In de vier bestaande overgangsplannen die tot nu toe zijn aangenomen (Estland, Litouwen, Slovenië en Slowakije) wordt terecht grote aandacht besteed aan het aspect consumentenbescherming. Tegelijkertijd moet evenwel ook worden erkend dat de algemene impact van de omschakeling naar de chartale euro zeer beperkt bleek te zijn tijdens de omschakeling in de eerste groep landen (ramingen schommelen tussen 0,1% en 0,3%) en nogal sterk samenhangt met het onjuiste gevoel bij de burgers dat zich dergelijke prijsverhogingen hebben voorgedaan[4].
Les quatre plans de basculement existant qui ont été approuvés à ce jour (Estonie, Lituanie, Slovénie et Slovaquie) accordent, à juste titre, une grande attention aux aspects de protection des consommateurs, bien qu’il faille reconnaître que l’impact général des l’introduction des numéraires en euro sur les prix s’est révélé minimal au cours de la première expérience de passage à l’euro (il a été estimé entre 0,1 et 0,3 %) et était plutôt lié à la perception erronée des citoyens sur de telles augmentations de prix[4].
