Vertaling van "nationale rechter ervan afzien " (Nederlands → Frans) :

Het Hof stelde zich op het standpunt dat bij ontbreken van bepalingen in richtlijn 76/308 over de gevolgen van notificatie in een andere taal dan die van de aangezochte lidstaat, „de nationale rechter zijn nationale recht [dient] toe te passen en er daarbij voor [dient] te waken dat de volle werking van het gemeenschapsrecht wordt gewaarborgd. Dit laatste kan hem ertoe brengen, een nationale regel die enkel met het oog op een zuiver nationale situatie is uitgewerkt, uit te leggen ten behoeve van de toepassing ervan op de betrokken grensoverschrijdende situatie” Daarbij werd geoordeeld dat dit alleen is onderworpen aan het gelijkwaardigheidsbeginsel en het doeltreffendheidsbeginsel
La Cour a considéré que, en l’absence de dispositions dans la directive 76/308/CEE, relatives aux conséquences découlant de ce que la notification a été effectuée dans une langue autre qu’une langue officielle de l’État membre où l’autorité requise a son siège, « il appartient au juge national d’appliquer son droit national tout en veillant à assurer la pleine efficacité du droit communautaire, ce qui peut le conduire à interpréter une règle nationale qui a été élaborée en ayant uniquement en vue une situation purement interne afin de l’appliquer à la situation transfrontalière en cause » .

Verzoeker verwijst, onder andere, naar rechtsoverwegingen in het arrest Kyrianwaarin wordt geoordeeld dat het doel van effectieve notificatie van alle akten en beslissingen, dat inherent is aan richtlijn 76/308, niet kan worden verwezenlijkt zonder dat de rechtmatige belangen van de geadresseerden van die notificaties worden geëerbiedigd; dat een van de functies van notificatie is de geadresseerde in staat te stellen zijn rechten te doen gelden; dat op zekere wijze ten minste het voorwerp en de grond van het verzoek moet kunnen worden vastgesteld (in de zaak Kyrianbetekende dit notificatie in de officiële taal van de lidstaat waar de aangezochte autoriteit is gevestigd) en dat, aangezien richtlijn 76/308 niet bepaalt wat de gevolgen zijn van niet-nakoming van dit vereiste „de nationale rechter zijn nationale recht [dient] toe te passen en er daarbij voor [dient] te waken dat de volle werking van het gemeenschapsrecht wordt gewaarborgd. Dit laatste kan hem ertoe brengen, een nationale regel die enkel met het oog op een zuiver nationale situatie is uitgewerkt, uit te leggen ten behoeve van de toepassing ervan op de betrokken grensoverschrijdende situatie”
Le demandeur fait notamment référence à des points de l’arrêt Kyrian qui indiquent que l’objectif visé par la directive 76/308/CEE, à savoir l’accomplissement effectif des notifications de tous actes et décisions, ne peut être atteint sans respecter les intérêts légitimes des destinataires des notifications ; que l’une des fonctions de la notification est de permettre au destinataire de faire valoir ses droits ; que tant l’objet de la demande que la cause de l’action devaient être identifiés de façon certaine (ce qui incluait, dans l’arrêt Kyrian, la notification dans la langue officielle de l’État membre où l’autorité requise avait son siège) et que, étant donné que la directive 76/308/CEE ne prévoyait pas de conséquences en cas de non-respect de cette exigence, « il appartient au juge national d’appliquer son droit national tout en veillant à assurer la pleine efficacité du droit communautaire, ce qui peut le conduire à interpréter une règle nationale qui a été élaborée en ayant uniquement en vue une situation purement interne afin de l’appliquer à la situation transfrontalière en cause » .

Indien tegen de persoon die is voorgesteld als coördinator, bezwaar is gemaakt door een insolventiefunctionaris die niet eveneens bezwaar maakt tegen de opneming in de groepscoördinatieprocedure van het lid waarvoor hij is aangewezen, kan de rechter ervan afzien de voorgestelde coördinator aan te wijzen en kan hij de bezwaar makende insolventiefunctionaris verzoeken overeenkomstig artikel 61, lid 3, een nieuwe aanvraag in te dienen.
Lorsque des objections à la personne proposée en qualité de coordinateur ont été formulées par un praticien de l'insolvabilité qui ne fait pas objection pour autant à l'inclusion dans la procédure de coordination collective du membre pour lequel il a été désigné, la juridiction peut s'abstenir de désigner cette personne et inviter le praticien de l'insolvabilité qui a émis les objections à introduire une nouvelle demande conformément à l'article 61, paragraphe 3.

Als een nationale rechter twijfels heeft over de toepasselijkheid van het Handvest of de juiste uitlegging van de bepalingen ervan, kan hij – en moet de rechter in laatste instantie – de zaak verwijzen naar het Hof van Justitie met het oog op een prejudiciële beslissing.
Lorsqu’une juridiction nationale a des doutes sur l’applicabilité de la Charte ou l’interprétation correcte de ses dispositions, elle peut — et, dans le cas d’une juridiction nationale de dernier ressort, doit — saisir la Cour de justice d’une demande de décision préjudicielle.

2º ofwel, hoewel de straf niet verjaard is, het openbaar ministerie, de rechter of de rechtbank ervan afzien om zo lang na de toekenning van de voorwaardelijke invrijheidstelling een herroeping aan te vragen of uit te spreken;
2º soit, bien que la peine ne soit pas prescrite, le ministère public, le juge ou le tribunal, renonceront à demander ou à prononcer une révocation aussi longtemps après l'octroi de la libération conditionnelle;

De vraag rijst dan ook of het EVRM in die mate geacht moet worden deel uit te maken van het Europees Gemeenschapsrecht dat er ook voor geldt dat elke nationale rechter de rechtstreekse werking ervan moet verzekeren.
La question se pose, dès lors, de savoir si la CEDH doit être réputée faire partie du droit communautaire européen en une mesure telle qu'il est requis, dans son chef, que tout juge national en assure l'effet direct.

In de verklaring van België bij artikel 5 van het Verdrag van 1959, die op het Protocol van toepassing is krachtens artikel 8.1. ervan, is gesteld dat ambtelijke opdrachten strekkende tot huiszoeking of inbeslagneming slechts zullen worden uitgevoerd « voor zover zij betrekking hebben op feiten die krachtens het Europees uitleveringsverdrag kunnen aanleiding geven tot uitlevering en op voorwaarde dat de Belgische rechter in de uitvoering heeft toegestemd conform de nationale wetgeving ».
La déclaration de la Belgique relative à l'article 5 de la Convention de 1959, applicable au Protocole additionnel en vertu de son article 8.1, précise que les commissions rogatoires aux fins de perquisition ou de saisie ne seront exécutées que si « elles se rapportent à des faits qui, en vertu de la Convention européenne d'extradition, peuvent donner lieu à extradition et à condition que le juge belge en ait accordé l'exécution conformément à sa loi nationale ».

In het verslag uitgebracht namens de Commissie voor de Grondwetsherziening van de Kamer haalt de heer Wigny het voorbeeld aan van het Europees Hof voor de rechten van de mens, aan welk « Hof soevereiniteitsopdrachten (zijn) toegestaan, daar tijdelijk benoemde maar tijdens hun ambtstermijn niet-afzetbare rechters arresten vellen die bindend zijn zowel voor de Staten als voor de regeringen; die arresten zijn in alle aangesloten landen onmiddellijk bindend; de tenuitvoerlegging ervan wordt evenwel in elk land toevertrouwd aan nationale organen» (Stuk Kamer, zitting 69/70, stuk nr. 10 (BZ 1968), nr. 16/2º, blz. 4).
Dans le rapport fait au nom de la Commission de révision de la Constitution de la Chambre, M. Wigny cite l'exemple de la Cour européenne des droits de l'homme à qui « .des transferts de souveraineté sont consentis [.] puisque des juges, nommés à temps mais irrévocables pendant la durée de leur mandat, prononcent des arrêtes qui s'imposent aux Etats aussi bien qu'aux gouvernements; ces arrêts sont immédiatement obligatoires dans tous les Etats membres; sur le territoire de chacun d'eux, leur exécution est toutefois confiée à des organes nationaux » (Doc. parl., Chambre, session 69/70, nº 10 (SE 1968), 16/2º, p. 4).

Wanneer een lidstaat wordt geconfronteerd met een massale toestroom van onderdanen van derde landen die trachten illegaal zijn grondgebied binnen te komen, of met een andere uitzonderlijke situatie waaronder de uitvoering van nationale taken aanzienlijk in het gedrang komt, mag zij ervan afzien haar nationale grenswachters ter beschikking te stellen.
Quand un État membre est confronté à un afflux massif de ressortissants de pays tiers tentant d’entrer clandestinement sur son territoire ou à une autre situation exceptionnelle affectant sérieusement l’exécution de tâches nationales, il peut s’abstenir de dépêcher ses gardes-frontières nationaux.