Vertaling van "diens faillissement en aldus definitief aansprakelijk blijft " (Nederlands → Frans) :

« Schendt artikel 6 van de wet van 27 december 1994 tot goedkeuring van het verdrag inzake de heffing van rechten voor het gebruik van bepaalde wegen door zware vrachtwagens, ondertekend te Brussel op 9 februari 1994 en tot invoering van een Eurovignet overeenkomstig de richtlijn 93/89/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 25 oktober 1993 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en artikel 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten van 3 juli 1978, in zover het bepaalt dat in geval van niet-betaling van het Eurovignet door de eigenaar de bestuurder van het voertuig hoofdelijk gehouden is tot betaling van het Eurovignet nu het tot gevolg heeft dat de bestuurder van het voertuig die werknemer is de betaling van het Eurovignet niet kan verhalen op de werkgever gelet op diens faillissement en aldus definitief aansprakelijk blijft voor de door zijn werkgever gepleegde fout bestaande uit het niet betalen van het Eurovignet, daar waar de artikelen 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten precies voorzien in een civielrechtelijke immuniteit voor de fouten gepleegd door de werknemer in uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst, met als gevolg dat de werkgever voor deze fouten definitief aansprakelijk blijft ?
« L'article 6 de la loi du 27 décembre 1994 portant assentiment de l'accord relatif à la perception d'un droit d'usage pour l'utilisation de certaines routes par des véhicules utilitaires lourds, signé à Bruxelles le 9 février 1994, et instaurant une Eurovignette, conformément à la directive 93/89/CEE du Conseil des Communautés européennes du 25 octobre 1993, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail, en tant qu'il dispose qu'à défaut de paiement de l'eurovignette par le propriétaire, le conducteur du véhicule est solidairement tenu au paiement de l'eurovignette, dès lors que cette disposition a pour effet que le conducteur du véhicule qui est travailleur salarié ne peut récupérer le paiement de l'eurovignette à charge de l'employeur, eu égard à la faillite de celui-ci, et qu'il demeure ainsi définitivement responsable de la faute commise par son employeur consistant dans le non-paiement de l'eurovignette, alors que les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi relative aux contrats de travail prévoient précisément une immunité civile pour les fautes commises par le travailleur dans l'exécution de son contrat de travail, avec pour effet que l'employeur demeure définitivement responsable de ces fautes ?

« Schendt artikel 6 van de wet van 27 december 1994 tot goedkeuring van het verdrag inzake de heffing van rechten voor het gebruik van bepaalde wegen door zware vrachtwagens, ondertekend te Brussel op 9 februari 1994 en tot invoering van een Eurovignet overeenkomstig de Richtlijn 93/89/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 25 oktober 1993 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en artikel 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten van 3 juli 1978, in zover het bepaalt dat in geval van niet-betaling van het Eurovignet door de eigenaar de bestuurder van het voertuig hoofdelijk gehouden is tot betaling van het Eurovignet nu het tot gevolg heeft dat de bestuurder van het voertuig die werknemer is de betaling van het Eurovignet niet kan verhalen op de werkgever gelet op diens faillissement en aldus definitief aansprakelijk blijft voor de door zijn werkgever gepleegde fout bestaande uit het niet betalen van het Eurovignet, daar waar de artikelen 1384, 3de lid, van het Burgerlijk Wetboek en 18 van de wet op de arbeidsovereenkomsten precies voorzien in een civielrechtelijke immuniteit voor de fouten gepleegd door de werknemer in uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst, met als gevolg dat de werkgever voor deze fouten definitief aansprakelijk blijft ?
« L'article 6 de la loi du 27 décembre 1994 portant assentiment de l'accord relatif à la perception d'un droit d'usage pour l'utilisation de certaines routes par des véhicules utilitaires lourds, signé à Bruxelles le 9 février 1994, et instaurant une eurovignette, conformément à la Directive 93/89/CEE du Conseil des Communautés européennes du 25 octobre 1993, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail, en tant qu'il dispose qu'à défaut de paiement de l'eurovignette par le propriétaire, le conducteur du véhicule est solidairement tenu au paiement de l'eurovignette dès lors que cette disposition a pour effet que le conducteur du véhicule qui est travailleur salarié ne peut répercuter le paiement de l'eurovignette sur l'employeur eu égard à la faillite de celui-ci et qu'il demeure ainsi définitivement responsable de la faute commise par son employeur consistant dans le non-paiement de l'eurovignette, alors que les articles 1384, alinéa 3, du Code civil et 18 de la loi relative aux contrats de travail prévoient précisément une immunité civile pour les fautes commises par le travailleur dans l'exécution de son contrat, avec pour effet que l'employeur demeure définitivement responsable de ces fautes ?

Blijft het feit dat van andere van die oplossingen (zoals een geldigverklaring die zich beperkt tot het verleden, waarbij de definitief geworden vergunningen niet opnieuw in het geding worden gebracht, of die zich enkel beperkt tot het gebrek in verband met het niet raadplegen van de Raad van State) tegelijk kon worden aangenomen dat zij niet voldoende waarborgen inzake samenhang voor alle te nemen maatregelen boden, terwijl de in aanmerking genomen oplossing van dien aard was dat zij het mogelijk maakte om niet alleen die samenhang te verzekeren, maar ook de rechtsonzekerheid te vermijden en, door zich ertoe te beperken in een decreet bepalingen weer te geven die voorkomen in gewestplannen en door aldus een bestaande situatie in stand te houden, geen afbreuk aan de standstill -verplichting te doen.
Il reste que d'autres solutions parmi celles-ci (telle une validation limitée au passé ne remettant pas en cause les permis devenus définitifs ou au seul vice lié au défaut de consultation du Conseil d'Etat) pouvaient tout à la fois être considérées comme n'offrant pas suffisamment de garanties de cohérence pour l'ensemble des mesures à prendre alors que la solution retenue était de nature à permettre non seulement d'assurer cette cohérence mais aussi d'éviter l'insécurité juridique et, en se bornant à reproduire dans un décret des dispositions figurant dans des plans de secteur et en maintenant ainsi une situation existante, de ne pas porter atteinte à l'obligation de standstill.

Aan het Hof wordt gevraagd of die bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, aldus geïnterpreteerd dat « om bevrijd te zijn de echtgenoot op het tijdstip van de verklaring van verschoonbaarheid nog door een huwelijk moet verbonden zijn met de gefailleerde, terwijl de persoon die op datum van faillissement wel gehuwd was met de gefailleerde doch op het tijdstip van de verschoonbaarverklaring uit de echt gescheiden is, niet kan genieten van het voordeel van de bevrijding, verbonden aan de verschoonbaarheid en gehouden blijft voor die schulden van de gefailleerde waarvoor zij/hij zich persoonlijk aansprakelijk heeft gesteld ».
Il est demandé à la Cour si cette disposition viole les articles 10 et 11 de la Constitution interprétée en ce sens que « pour être déchargé, le conjoint doit encore être lié au failli par le mariage au moment de la déclaration d'excusabilité, tandis que la personne qui était mariée au failli à la date de la faillite mais est divorcée au moment de la déclaration d'excusabilité ne peut bénéficier de l'avantage de la décharge liée à l'excusabilité et demeure tenue des dettes du failli auxquelles elle s'est personnellement obligée ».