Traduction de «heeft maar wiens toestand geleidelijk slechter » (Néerlandais → Français) :

Persoonlijk zou ik het er moeilijk mee hebben om in de kamer van een eerste patiënt te gaan en al het mogelijke te doen om zijn levenskwaliteit te bevorderen, daarna in een andere kamer te gaan en er een letale cocktail toe te dienen omdat de tweede patiënt het heeft gevraagd, en daarna in een derde kamer een patiënt te bezoeken die niet bij bewustzijn is, die niets gevraagd heeft maar wiens toestand geleidelijk slechter wordt, en niets te kunnen doen omdat het niet in de wet is bepaald.
Personnellement, j'aurais du mal à passer dans la chambre d'un patient et à tout faire pour préserver sa qualité de vie puis, l'instant d'après, me rendre dans une autre chambre et y brancher un cocktail lytique parce que le patient l'a demandé et, enfin, visiter dans une troisième chambre un patient inconscient, qui n'a rien demandé mais dont l'état se dégrade progressivement, et ne rien pouvoir faire parce que ce n'est pas prévu par la loi.

« Worden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet geschonden doordat de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, vóór de inwerkingtreding op 25 november 1998 van artikel 10 van de wet van 19 oktober 1998 (dat aan artikel 6 van die wet een § 3 heeft toegevoegd), en aldus geïnterpreteerd dat ze niet voorzag in de betaling van vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid aan een slachtoffer van een arbeidsongeval voor wie een blijvende arbeidsongeschiktheid van ten minste 10 % was erkend en wiens toestand dermate verergerd was dat het zijn nieuwe betrekking tijdelijk niet meer kon uitoefenen, terwijl een slachtoffer van een arbeidsongeval dat zich in dezelfde toestand bevond, maar waarop de wet betreffende de arbeidsongevallen van 10 april 1971 van toepassing is, op grond van de artikelen 25 en 25bis van die wet wel aanspraak kon maken op vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid ?
« Les articles 10 et 11 de la Constitution sont-ils violés en ce que la loi du 3 juillet 1967 sur la prévention ou la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public, avant l'entrée en vigueur, le 25 novembre 1998, de l'article 10 de la loi du 19 octobre 1998 (qui a ajouté un paragraphe 3 à l'article 6 de cette loi) et interprété en ce sens qu'elle ne prévoyait pas le paiement d'indemnités pour une incapacité de travail temporaire à une victime d'un accident du travail pour laquelle un taux d'incapacité de travail permanente de 10 % au moins avait été reconnu et dont la situation s'était à ce point aggravée qu'elle ne pouvait plus exercer temporairement son nouvel emploi, alors qu'une victime d'un accident du travail qui se trouvait dans la même situation mais à laquelle s'applique la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971 pouvait prétendre, sur la base des articles 25 et 25bis de cette loi, à des indemnités d'incapacité de travail temporaire ?

« Worden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet geschonden doordat de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, vóór de inwerkingtreding op 25 november 1998 van artikel 10 van de wet van 19 oktober 1998 (dat aan artikel 6 van die wet een § 3 heeft toegevoegd), en aldus geïnterpreteerd dat ze niet voorzag in de betaling van vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid aan een slachtoffer van een arbeidsongeval voor wie een blijvende arbeidsongeschiktheid van ten minste 10 % was erkend en wiens toestand dermate verergerd was dat het zijn nieuwe betrekking tijdelijk niet meer kon uitoefenen, terwijl een slachtoffer van een arbeidsongeval dat zich in dezelfde toestand bevond, maar waarop de wet betreffende de arbeidsongevallen van 10 april 1971 van toepassing is, op grond van de artikelen 25 en 25bis van die wet wel aanspraak kon maken op vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid ?
« Les articles 10 et 11 de la Constitution sont-ils violés en ce que la loi du 3 juillet 1967 sur la prévention ou la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public, avant l'entrée en vigueur, le 25 novembre 1998, de l'article 10 de la loi du 19 octobre 1998 (qui a ajouté un paragraphe 3 à l'article 6 de cette loi) et interprété en ce sens qu'elle ne prévoyait pas le paiement d'indemnités pour une incapacité de travail temporaire à une victime d'un accident du travail pour laquelle un taux d'incapacité de travail permanente de 10 % au moins a été reconnu et dont la situation s'était à ce point aggravée qu'elle ne pouvait plus exercer temporairement un nouvel emploi, alors qu'une victime d'un accident du travail qui se trouvait dans la même situation mais à laquelle s'applique la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971 pouvait prétendre, sur la base des articles 25 et 25bis de cette loi, à des indemnités d'incapacité de travail temporaire ?