Traduction de «maart 2009 heeft het hof van cassatie echter geoordeeld » (Néerlandais → Français) :

In een arrest van 30 maart 2009 heeft het Hof van Cassatie echter geoordeeld dat uitzendkrachten die op dag X zijn tewerkgesteld bij een gebruiker moeten worden meegeteld bij deze, zowel voor de berekening van de drempel, als voor de berekening van de mandaten.
Dans un arrêt du 30 mars 2009, la Cour de Cassation a toutefois jugé que les intérimaires occupés chez l’utilisateur doivent être pris en considération chez celui-ci non seulement pour le calcul du seuil mais également pour le calcul du nombre de mandats.

Bij een arrest van 5 maart 2015 heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
Par un arrêt du 5 mars 2015, la Cour de cassation a jugé :

Bij een arrest van 5 maart 2015 (Arr. Cass., 2015, nr. 164) heeft het Hof van Cassatie geoordeeld :
Par un arrêt du 5 mars 2015 (Pas., 2015, n° 164), la Cour de cassation a jugé :

Bij een arrest van 15 maart 2012 (F.11.0059.N) heeft het Hof van Cassatie echter, wegens schending van artikel 66, § 3, van het WIB 1992, een arrest van het Hof van Beroep te Brussel van 6 mei 2010 vernietigd dat de volledige aftrek, door een vennootschap die een garage uitbaat, van de kosten met betrekking tot voertuigen die toebehoren aan een zustervennootschap van de belastingplichtige en die aan derden worden verhuurd, had aanvaard.
Par un arrêt du 15 mars 2012 (F.11.0059.N), la Cour de cassation a toutefois cassé un arrêt de la Cour d'appel de Bruxelles du 6 mai 2010 qui avait admis la déduction intégrale, dans le chef d'une société exploitant un garage, des frais relatifs à des véhicules appartenant à une société soeur du contribuable, loués à des tiers, pour violation de l'article 66, § 3, du CIR 1992.

De verzoekende partijen halen eveneens drie arresten aan waarbij het Hof van Cassatie op 21 december 2009 heeft geoordeeld dat « de vraag van de evenredigheid in elk geval apart moet worden onderzocht in het licht van de bijzondere omstandigheden van de zaak » en dat, « om te bepalen of de aantasting van de grondrechten aanvaardbaar is in het licht van artikel 6.1, [...] overeenkomstig de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, onderzocht [moet] worden of de persoon tegen wie de immuniteit van tenuitvoerlegging aangevoerd wordt, over andere redelijke rechtsmiddelen beschikt om de hem bij het Verdrag gewaarborgde rechten op een efficiënte wijze te vrijwaren » (Cass., 21 december 2009, Arr. Cass., 2009, nrs. 768, 769 en 773).
Les parties requérantes citent encore trois arrêts par lesquels la Cour de cassation a jugé, le 21 décembre 2009, que « la question de la proportionnalité doit être appréciée en chaque cas à la lumière des circonstances particulières de l'espèce » et que « pour déterminer si l'atteinte portée aux droits fondamentaux est admissible au regard de l'article 6, § 1, il importe d'examiner, conformément à la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, si la personne contre laquelle l'immunité d'exécution est invoquée dispose d'autres voies raisonnables pour protéger efficacement les droits que lui garantit la Convention » (Cass., 21 décembre 2009, Pas., 2009, n° 768, n° 769 et n° 773).

In geval van stuiting van de verjaring, heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat, na stuiting van de verjaring, een nieuwe termijn in principe aanvangt op de dag volgend op de gebeurtenis die een einde maakt aan de stuiting (Cass., 29 oktober 1990, Pas., 1991, p. 226; Cass., 20 maart 1995, Pas., 1995, p. 335).
En matière d'interruption de la prescription, la Cour de cassation a jugé qu'après l'interruption de la prescription, un nouveau délai de prescription prend cours en principe le jour suivant l'évènement mettant fin à l'interruption (Cass., 29 octobre 1990, Pas., 1991, p. 226; Cass., 20 mars 1995, Pas., 1995, p. 335).

In zijn arrest van 27 mei 2009 verklaart het Hof van Cassatie echter : « De artikelen 42, 1º, en 43 van dit Wetboek laten de verbeurdverklaring niet toe van een pand dat gediend heeft tot het plegen van het misdrijf.
Cependant, la Cour de cassation, dans son arrêt du 27 mai 2009, précise que: « Les articles 42, 1º, et 43 de ce Code n'autorisent pas la confiscation d'un immeuble ayant servi à commettre l'infraction.

In zijn arrest van 27 mei 2009 verklaart het Hof van Cassatie echter : « De artikelen 42, 1º, en 43 van dit wetboek laten de verbeurdverklaring niet toe van een pand dat gediend heeft tot het plegen van het misdrijf.
Cependant, la Cour de cassation, dans son arrêt du 27 mai 2009, précise que: « Les articles 42, 1º, et 43 de ce code n'autorisent pas la confiscation d'un immeuble ayant servi à commettre l'infraction.

In een arrest van 19 maart 2008 (P.08.0363.F) heeft het Hof van Cassatie daarentegen geoordeeld dat uit artikel 53, eerste lid, van de wet van 17 mei 2006 niet kon worden afgeleid dat de veroordeelde dient te verschijnen op de zitting waarop de strafuitvoeringsrechtbank over een verzoek tot uitstel uitspraak doet.
En revanche, dans un arrêt du 19 mars 2008 (P.08.0363.F), la Cour de cassation a jugé qu'il ne saurait se déduire de l'article 53, alinéa 1, de la loi du 17 mai 2006 que le condamné doive comparaître à l'audience à laquelle le tribunal de l'application des peines statue sur une demande de remise.

Het Hof van Cassatie heeft bij arrest van 6 maart 2009 geoordeeld dat de datum van neerlegging van het verzoekschrift determinerend is, en heeft dit afgeleid uit de termen van artikel 915bis, § 2, 2e lid van het Burgerlijk Wetboek, waar sprake is van een overeenkomst die « tot stand is gebracht ».
La Cour de cassation a jugé, par son arrêt du 6 mars 2009, que c'est de la date du dépôt de la requête qu'il faut prendre en compte, et que ceci doit être déduit des termes de l'article 915bis, § 2, alinéa 2, du Code civil, où il est question d'une convention qui a été « établie ».