Traduction de «eerste minister sedert een jaar niet meer bijeen werd geroepen » (Néerlandais → Français) :

De heer De Francesco antwoordt op de eerste vraag dat de Task Force onder leiding van de eerste minister sedert een jaar niet meer bijeen werd geroepen.
En réponse à la première question, M. De Francesco précise que la Task Force placée sous la direction du premier ministre ne s'est plus réunie depuis un an.

3. Dit ontwerp van koninklijk besluit werd eind 2014, dus reeds meer dan een jaar geleden, overgemaakt aan de eerste minister, om het voor syndicaal overleg voor te leggen aan het Comité A. Tot op heden werd dit dossier echter nog niet geagendeerd op het Comité A. Ik ben niet op de hoogte van de reden waarom dit nog niet gebeurd is.
3. Ce projet d'arrêté royal a été transmis au premier ministre fin 2014, donc il y a un peu plus d'un an, afin qu'il soit soumis au Comité A aux fins de concertation syndicale. Jusqu'à présent, ce dossier n'a pas encore été porté à l'ordre du jour du Comité A. Je n'en connais pas la raison.

Gelet op de wet van 21 ventôse jaar VII betreffende de inrichting van de bewaring der hypotheken, artikel 2, gewijzigd bij wet van 9 augustus 1963; Gelet op het koninklijk besluit van 20 mei 1964 tot vaststelling van de zetel, alsmede van het ambtsgebied en de bevoegdheden van de hypotheekkantoren; Gelet op het advies van de Inspecteur van Financiën, gegeven op 13 november 2015; Gelet op de akkoordbevinding van de Minister van Begroting, gegeven op 15 februari 2016; Gelet op advies 59.256/2 van de Raad van State, gegeven op 11 mei 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Overwegende dat ingevolge de opheffing van artikel 6, 10° van het koninklijk besluit van 3 december 2009 houdende regeling van de operationele diensten van de Federale Overheidsdienst Financiën, de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie sedert 1 januari 2016 niet meer belast is met het beheer van de lokale agentschappen van de Deposito- en Consignatiekas.
Vu la loi du 21 ventôse an VII>lative à l'organisation de la conservation des hypothèques, article 2, modifié par la loi du 9 août 1963; Vu l'arrêté royal du 20 mai 1964 fixant le siège et déterminant le ressort et les attributions des bureaux des hypothèques; Vu l'avis de l'Inspecteur des Finances, donné le 13 novembre 2015; Vu l'accord de Notre Ministre du Budget, donné le 15 février 2016; Vu l'avis 59.256/2 du Conseil d'Etat, donné le 11 mai 2016, en application de l'article 84, § 1, alinéa 1, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Considérant que, à la suite de l'abrogation de l'article 6, 10° de l'arrêté royal du 3 décembre 2009 organique des services opérationnels du Service public fédéral Finances, l'Administration générale de la Documentation patrimoniale n'est plus chargée, depuis le 1 janvier 2016, de la gestion des agences locales de la Caisse des dépôts et consignations.

Het voortduren, op het ogenblik van het verzoek tot adoptie, van de samenwoning tussen de verzoeker tot adoptie en de ouder van het kind werd tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 april 2003 als volgt verantwoord : « De wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenwoning, in werking getreden op 1 januari 2000, heeft op een zekere wijze het bestaan van een vorm van samenleven buiten huwelijk erkend. Aan de andere kant gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om de adoptie door ongehuwde koppels mogelijk te maken en dit in het bijzonder sinds de afschaffing door de wet van 31 maart 1987 van de begrippen ' wettige ' en ' natuurlijke ' afstamming. Het feit dat een adoptie door twee personen slechts binnen een huwelijk kan geschieden werd dan ook meer en meer als incoherent aangevoeld. Ook op het stuk van adoptie moet met die evolutie rekening worden gehouden. Terwijl vroeger enkel twee echtgenoten samen hetzelfde kind konden adopteren, voorziet het ontwerp thans in de mogelijkheid dat twee niet gehuwde personen van ongelijk geslacht adopteren. Tevens zal de adoptie mogelijk zijn door een persoon van het kind of geadopteerd kind van de persoon met wie hij samenwoont (voor zover de adoptant en de persoon met wie hij samenwoont van ongelijk geslacht zijn) onder dezelfde voorwaarden en met dezelfde gevolgen als wanneer de adoptant gehuwd is met de ouder van de geadopteerde. Drie voorwaarden moeten evenwel worden vervuld. De eerste voorwaarde is dat deze personen niet met elkaar verwant mogen zijn. Bijgevolg kan een persoon niet worden geadopteerd door een zus en een broer of door een oom en zijn nicht. De tweede voorwaarde houdt verband met stabiliteit. De adoptanten moeten op het tijdstip van de indiening van het verzoek sedert ten minste drie jaar permanent samenwonen.
L'exigence de la persistance, au moment de la demande en adoption, d'une vie commune entre le demandeur en adoption et le parent de l'enfant a été justifiée comme suit lors des travaux préparatoires de la loi du 24 avril 2003 : « La loi du 23 novembre 1998 instaurant la cohabitation légale, entrée en vigueur le 1 janvier 2000, a d'une certaine manière consacré en droit civil l'existence d'une forme de vie commune en-dehors du mariage. D'autre part, de plus en plus de voix se sont élevées ces dernières années pour exprimer le souhait de rendre l'adoption possible pour des couples non mariés, et cela notamment depuis l'abrogation par la loi du 31 mars 1987 des notions de filiations ' légitime ' et ' naturelle '. Le fait que l'adoption par deux personnes ne puisse intervenir que dans le cadre du mariage a donc été de plus en plus perçu comme incohérent. Il convenait de tenir compte de cette évolution en matière d'adoption également. Alors que précédemment, seuls deux époux pouvaient adopter ensemble un même enfant, le présent projet introduit la possibilité d'adopter pour deux personnes non mariées de sexe différent. De même, l'adoption par une personne de l'enfant ou de l'enfant adoptif de son cohabitant (pour autant que l'adoptant et son cohabitant soient de sexe différent) sera possible aux mêmes conditions et avec les mêmes effets que si l'adoptant était marié avec le parent de l'adopté. Trois conditions doivent cependant être remplies. La première est que ces personnes ne peuvent être parentes l'une de l'autre. Une personne ne peut donc être adoptée par un frère et une soeur, ou par un oncle et sa nièce. La deuxième est une condition de stabilité. Les adoptants doivent vivre ensemble de façon permanente depuis au moins trois ans au moment de l'introduction de la demande.

Naar aanleiding van dit verzoek tot regularisatie werd de bvba De Block door de Dienst Vreemdelingenzaken belast met het onderzoek van de kleine H. Op basis van het grondig geneeskundig onderzoek van het kind uitgevoerd door de daartoe aangewezen arts, oordeelde de minister dat er sedert achttien maanden geen specifieke behandeling of verzorging meer was gegeven maar dat er enkel driemaal per jaar een controle plaatsvond, hetgeen een voortdurend verblijf in het Rijk niet meer kan rechtvaardigen.
Suite à une demande de régularisation sur cette base médicale, l'Office des étrangers a désigné la sprl De Block aux fins d'examiner la petite H. Suite à cet examen par le médecin désigné par l'administration, le ministre de l'Intérieur considérait que selon l'examen approfondi de la situation médicale de l'enfant par ce médecin, il apparaît qu'il n'y a plus de traitement ni de soins spécifiques en cours depuis dix-huit mois mais uniquement une surveillance trois fois par an, ce qui ne justifierait plus une présence continue dans le Royaume.

Niettegenstaande het feit dat deze besluiten werden genomen met het akkoord van de minister van Ambtenarenzaken, wordt aan de controleurs eerste klasse meegedeeld dat de overgang naar niveau 2+ geweigerd wordt, omdat zij geen examen hebben afgelegd. Een dergelijk examen werd echter niet meer ingericht sedert 1993.
Nonobstant le fait que ces arrêtés ont été pris avec l'accord du ministre de la Fonction publique, les contrôleurs de première classe ont été informés que le passage au niveau 2+ leur était refusé, parce qu'ils n'avaient pas passé un tel examen depuis 1993.

Bij de wet van 22 december 1998, die de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek betreffende onder meer de benoeming en de aanwijzing van magistraten wijzigde, werd in dat Wetboek een artikel 259quater ingevoegd, volgens hetwelk de korpschefs door de Koning worden aangewezen voor een mandaat dat, sedert de wijzigingen die werden ingevoerd bij de wet van 18 december 2006, vijf jaar duurt en hernieuwbaar is, met uitzondering van de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie en de procureur-generaal bij het Hof van Cassatie, wier mandaat niet hernieuwbaar is.
La loi du 22 décembre 1998, qui a modifié les dispositions du Code judiciaire concernant notamment la nomination et la désignation de magistrats, a introduit dans ce Code un article 259quater, selon lequel les chefs de corps sont désignés par le Roi pour un mandat qui, depuis les modifications introduites par la loi du 18 décembre 2006, est de cinq ans et est renouvelable, à l'exception de celui de premier président de la Cour de cassation et de celui de procureur général près la Cour de cassation, qui ne sont pas renouvelables.

De prejudiciële vragen strekken ertoe van het Hof te vernemen of artikel 5, § 6, 2°, van de wet van 22 april 1999 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre het bepaalt dat een aanvraag tot eerherstel slechts ontvankelijk is op voorwaarde dat een termijn van vijf jaar is verlopen sedert de datum van de definitieve beslissing waarbij de laatste tuchtstraf werd uitgesproken wanneer de tuchtstraf waarvoor eerherstel wordt gevraagd betrekking heeft op feiten die op het ogenblik van de aanvraag tot eerherstel niet meer op wettige wijze tuchtrechtelijk kunnen worden bestraft (eerste vraag) of op feiten waarop een deontologische norm werd toegepast die ook op het ogenblik van de toepassing ervan met de Europese regelgeving onbestaanbaar was (tweede vraag).
Les questions préjudicielles visent à demander à la Cour si l'article 5, § 6, 2°, de la loi du 22 avril 1999 viole les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il dispose qu'une demande de réhabilitation n'est recevable que si un délai de cinq ans s'est écoulé depuis la date de la décision définitive prononçant la dernière peine disciplinaire, lorsque la peine disciplinaire pour laquelle la réhabilitation est demandée concerne des faits qui au moment de la demande de réhabilitation ne peuvent plus légalement faire l'objet d'une sanction disciplinaire (première question) ou concerne des faits auxquels a été appliquée une norme déontologique qui, même au moment de son application, était incompatible avec la réglementation européenne (deuxième question).