Traduction de «geniet de bedrijfsleider geen voordeel » (Néerlandais → Français) :

In deze casus geniet de bedrijfsleider geen voordeel.
Dans le cas présent, le chef d'entreprise ne bénéficie d'aucun avantage.

Als de onderneming de werknemer of bedrijfsleider voor het privégebruik van die auto een bijdrage aanrekent die evenveel of meer bedraagt dan het bedrag van bovenbedoeld voordeel van alle aard, is er bij de werknemer of bedrijfsleider geen voordeel van alle aard belastbaar en kan het desbetreffende gedeelte van de autokosten niet als (volledig aftrekbare) loonkosten worden beschouwd, maar behoudt het zijn kwalificatie als autokosten en moet het bijgevolg aan de wettelijke aftrekbeperking worden onderworpen.
Si l'entreprise réclame une contribution au travailleur ou au dirigeant d'entreprise pour l'utilisation privée de cette voiture, et que le montant de cette contribution est égal ou supérieur au montant de l'avantage de toute nature visé ci-avant, il n'y a pas d'avantage de toute nature imposable dans le chef du travailleur ou du dirigeant d'entreprise et la quotité des frais de voiture en question n'est pas considérée comme une charge salariale (entièrement déductible); elle conserve sa qualification de frais de voiture et doit par conséquent être soumise à la limitation prévue par la loi.

Het principe is dat premies voor aanvullende verzekeringen die tot doel hebben een inkomensverlies te dekken, onder bepaalde voorwaarden en binnen bepaalde grenzen, fiscaal aftrekbaar zijn bij de werkgever of de onderneming, geen voordeel alle aard uitmaken in hoofde van de werknemer of de bedrijfsleider.
Le principe est que les primes pour assurances complémentaires qui ont pour but de couvrir une perte de revenus qui, sous certaines conditions et dans certaines limites, sont fiscalement déductibles pour l'employeur ou l'entreprise, ne constituent pas un avantage de toute nature dans le chef du travailleur ou du dirigeant d'entreprise.

9 600 euro, zodoende bedraagt het voordeel nog 5 400 euro; Tweede mogelijkheid: het voordeel is gelijk aan nihil, vermits de bedrijfsleider a priori geen voordeel geniet, kan er geen sprake zijn van een forfaitaire waardering van het voordeel.
L'avantage s'élève ainsi encore à 5 400 euros; Seconde possibilité: l'avantage est nul. Étant donné que le chef d'entreprise ne bénéficie a priori d'aucun avantage, il ne peut être question d'une évaluation forfaitaire de l'avantage.

In antwoord op de parlementaire vragen nrs. 138 en 818 (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2013-2014, nr. 53-158, 178 en nr. 53-159, 309) blijkt de vorige minister van Financiën, de heer Koen Geens, zijn administratie te volgen waardoor: 1° retroactief vanaf 1 januari 2012 de kosten van bedrijfswagens die als verworpen uitgaven worden aangemerkt, niet langer mogen worden verminderd met het voordeel van alle aard met betrekking tot het privégebruik van een bedrijfswagen; 2° de aftrekbeperking voor de integrale autokosten geldt (art. 66, § 1; art. 198bis WIB92) wanneer de persoonlijke bijdrage voor het privégebruik van de bedrijfswagen betaald door een werknemer of bedrijfsleider even groot is als het voordeel van alle aard en er in feite dus geen voordeel belast wordt in hoofde van de werknemer of bedrijfsleider.
En réponse aux questions parlementaires n°138 et n°818 (Questions et Réponses, Chambre, 2013-2014, n°53-158, 178 et n°53-159, 309), le ministre des Finances précédent, M. Koen Geens, confirme manifestement la position de son administration et il en résulte dès lors que: 1° rétroactivement à partir du 1er janvier 2012, les frais liés aux voitures de société considérés comme dépenses non admises ne peuvent plus être diminués de l'avantage de toute nature relatif à l'utilisation privée d'une voiture de société; 2° la limitation de la déductibilité des frais de voiture (art. 66, § 1; art. 198bis CIR92) s'applique lorsque la contribution personnelle pour l'utilisation privée de la voiture de société payée par un travailleur ou un chef d'entreprise est aussi élevée que l'avantage de toute nature et qu'aucun avantage n'est dès lors imposé pour le travailleur ou le chef d'entreprise.

De erin vervatte grieven komen samengevat neer op de schending van : - het gelijkheidsbeginsel, (1) doordat verzoekende en verwerende partijen gelijk worden behandeld, terwijl zij zich in wezenlijk verschillend situaties zouden bevinden, (2) doordat partijen die geen beroep doen op een advocaat niet in aanmerking komen voor de rechtsplegingsvergoeding, (3) doordat verzoekende partijen verschillend worden behandeld naargelang de verwerende overheid, die in het gelijk is gesteld, met of zonder bijstand van een advocaat is opgetreden, (4) doordat rechtspersonen niet het voordeel van de juridische tweedelijnsbijstand, en bijgevolg evenmin het voordeel van de beperking van de rechtsplegingsvergoeding ten laste van een partij die juridische tweedelijnsbijstand geniet, kunnen genieten, (5) doordat verzoekende partijen verschillend worden behandeld naargelang de Raad van State de bestreden norm vernietigt dan wel de bestuurlijke lus toepast en (6) doordat de bestreden bepaling geen rekening houdt met de verschillende draagkracht van de verzoekende partijen en de verwerende overheden, (7) noch met de situatie van verzoekende partijen die geen aanspraak maken op juridische tweedelijnsbijstand doch niet over de financiële middelen beschikken om een advocaat te betalen; - het recht op toegang tot de rechter, doordat het risico om de rechtsplegingsvergoeding te moeten betalen een bijkomende drempel vormt om een bestuurshandeling te bestrijden en de procedures in milieuzaken buitensporig kostbaar maakt, waardoor tevens afbreuk zou worden gedaan aan de waarborgen vervat in het Verdrag van Aarhus en het Unierecht, aan de standstill-verplichting die voortvloeit uit artikel 23 van de Grondwet en aan het eigendomsrecht; - de vrijheid van vereniging, doordat verenigingen worden beperkt in hun keuze om zonder bijstand van een advocaat in rechte treden; - de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten, doordat de rechtsplegingsvergoeding enkel geldt in geval van bijstan ...
Les griefs qu'ils contiennent se résument à la violation : - du principe d'égalité, (1) en ce que les parties requérantes et les parties adverses sont traitées de manière égale, alors qu'elles se trouveraient dans des situations fondamentalement différentes, (2) en ce que les parties qui n'ont pas recours à un avocat n'ont pas droit à l'indemnité de procédure, (3) en ce que les parties requérantes sont traitées différemment, selon que la partie adverse ayant obtenu gain de cause a agi avec ou sans l'assistance d'un avocat, (4) en ce que les personnes morales ne peuvent bénéficier de l'aide juridique de deuxième ligne et ne bénéficient donc pas davantage de la limitation de l'indemnité de procédure mise à la charge d'une partie qui bénéficie de l'aide juridique de deuxième ligne, (5) en ce que les parties requérantes sont traitées différemment, selon que le Conseil d'Etat annule la norme attaquée ou applique la boucle administrative et (6) en ce que la disposition attaquée ne tient pas compte de la capacité contributive différente des parties requérantes et des parties adverses, (7) ni de la situation des parties requérantes qui ne demandent pas à bénéficier de l'aide juridique de deuxième ligne mais qui ne disposent pas des moyens financiers pour payer un avocat; - du droit d'accès au juge, en ce que le risque de devoir payer l'indemnité de procédure constitue un obstacle supplémentaire pour attaquer un acte administratif et rend excessivement coûteuses les procédures en matière environnementale, ce qui porterait également atteinte aux garanties contenues dans la Convention d'Aarhus et dans le droit de l'Union, à l'obligation de standstill qui découle de l'article 23 de la Constitution et au droit de propriété; - de la liberté d'association, en ce que les associations sont limitées dans leur choix d'agir sans l'assistance d'un avocat; - de la liberté d'établissement et de la libre prestation des services, en ce que l'indemnité de procédure s'applique uniquement e ...

In tegenstelling tot andere ondernemingen in de elektronischecommunicatiebranche en in andere sectoren die geen vrijstelling genieten van de betaling van de in de pensioenwet van 2004 vastgestelde bijdrage aan het pensioenbeschermingsfonds die overeenstemt met de pensioenverplichtingen die door de staatsgarantie worden gedekt, geniet BT een economisch voordeel doordat zij aan het pensioenbeschermingsfonds een aanzienlijk verlaagde bijdrage betaalt.
Contrairement aux autres entreprises des communications électroniques et autres secteurs qui n'ont pas été dispensés de cotiser au Fonds de protection des retraites institué par la loi sur les retraites de 2004 en ce qui concerne les engagements en matière de retraites couverts par la garantie publique, BT a obtenu un avantage économique puisque sa cotisation au Fonds de protection des retraites est considérablement réduite.

« Wat de bedragen betreft die verschuldigd zijn voor de periode na 31 december 2002, kan de begunstigde van een rust- of overlevingspensioen of van een gelijkaardig voordeel die de hoofdzakelijke last van ten minste één kind heeft, evenwel vragen enkel bij te dragen op het jaarlijks inkomen dat hij, voor het betrokken jaar, zou hebben kunnen cumuleren met de uitkering die hij geniet indien hij geen kind ten laste had, op voorwaarde dat hij zich ertoe verbindt deze inkomstengrens niet te overschrijden.
« En ce qui concerne les montants dus pour la période postérieure au 31 décembre 2002, le bénéficiaire d'une pension de retraite ou de survie ou d'un avantage en tenant lieu qui a la charge principale d'au moins un enfant peut toutefois demander à ne cotiser que sur 112,99 p.c. du revenu annuel qu'il aurait pu, pour l'année en cause, cumuler avec la prestation dont il bénéfice s'il n'avait pas d'enfant à charge, à condition de s'engager à ne pas dépasser cette limite de revenus.

« Wat de bedragen betreft die verschuldigd zijn voor de periode na 31 december 2002, kan de begunstigde van een rust- of overlevingspensioen of van een gelijkaardig voordeel die de hoofdzakelijke last van ten minste één kind heeft, evenwel vragen enkel bij te dragen op 112,99 pct. van het jaarlijks inkomen dat hij, voor het betrokken jaar, zou hebben kunnen cumuleren met de uitkering die hij geniet indien hij geen kind ten laste had, op voorwaarde dat hij zich ertoe verbindt deze inkomstengrens niet te overschrijden.
« En ce qui concerne les montants dus pour la période postérieure au 31 décembre 2002, le bénéficiaire d'une pension de retraite ou de survie ou d'un avantage en tenant lieu qui a la charge principale d'au moins un enfant peut toutefois demander à ne cotiser que sur 112,99 p.c. du revenu annuel qu'il aurait pu, pour l'année en cause, cumuler avec la prestation dont il bénéfice s'il n'avait pas d'enfant à charge, à condition de s'engager à ne pas dépasser cette limite de revenus.

De verzoekende partijen voeren aan dat de bestreden bepaling strijdig is met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet doordat zij een fiscaal voordeel verleent aan de genieters van bezoldigingen en baten die hun beroepskosten niet verantwoorden en die het plafond van 2.500 euro niet overschrijden, terwijl andere categorieën van belastingplichtigen niet hetzelfde fiscaal voordeel krijgen, namelijk (1) de genieters van bezoldigingen en baten die hun werkelijke kosten bewijzen, (2) de bedrijfsleiders, (3) de genieters van winsten en (4) de genieters van bezoldigingen en baten die het plafond van 2.500 euro voor de kostenaftrek overschrijden.
Les parties requérantes soutiennent que la disposition attaquée est contraire aux articles 10, 11 et 172 de la Constitution, parce qu'elle accorde un avantage fiscal aux bénéficiaires de rémunérations et profits qui ne justifient pas leurs frais professionnels et dont lesdits frais ne dépassent pas le plafond de 2.500 euros, alors que ce même avantage fiscal n'est pas accordé à d'autres catégories de contribuables, à savoir (1) les bénéficiaires de rémunérations et profits qui prouvent leurs frais réels, (2) les dirigeants d'entreprise, (3) ceux qui touchent des bénéfices et (4) les bénéficiaires de rémunérations et profits dont les frais à déduire dépassent le plafond de 2.500 euros.