien uit de toepassing van het Avenant zelfs buiten de aanslagtermijnen waarin is voorzien in het WIB 1992, zouden mogen worden gevestigd.
Jugeant possible que l'Avenant tarde à entrer en vigueur (ibid., n° 4-1143/1, p. 36) et s'interrogeant sur la durée de la procédure d'approbation en France (Doc. parl., Chambre, 2008-2009, DOC 52-1858/002, p. 4), le législateur a prévu, dans l'article 8 de la loi, en vue « principalement [de] garantir, dans l'éventualité où l'Avenant tarderait à entrer en vigueur, le droit de la Belgique de percevoir, dès l'exercice d'imposition 2009, les additionnels communaux à l'impôt des personnes physiques sur les revenus professionnels des résidents belges qui sont exonérés en Belgique et imposables en France en vertu de la Convention et de l'Avenant » (Doc. parl., Sénat, 2008-2009, n° 4-1143/1, p. 36), que les impôts et suppléments d'impôts résultant de l'application de l'Avenant pourraient être établis même en dehors des délais d'imposition prévus par le CIR 1992.

Omdat de wetgever oordeelde dat het toekennen van een vorderingsrecht vanaf de geboorte problemen kon doen rijzen in verband met de vertegenwoordiging van de minderjarige en belangentegenstellingen met zich kon meebrengen, heeft hij aldus ervoor gekozen het kind een persoonlijk vorderingsrecht toe te kennen vanaf het ogenblik dat het moet worden geacht zelf een weloverwogen beslissing te kunnen nemen (Parl. St., Senaat, 1984-1985, nr. 904-2, pp. 115 e.v.).
Considérant que l'octroi d'un droit d'action dès la naissance pouvait soulever le problème de la représentation de l'enfant mineur et entraîner des conflits d'intérêts, le législateur a ainsi choisi d'accorder un droit d'action personnel à l'enfant à partir du moment où celui-ci doit être censé prendre lui-même une décision mûrement réfléchie (Doc. parl., Sénat, 1984-1985, n° 904-2, pp. 115 et s.).

In de onderstaande gevallen bepaalt de groepstoezichthouder, na overleg met de betrokken toezichthouders en de groep zelf, het proportionele deel dat in aanmerking wordt genomen: 1° indien tussen sommige van de ondernemingen in een groep geen kapitaalbanden bestaan; 2° indien de Bank of een andere toezichthouder heeft bepaald dat het rechtstreekse of onrechtstreekse bezit van stemrechten of kapitaal van een onderneming als een deelneming moet worden aangemerkt, omdat naar haar mening feitelijk een aanzienlijke invloed op deze onderneming wordt uitgeoefend; 3° indien de Bank of een andere toezichthouder heeft bepaald dat een onderneming een moederonderneming van een andere onderneming is, omdat de Bank of die andere toezichthouder van oordeel is dat die onderneming feitelijk een overheersende invloed op die andere onderneming uitoefent.
Le contrôleur du groupe détermine, après consultation des autorités de contrôle concernées et du groupe lui-même, la part proportionnelle qui doit être prise en considération dans les cas suivants: 1° lorsqu'il n'y a pas de lien en capital entre certaines des entreprises appartenant à un groupe; 2° lorsque la Banque ou une autre autorité de contrôle a établi que le fait de détenir, directement ou indirectement, des droits de vote ou du capital dans une entreprise est assimilable à une participation car elle estime qu'une influence notable est effectivement exercée sur cette entreprise; 3° lorsque la Banque ou une autre autorité de contrôle a établi qu'une entreprise est l'entreprise mère d'une autre entreprise, car elle estime que la première exerce effectivement une influence dominante sur la seconde.

Q. overwegende dat artikel 211 van het EG-Verdrag het volgende bepaalt: "Ten einde de werking en de ontwikkeling van de gemeenschappelijke markt te verzekeren, doet de Commissie aanbevelingen (...) over de in dit Verdrag behandelde onderwerpen, indien het Verdrag dit uitdrukkelijk voorschrijft of indien zij dit noodzakelijk acht", maar dat ingevolge artikel 249, alinea 5 aanbevelingen niet verbindend zijn en naar het oordeel van het Hof beschouwd moeten worden als "maatregelen die, zelfs ten opzichte van personen tot wie zij zijn gericht, niet bedoeld zijn om een bindend gevolg teweeg te brengen" , en geen rechten scheppen waarop individuen voor een nationale rechtbank aanspraak kunnen maken , terwijl artikel 230 van het EG-Verdrag de nietigverklaring van aanbevelingen uitsluit omdat zij niet bindend zijn;
Q. considérant que l'article 211 du traité CE prévoit: "[en] vue d'assurer le fonctionnement et le développement du marché commun, la Commission [...] formule des recommandations [...] sur les matières qui font l'objet du présent traité, si celui-ci le prévoit expressément ou si elle l'estime nécessaire"; qu'il ressort toutefois de l'article 249, cinquième alinéa, du traité, que les recommandations ne lient pas et sont, selon la Cour, "des actes qui, même à l'égard de leurs destinataires, ne visent pas à produire des effets contraignants" et ne créent pas des droits que les particuliers peuvent invoquer devant une juridiction nationale ; considérant que l'article 230 du traité CE exclut du contrôle de légalité les recommandations, étant donné qu'elles ne lient pas,

Q. overwegende dat artikel 211 van het EGV het volgende bepaalt: "Ten einde de werking en de ontwikkeling van de gemeenschappelijke markt te verzekeren, doet de Commissie aanbevelingen (...) over de in dit Verdrag behandelde onderwerpen, indien het Verdrag dit uitdrukkelijk voorschrijft of indien zij dit noodzakelijk acht", maar dat ingevolge artikel 249, lid 5 aanbevelingen niet verbindend zijn en naar het oordeel van het Hof beschouwd moeten worden als "maatregelen die, zelfs ten opzichte van personen tot wie zij zijn gericht, niet bedoeld zijn om een bindend gevolg teweeg te brengen", en geen rechten scheppen waarop individuen voor een nationale rechtbank aanspraak kunnen maken, terwijl artikel 230 van het EGV verbiedt aanbevelingen te annuleren omdat zij niet bindend zijn;
Q. considérant que l'article 211 du traité CE dispose qu'"[en] vue d'assurer le fonctionnement et le développement du marché commun, la Commission (...) formule des recommandations (...) sur les matières qui font l'objet du présent traité, si celui-ci le prévoit expressément ou si elle l'estime nécessaire"; qu'il ressort toutefois de l'article 249, cinquième alinéa, que les recommandations ne lient pas et sont, selon la Cour, "des actes qui, même à l'égard de leurs destinataires, ne visent pas à produire des effets contraignants" et ne créent pas des droits que les particuliers peuvent invoquer devant une juridiction nationale; et que l'article 230 du traité CE exclut du contrôle de légalité les recommandations, étant donné qu'elles ne lient pas,