Traduction de «minister niet geantwoord » (Néerlandais → Français) :

Op een vraag in de bevoegde commissie van een lid dat vreesde dat de maatregel de kwetsbaarheid van een bepaald deel van de bevolking zou verergeren in zoverre de medische kosten gedurende twee jaar niet ten laste zullen worden genomen en in zoverre het bedrag van het leefloon lager ligt dan dat van de inkomensgarantie voor ouderen, heeft de minister van Pensioenen geantwoord :
Interrogé au sein de la commission compétente par un membre qui disait craindre que la mesure aggrave la précarité d'une certaine partie de la population dans la mesure où les frais médicaux ne seront pas pris en charge durant deux années et où le montant du revenu d'intégration est moindre que celui du revenu garanti aux personnes âgées, le ministre des Pensions a répondu :

Aan een lid dat vroeg « waarom de godsdienstleraars niet meer door de kerkelijke overheid zullen worden benoemd zoals vroeger » heeft de Minister geantwoord :
A un membre qui s'informait de « la raison pour laquelle les nominations des professeurs de religion ne seront plus faites par l'autorité religieuse comme par le passé », le ministre a répondu :

Op een vraag over artikel 5, eerste lid, van het ontwerp van ministerieel besluit vastgesteld ter uitvoering van het voorliggende besluit (5), heeft de gemachtigde van de minister tevens het volgende geantwoord : "Indien de huisbewaarder en de functionele chef het niet eens worden over een eventuele vervanger, dan wordt er naar andere oplossingen gezocht dit kunnen zijn : - een huisbewaarder neemt ook het toezicht op voor het gebouw in kwestie; - een personeelslid al dan niet tewerkgesteld in dat gebouw neemt de belangrijkste taken op zich van de huisbewaarder, zonder dat deze noodzakelijk inwoont het volstaat dat hij telefonisch bereikbaar blijft in geval van een vereiste dringende tussenkomst; - (...)".
De même, interrogé par rapport à l'article 5, alinéa 1, du projet d'arrêté ministériel pris en exécution de l'arrêté examiné (5), le délégué du Ministre a répondu comme suit : « Indien de huisbewaarder en de functionele chef het niet eens worden over een eventuele vervanger, dan wordt er naar andere oplossingen gezocht dit kunnen zijn : - een huisbewaarder neemt ook het toezicht op voor het gebouw in kwestie; - een personeelslid al dan niet tewerkgesteld in dat gebouw neemt de belangrijkste taken op zich van de huisbewaarder, zonder dat deze noodzakelijk inwoont het volstaat dat hij telefonisch bereikbaar blijft in geval van een vereiste dringende tussenkomst; - [...] ».

Op de vraag waarom het ontwerp niet voorziet in die wijziging, heeft de gemachtigde van de minister het volgende geantwoord : "De FOD Financiën had oorspronkelijk in artikel 7 een paragraaf 2 voorzien, luidende : ` §2.
Interrogé quant au motif pour lequel le projet ne prévoit pas cette modification, le délégué du Ministre a répondu comme suit : « De FOD Financiën had oorspronkelijk in artikel 7 een paragraaf 2 voorzien, luidende : ` § 2.

Op de vraag waarom die interne verwijzing alleen betrekking heeft op de bepalingen onder 2° en 3° en niet op de bepaling onder 5° van artikel 4, heeft de gemachtigde van de minister het volgende geantwoord : "Zoals vermeld in artikel 5, § 1, worden tijdens het gesprek met het selectiecomité onder meer de competenties van de kandidaten beoordeeld.
Interrogé quant à la raison pour laquelle ce renvoi interne se limite aux 2° et 3° et ne vise pas le 5° de l'article 4, le délégué du Ministre a répondu comme suit : « Zoals vermeld in artikel 5, § 1, worden tijdens het gesprek met het selectiecomité onder meer de competenties van de kandidaten beoordeeld.

Op een vraag over de toepasselijkheid van de artikelen 5 en 6 in het geval van een plaatsvervangend huisbewaarder zoals bedoeld in het eerste lid van dezelfde paragraaf 3, heeft de gemachtigde van de minister het volgende geantwoord : "Als de huisbewaarder wordt vervangen door een persoon die met hem samenwoont zijn de artikelen 5 en 6 niet van toepassing.
Interrogé quant à l'applicabilité des articles 5 et 6 dans le cas d'un concierge remplaçant sur la base de l'alinéa 1 du même paragraphe 3, le délégué du Ministre a répondu comme suit : « Als de huisbewaarder wordt vervangen door een persoon die met hem samenwoont zijn de artikelen 5 en 6 niet van toepassing.

Die documenten zijn opgevraagd bij de gemachtigde van de minister, die niet heeft geantwoord.
Ces documents ont été demandés au délégué du ministre, qui n'a pas répondu.

In antwoord op twee parlementaire vragen over vervangwagens die door garagisten aan hun klanten ter beschikking worden gesteld, heeft de minister geantwoord dat die voertuigen niet voorkomen « in artikel 22, § 2 van de wet van 7 december 1988 houdende hervorming van de inkomstenbelasting en wijziging van de met het zegel gelijkgestelde taksen [artikel 66, § 2, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992], dat de gevallen opsomt waarop de beperking tot 75 pct. van de autokosten niet van toepassing is » en dat een « administratieve uitzondering evenmin aangewezen [lijkt], alleen al wegens de praktische onmogelijkheid de betreffende auto's te onderscheiden van die welke door garagisten voor andere doeleinden worden gebruikt » (Parlementaire vraag nr. 680 van 3 januari 1991, Bull. van vragen en antwoorden nr. 145 van 19 februari 1991, Kamer, 1990-1991, p. 12319; Parlementaire vraag nr. 39 van 9 januari 1996, Bull. van vragen en antwoorden, Senaat, 1995-1996, nr. 1-12).
En réponse à deux questions parlementaires au sujet des voitures de remplacement mises à la disposition de leur clientèle par des garagistes, le ministre a répondu que ces véhicules ne figurent pas « à l'article 22, § 2 de la loi du 7 décembre 1988 portant réforme de l'impôt sur les revenus et modification des taxes assimilées au timbre [article 66, § 2, du Code des impôts sur les revenus 1992], qui énumère les cas où la limitation à 75 % des frais de voiture ne s'applique pas » et qu'une « dérogation administrative ne semble pas non plus indiquée, en raison déjà de l'impossibilité pratique d'établir la distinction entre les voitures dont il s'agit et celles que les garagistes affectent à d'autres fins » (Question parlementaire n° 680 du 3 janvier 1991, Bull. questions et réponses n° 145 du 19 février 1991, Chambre, 1990-1991, p. 12319; Question parlementaire n° 39 du 9 janvier 1996, Bull. questions et réponses, Sénat, 1995-1996, n° 1-12).

Op de vraag wat de precieze strekking is van artikel 2 van het ontwerp, en inzonderheid op de vraag of dit niet tot gevolg heeft dat personeelsleden die vóór 30 december 2000 beschikten over « het brevet van de aanvullende gerechtelijke opleiding dat toegang verleende tot de bewakings- en opsporingsbrigades van de rijkswacht » opnieuw de prioritaire rangschikking genieten die ze genoten ten opzichte van degenen die op die datum nog niet in het bezit waren van dat brevet als gevolg van de inwerkingtreding met terugwerkende kracht tot 1 april 2005 van het koninklijk besluit van 1 maart 2009 tot wijziging van het koninklijk besluit van 3 juni 2007 tot uitvoering van artikel XII. VII. 18, § 2, derde lid, van het koninklijk besluit van 30 maart 2001 tot regeling van de rechtspositie van het personeel van de politiediensten, waarvan de tenuitvoerlegging geschorst is bij arrest nr. 196.212 van de Raad van State, d.d. 21 september 2009, A. DE BRUYCKER tegen de Belgische Staat, heeft de gemachtigde van de minister het volgende geantwoord :
Interrogée sur la portée exacte de l'article 2 du projet et singulièrement sur la question de savoir si celui-ci n'a pas pour effet de faire, à nouveau, bénéficier les membres du personnel disposant avant le 30 décembre 2000 « du brevet de la formation judiciaire complémentaire octroyant l'accès aux brigades de surveillance et de recherche de gendarmerie » du classement prioritaire qui était le leur par rapport à ceux qui n'étaient pas encore à cette date titulaires dudit brevet à la suite de l'entrée en vigueur rétroactive à la date du 1 avril 2005 de l'arrêté royal du 1 mars 2009 portant modification de l'arrêté royal du 3 juin 2007 portant exécution de l'article XII. VII. 18, § 2, alinéa 3, de l'arrêté royal du 30 mars 2001 portant la position juridique du personnel des services de police, dont l'exécution a été suspendue par l'arrêt du Conseil d'Etat n° 196.212 du 21 septembre 2009, A. DE BRUYCKER contre l'Etat belge, la déléguée du ministre a répondu notamment ce qui suit :

Ondervraagd over de aanwijzingen in intercommunales of in culturele organisaties heeft de Minister daarentegen geantwoord dat het verbod niet van toepassing was op die « afgeleide » mandaten (Gedr. St., Senaat, 1995-1996, nr. 1-245/2, pp. 5 en 6).
Par contre, interrogé au sujet des désignations dans des intercommunales ou dans des organismes culturels, le ministre a répondu que l'interdiction n'était pas applicable à ces mandats « dérivés » (Doc. parl., Sénat, 1995-1996, n° 1-245/2, pp. 5 et 6).