Vertaling van "hebben uitgeoefend terwijl " (Nederlands → Frans) :

Deze adviezen waren uitgebracht terwijl volgens het oorspronkelijke artikel 3 het de bedoeling was een vrijstelling voor het examen inzake beroepsbekwaamheid te verlenen aan advocaten met meer dan twintig jaar anciënniteit en aan de advocaten die gedurende 15 jaar het beroep van advocaat hebben uitgeoefend en vervolgens gedurende vijf jaar een functie hebben uitgeoefend die een gedegen kennis van het recht vereist.
Ces avis avaient été exprimés alors que l'article 3 initial parlait de dispenser de l'examen d'aptitude professionnelle les avocats ayant vingt ans d'ancienneté ou ceux ayant exercé pendant quinze ans cette activité et ensuite exercé pendant cinq ans une fonction nécessitant une bonne connaissance du droit.

Terwijl licentiaten in de rechten voor het ambt van hoofdgriffier van een hof van beroep en een arbeidshof, op de griffie van een hof of een rechtbank ten minste één jaar stage moeten hebben doorgemaakt, en voor hetzelfde ambt bij het Hof van Cassatie, één jaar stage op de griffie van een hof, zouden zij volgens het voorstel ten minste vijf jaar een ambt, ten minste gelijk aan dat van beambte, bij de griffie van respectievelijk een hof of het Hof van Cassatie moeten hebben uitgeoefend (cf. artikelen 33 en 35).
Alors qu'aujourd'hui, les licenciés en droit doivent avoir effectué un stage d'au moins un an au greffe d'une cour ou d'un tribunal pour pouvoir exercer la fonction de greffier en chef d'une cour d'appel et d'une cour du travail, et un stage d'un an au greffe d'une cour pour cette même fonction près la Cour de cassation, ils devraient, selon la proposition à l'examen, avoir exercé, pendant cinq ans au moins, des fonctions au moins égales à celles d'employé au greffe d'une cour ou de la Cour de cassation (cf. les articles 33 et 35).

De teksten moeten worden verduidelijkt inzake de aanwijzing van een onderzoeksmandataris. In de toelichting (onderaan bladzijde 4), kan men lezen : « lijkt het logisch om die taak van onderzoeksmagistraat toe te vertrouwen aan een lid van het openbaar ministerie » terwijl in artikel 259sexies/1, dat in artikel 5 van het wetsvoorstel wordt voorgesteld, de onderzoeksmagistraat een magistraat van het openbaar ministerie of een zittend magistraat kan zijn (« .de onderzoeksmagistraten in de tuchtrechtbank worden aangewezen uit de magistraten die gedurende minstens tien jaar het ambt van magistraat van het openbaar ministerie of van de zetel hebben uitgeoefend en ..».
Sur la désignation d'un mandataire instructeur il existe une nécessité de clarifier les textes: dans les développements (page 4 in fine), on peut lire: « il semble logique de confier cette táche de magistrat instructeur à un membre du ministère public » alors que dans l'article 259sexies/1 proposé à l'article 5 de la proposition de loi le magistrat instructeur peut être un magistrat du ministère public ou du siège (« .les magistrats instructeurs au tribunal disciplinaire sont désignés parmi les magistrats qui ont exercé pendant au moins dix ans les fonctions de magistrat du ministère public ou du siège et ..».

3. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, doordat de door de wet aan het eigendomsrecht van de eerste deelgenoot opgelegde beperkingen disproportioneel zijn, derwijze dat er geen rechtvaardig evenwicht, een ' fair balance ' (billijk evenwicht), bestaat tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van zijn fundamentele rechten en dat de inmenging een onevenredige last (' excessive burden ') op hem legt, terwijl aan het eigendomsrecht opgelegde beperkingen niet disproportioneel mogen zijn, derwijze dat er een billijk evenwicht (een ' fair balance ') moet bestaan tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van de fundamentele rechten van het individu en de inmenging geen onevenredige last (' excessive burden ') op de betrokkene mag leggen ?
3. L'article 577-2 du Code civil, en particulier les paragraphes 3 et 5, telle que cette disposition (dans son contexte actuel et celui de l'époque) est applicable depuis le 1 septembre 2005, en ce qu'il dispose ou est interprété en ce sens que l'indivisaire ayant utilisé seul le bien indivis et ayant bénéficié de la jouissance exclusive de ce bien est tenu de payer à l'autre indivisaire une indemnité équivalente à sa part dans la valeur de rapport de ce bien, même lorsque le fait que l'autre indivisaire n'a pas exercé en nature son droit d'usage et de jouissance n'est pas imputable à l'indivisaire cité en premier lieu et même lorsque l'autre indivisaire refuse délibérément d'exercer en nature son droit d'usage et de jouissance, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, pris isolément ou lus en combinaison avec l'article 16 de la Constitution et avec l'article 1 du (Premier) Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 de la même Convention, en ce que les restrictions apportées par la loi au droit de propriété du premier indivisaire sont disproportionnées, de sorte qu'il n'existe pas de juste équilibre (' fair balance ') entre les exigences de l'intérêt général (la protection des intérêts des copropriétaires qui n'ont pas la jouissance de la chose commune) et la protection de ses droits fondamentaux et que l'ingérence lui impose une charge disproportionnée (' excessive burden '), alors que les restrictions imposées au droit de propriété ne peuvent être disproportionnées, de sorte qu'il faut qu'existe un juste équilibre (' fair balance ') entre les exigences de l'intérêt général (la protection des intérêts des copropriétaires qui n'ont pas la jouissance de la chose commune) et la protection des droits fondamentaux de l'individu et que l'ingérence ne peut imposer une charge disproportionnée (' excessive burden ') à l'intéressé ?

Ik zou graag willen dat de Raad en de Commissie in hun antwoord op dit debat duidelijker aangaven hoe de gemeenschappelijke strategie voor beide landen eruit ziet. We moeten immers erkennen dat we daar bijvoorbeeld te maken hebben met een duizenden kilometers lange grens waarop van geen van beide zijden echt toezicht kan worden uitgeoefend, terwijl het beleid dat we aan de ene kant van deze grens ten uitvoer leggen directe gevolgen heeft voor de andere kant van de grens.
Dans la réponse à venir du Conseil et de la Commission, je voudrais avoir plus d’éclaircissements concernant la stratégie commune pour ces deux pays, car il nous faut admettre que, par exemple, nous avons dans la région une frontière de mille kilomètres, qui ne peut être correctement contrôlée de part et d’autre, alors que les politiques que nous poursuivons d’un côté de cette frontière auront des conséquences immédiates de l’autre côté.

Zoals de Commissie en de Europese Centrale Bank uiteen hebben gezet, heeft de Maltese regering tot nu toe haar toevlucht gezocht tot de eenmalige verkoop van openbare goederen, terwijl er nog steeds fiscale druk werd uitgeoefend op met name de arbeiders en de middenklasse.
Comme l’ont souligné la Commission et la Banque centrale européenne, le gouvernement maltais a, jusqu’à présent, eu recours à la vente exceptionnelle d’actifs publics, tout en continuant à augmenter la pression fiscale, principalement sur les travailleurs et sur la classe moyenne.