Traduction de «niet-definitief strafrechtelijk veroordeeld » (Néerlandais → Français) :

Deze wijziging impliceert dat een (kandidaat) bijzondere veldwachter die strafrechtelijk veroordeeld werd tot een correctionele straf wegens een inbreuk op de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer of op één van de desbetreffende uitvoeringsbesluiten, nog steeds voldoet aan de voorwaarde niet veroordeeld geweest te zijn.
Cette modification implique qu'un (candidat) garde champêtre particulier qui est condamné par la justice pénale à une peine correctionnelle en raison d'une infraction à la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière, ou à un de ses arrêtés d'exécution, continuera de satisfaire à la condition d'absence de condamnation.

- Het herhaaldelijk plegen van dezelfde of gelijkaardige inbreuken, zoals bijvoorbeeld de facturatie van niet verrichte prestaties, a fortiori wanneer een zorgverlener reeds definitief werd veroordeeld door de Leidend ambtenaar van de DGEC, de Kamer van eerste aanleg, de Kamer van beroep, een disciplinaire instantie of ieder ander rechtscollege;
- Des infractions identiques ou comparables commises à plusieurs reprises, comme par exemple la facturation des prestations non effectuées, a fortiori lorsqu'un dispensateur de soins a déjà été condamné définitivement par le Fonctionnaire dirigeant du SECM, la Chambre de première instance, la Chambre de recours, par un organe disciplinaire ou par toute autre juridiction;

4) Meent u dat een onterecht definitief strafrechtelijk veroordeelde burger momenteel over voldoende rechtsmiddelen beschikt - indien bijvoorbeeld nieuw bewijsmateriaal opduikt dat zijn of haar onschuld aantoont of indien de wetenschap nieuwe elementen van ontschuld kan aanleveren - om daadwerkelijk een herziening van zijn of haar strafrechtelijke veroordeling te bekomen?
4) Pensez-vous qu'un citoyen injustement et définitivement condamné au plan pénal dispose actuellement de moyens juridiques suffisants – si apparaissent par exemple de nouvelles preuves qui démontrent son innocence ou si la science peut livrer de nouveaux éléments disculpants – pour obtenir effectivement une révision de sa condamnation pénale?

2) Hoeveel maal werd tot op heden, en dit in de jongste vijf jaar, een vraag tot herziening van een definitief strafrechtelijk veroordeelde ontvankelijk verklaard op grond van respectievelijk artikel 443 Wetboek van strafvordering, 1°; 2° (valse getuigenis) of 3° (nieuw bewijs)?
2) Combien de fois, au cours de ces cinq dernières années, une demande de révision d'une condamnation pénale définitive a-t-elle été déclarée recevable sur la base de l'article 443, 1°, 2° (faux témoignage) ou 3° (nouvelle preuve) du Code d'instruction criminelle?

3) Hoeveel maal heeft een definitief strafrechtelijk veroordeelde daadwerkelijk een herziening van zijn strafzaak bekomen tengevolge van het opduiken van nieuw bewijsmateriaal (art. 443 Wetboek van strafvordering, 3°) of ten gevolge van valse getuigenis (artikel 403 WSv, 2°)?
3) Combien de fois une personne définitivement condamnée au plan pénal a-t-elle réellement obtenu une révision de son affaire à la suite de l'apparition de nouvelles preuves (article 443, 3° du Code d'instruction criminelle) ou à la suite d'un faux témoignage (article 443, 2° du Code d'instruction criminelle)?

1) Hoeveel maal werd tot op heden, en dit in de jongste vijf jaar, een vraag tot herziening van een definitief strafrechtelijk veroordeelde ontvankelijk verklaard?
1) Combien de fois, au cours de ces cinq dernières années, une demande de révision d'une condamnation pénale définitive a-t-elle été déclarée recevable?

Indien een meerderjarige, die op het ogenblik van de berechting de leeftijd van twintig jaar niet heeft bereikt en die nog niet definitief strafrechtelijk werd veroordeeld, wordt vervolgd voor het gerecht bevoegd krachtens het gemeen recht, en de rechter bevoegd krachtens het gemeen recht verdere vervolging volgens het gemeen recht niet wenselijk acht, kan de rechter bevoegd krachtens het gemeen recht de zaak bij een met redenen omklede beslissing uit handen geven en ze naar het openbaar ministerie verwijzen, met het oog op vervolging voor de jeugdrechtbank.
Lorsqu'une personne majeure, qui n'a pas encore atteint l'âge de vingt ans au moment du jugement et n'a pas encore fait l'objet d'une condamnation pénale définitive, est poursuivie devant la juridiction compétente en vertu du droit commun et que le juge estime qu'il n'est pas souhaitable de continuer les poursuites conformément au droit commun, le juge compétent en vertu du droit commun peut, par décision motivée, se dessaisir et renvoyer l'affaire au ministère public aux fins de poursuites devant le tribunal de la jeunesse.

2. « Schendt artikel 9 (de verboden lijst zoals opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) juncto 46 en 47 van het Antidopingdecreet van 25 mei 2012, geïnterpreteerd in die zin dat door deze artikelen een sporter die tuchtrechtelijk vervolgd wordt en definitief veroordeeld wordt voor substanties die zowel verboden zijn ingevolge de verboden lijst, als bedoeld in artikel 9 van voormeld decreet (opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) [...] als verboden zijn ingevolge de drugwet, niet langer strafrechtelijk vervolgd kan worden door het Openbaar Ministerie en gestraft kan worden door de rechtbanken op basis van de drugwet, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet terwijl rechtsonderhorigen die niet aan een tuchtregime onderworpen zijn wel strafrechtelijk kunnen worden vervolgd voor hetzelfde misdrijf ?
2. « L'article 9 (la liste des substances et méthodes interdites telle qu'elle est contenue dans l'arrêté ministériel du 27 novembre 2013 établissant la liste des substances et méthodes interdites, M.B. 9 décembre 2013, 97492 (liste des substances et méthodes interdites au moment des faits)) combiné avec les articles 46 et 47 du décret antidopage du 25 mai 2012, interprété en ce sens que, par suite de ces articles, un sportif qui fait l'objet de poursuites disciplinaires et est définitivement condamné en raison de substances qui sont interdites tant par suite de la liste des substances et méthodes interdites, visée à l'article 9 du décret précité (établie par l'arrêté ministériel du 27 novembre 2013 établissant la liste des substances et méthodes interdites, M.B. 9 décembre 2013, 97492 (liste des substances et méthodes interdites au moment des faits)), que par suite de la loi relative aux drogues, ne peut plus être poursuivi pénalement par le ministère public et être puni par les tribunaux sur la base de la loi relative aux drogues, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, alors que les justiciables qui ne sont pas soumis à un régime disciplinaire peuvent faire l'objet de poursuites pénales pour la même infraction ?

1. « Schendt artikel 9 (de verboden lijst zoals opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) juncto 46 en 47 van het decreet van 13 juli 2007 inzake medisch en ethisch verantwoorde sportbeoefening, geïnterpreteerd in die zin dat door deze artikelen een sporter die tuchtrechtelijk vervolgd wordt en definitief veroordeeld wordt voor substanties die zowel verboden zijn ingevolge de verboden lijst, als bedoeld in artikel 9 van het Antidopingdecreet van 25 mei 2012 (bepaald in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) [...] als verboden zijn ingevolge de drugwet, niet langer strafrechtelijk vervolgd kan worden door het Openbaar Ministerie en gestraft kan worden door de rechtbanken op basis van de drugwet en het KB 1974, de regels die door of krachtens de Grondwet zijn vastgesteld voor het bepalen van de onderscheiden bevoegdheden van de Staat, de Gemeenschappen en de Gewesten, in zoverre de toepassing ervan de residuaire bevoegdheid van de federale wetgever in het gedrang brengt ?
1. « L'article 9 (la liste des substances et méthodes interdites telle qu'elle est contenue dans l'arrêté ministériel du 27 novembre 2013 établissant la liste des substances et méthodes interdites, M.B. 9 décembre 2013, 97492 (liste des substances et méthodes interdites au moment des faits)) combiné avec les articles 46 et 47 du décret du 13 juillet 2007 relatif à la pratique du sport dans le respect des impératifs de santé et d'éthique, interprété en ce sens que, par suite de ces articles, un sportif qui fait l'objet de poursuites disciplinaires et est définitivement condamné en raison de substances qui sont interdites tant par suite de la liste des substances et méthodes interdites, visée à l'article 9 du décret antidopage du 25 mai 2012 (établie par l'arrêté ministériel du 27 novembre 2013 établissant la liste des substances et méthodes interdites, M.B. 9 décembre 2013, 97492 (liste des substances et méthodes interdites au moment des faits)),

Indien de staat van tenuitvoerlegging voor de procedure van de omzetting van de veroordeling kiest, is deze staat gebonden aan a) de vaststelling van de feiten voor zover deze uitdrukkelijk of impliciet blijken uit de door de staat van veroordeling uitgesproken rechterlijke beslissing, b) kan die staat, behoudens een verklaring van het tegendeel, een vrijheidsstraf in een geldstraf omzetten, indien de vrijheidsstraf een duur heeft van zes maanden of minder, en c) zal die staat de strafrechtelijke positie van de veroordeelde niet verzwaren en is hij niet gebonden aan een eventueel minimum waarin door zijn eigen wetgeving wordt voorzien voor het begane strafbare feit of de begane strafbare feiten (artikel 8, lid 5).
Si l'État d'exécution se décide pour la procédure de la conversion de la condamnation, cet État : a) est lié par la constatation des faits dans la mesure où ceux-ci figurent explicitement ou implicitement dans le jugement prononcé dans l'État de condamnation, b) peut, sauf déclaration contraire, convertir une peine privative de liberté en une peine pécuniaire lorsque la peine privative de liberté est d'une durée inférieure ou égale à six mois, et c) n'aggravera pas la situation pénale du condamné et ne sera pas lié par la peine minimale éventuellement prévue par sa propre législation pour la ou les infractions commises (art.8 (5)).