Vertaling van "hij vermijdt elk woord " (Nederlands → Frans) :

Hij vermijdt elk woord, elke houding, elk voorkomen dat deze waardigheid en deze hoffelijkheid in het gedrang zou kunnen brengen of de goede werking van de dienst zou kunnen schaden.
Il évite toute parole, toute attitude, toute présentation qui pourrait compromettre cette dignité et cette courtoisie ou obérer le bon fonctionnement du service.

Hij vermijdt evenzeer elke situatie waarbij hij, zelfs door een tussenpersoon, in verband zou kunnen gebracht worden met bezigheden die in strijd zijn met de waardigheid van zijn ambt.
Il évite aussi toute situation où, même par personne interposée, il pourrait être associé à des occupations contraires à la dignité de ses fonctions.

Hij verleent het woord bij voorrang voor elk bezwaar betreffende de agenda, voor een nadere toelichting van de besproken kwestie, voor een verwijzing naar het reglement of voor een persoonlijk feit.
Il accorde la parole par priorité pour toute réclamation relative à l'ordre du jour, pour faire préciser la question en discussion, pour un rappel au règlement ainsi que pour un fait personnel.

Indien de kamer van beroep geen vast orgaan is, houdt de raad van bestuur rekening met de aard en de inhoud van het beroep of de arbitrage, en vermijdt hij elk belangenconflict overeenkomstig artikel 57.
Lorsque la chambre de recours n'est pas établie en tant qu'instance permanente, le conseil d'administration tient compte de la nature et du contenu du recours ou de l'arbitrage et évite tout conflit d'intérêts conformément à l'article 57.

Hij kan inzonderheid in elke stand van de hoorzitting het woord geven aan de partij of haar vertegenwoordiger dan wel aan de vertegenwoordiger van het directiecomité of van het comité van het college, naargelang het geval.
Il peut notamment, en tout état de l'audition, donner la parole à la partie ou son représentant ou au représentant du comité de direction ou à celui du comité du collège, selon le cas.

In verband met de verklaring van cassatieberoep werd de maatregel als volgt verantwoord : « Die regel, die er weliswaar toe bijdraagt dat het recht van elke beschuldigde om zich zelf te verdedigen, zoals vermeld in artikel 6, § 3, c, van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, wordt ingeperkt, lijkt niet onredelijk als men de goede werking van justitie beoogt. Hij moet voorkomen dat cassatieberoep lichtzinnig wordt ingesteld. De advocaat kan de betrokken partij wijzen op het specifieke karakter van dat rechtsmiddel, dat niet tot rechtspraak in derde aanleg leidt. Hij is ook beter geplaatst dan de particulier om de partijen te identificeren tegen wie zijn rechtsmiddel gericht is, de partijen die best opgeroepen worden in gemeenverklaring van arrest of de punten van de betreffende beslissing die moeten worden bestreden. Het is de bedoeling dat de rechten die zijn opgenomen in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens concrete rechten zijn en geen abstracte rechten. Het volledig openstellen van het cassatieberoep lijkt op het eerste gezicht een fundamentele waarborg voor de rechten van de rechtzoekenden, maar eigenlijk is dat een illusie. Het maakt een groot aantal onbezonnen beroepen mogelijk, die een bedreiging zijn voor de kwaliteit van het werk van het Hof. Zelfs het Europees Hof voor de rechten van de mens is geneigd dergelijke logica te steunen : het heeft geoordeeld dat het niet in strijd met artikel 6, §§ 1 en 3, c, van het Verdrag is de rechtzoekende te beletten het woord te nemen op de terechtzitting in een procedure voor de chambre criminelle van het Franse Hof van cassatie, omdat ze schriftelijk verloopt, beperkt is tot de rechtsmiddelen en uiterst technisch is. Het is ook zo dat de verplichting om een beroep te doen op een advocaat om een rechtsmiddel in te stellen niet nieuw is in ons recht. Nu reeds is het optreden van een advocaat vereist voor het instellen van cassatieberoep tegen een beslissing van de strafuitvoeringsrechtbank of tege ...
En ce qui concerne la déclaration de pourvoi, la mesure était justifiée comme suit : « La règle, qui contribue certes à limiter le droit qu'a tout accusé de se défendre lui-même inscrit à l'article 6, § 3, c, de la Convention européenne des droits de l'homme, ne paraît pas déraisonnable au regard des exigences de bon fonctionnement de la justice. Elle doit permettre d'éviter que le pourvoi en cassation soit introduit à la légère. L'avocat, par ailleurs, est à même d'attirer l'attention de la partie concernée sur le caractère spécifique de cette voie de recours, qui ne conduit pas à un troisième degré de juridiction. Il est aussi mieux placé que le particulier pour identifier les parties contre lesquelles son recours est dirigé, les parties qu'il convient d'appeler en déclaration d'arrêt commun ou les chefs de la décision qu'il s'agit d'attaquer. Les droits inscrits dans la Convention européenne des droits de l'homme se veulent des droits concrets, non des droits abstraits. Or, si l'ouverture totale du pourvoi paraît constituer de prime abord une garantie fondamentale des droits des justiciables, il s'agit en réalité d'un leurre. Il rend possible une multitude de recours inconsidéré, qui constituent une menace pour la qualité du travail de la Cour. La Cour européenne des droits de l'homme elle-même tend à entériner une logique de cet ordre : elle a considéré qu'il n'est pas contraire à l'article 6, §§ 1 et 3, c, de la Convention, d'empêcher le justiciable de prendre la parole dans le cadre d'une procédure devant la chambre criminelle de la Cour de cassation de France, celle-ci étant écrite, limitée aux moyens de droit et particulièrement technique. Enfin, il faut rappeler que l'obligation de recourir à un avocat pour l'introduction d'une voie de recours n'est pas une nouveauté dans notre droit. A l'heure actuelle déjà, l'intervention de l'avocat est requise pour former un pourvoi en cassation contre une décision du tribunal de l'application des peines ou contre une d ...

Art. 5. In hetzelfde decreet, het laatst gewijzigd bij het decreet van 28 februari 2014, wordt een artikel 7/1 ingevoegd, dat luidt als volgt: " Art. 7/1. De Vlaamse Regering kan aan elke houder van het jachtrecht die op welke wijze ook van zijn recht gebruik maakt, opleggen dat hij aan bepaalde administratieve voorwaarden moet voldoen. Die voorwaarden zijn gericht op een beter wildbeheer, op het natuurbehoud en op een verbeterd toezicht" . Art. 6. In artikel 8 van hetzelfde decreet, gewijzigd bij het decreet van 30 april 2009, worden de volgende wijzigingen aangebracht: 1° het woord " terrein" wordt telkens vervangen door het woord " jachtterrein" ; 2° het woord " terreinen" wordt telkens vervangen door het woord " jachtterreinen" ; 3° in paragraaf 1, derde lid, punt 1°, wordt het woord " autoweg" vervangen door het woord " autosnelweg" .
Art. 5. Dans le même décret, modifié en dernier lieu par le décret du 28 février 2014, il est inséré un article 7/1, rédigé comme suit : « Art. 7/1. Le Gouvernement flamand peut imposer des conditions administratives spécifiques à chaque titulaire du droit de chasse usant de son droit de quelle façon que ce soit. Ces conditions sont axées sur une meilleure gestion du gibier, sur la conservation de la nature et sur un meilleur contrôle" . . Art. 6. A l'article 8 du même décret, modifié par le décret du 30 avril 2009, sont apportées les modifications suivantes : 1° le mot " territoire" est chaque fois remplacé par les mots " terrain de chasse " ; 2° le mot " territoires " est chaque fois remplacé par les mots " terrains de chasse " ; 3° dans la version néerlandaise, au paragraphe 1 , alinéa trois, 1°, le mot « autoweg » est remplacé par le mot « autosnelweg ».

In geval de persoon bedoeld in artikel 2 van het ministerieel besluit van 14 juli 2008 tot vaststelling van de voorwaarden inzake lichamelijke en geestelijke geschiktheid van luchtverkeersleiders niet voldoet aan de vereisten bepaald in het eerste lid wordt hij toch geschikt verklaard op voorwaarde dat hij voor elk oor afzonderlijk een gehoorsscherpte vertoont die een voldoende verstaanbaarheid van het gesproken woord mogelijk maakt.
En cas d'échec, la personne visée à l'article 2 de l'arrêté ministériel du 14 juillet 2008 fixant les conditions en matière d'aptitude physique et mentale des contrôleurs de la circulation aérienne est néanmoins déclarée apte à condition de présenter pour chaque oreille prise séparément une acuité auditive permettant une intelligibilité suffisante des mots.