Vertaling van "burgerlijke rechtsvorderingen tot vergoeding van schade qua verjaring " (Nederlands → Frans) :

Het Arbitragehof heeft gesteld dat burgerlijke rechtsvorderingen tot vergoeding van schade qua verjaring aan hetzelfde regime moeten worden onderworpen, ongeacht of de schade werd veroorzaakt door een misdrijf of niet.
La Cour d'arbitrage a posé qu'en ce qui concerne la prescription, les actions civiles en réparation d'un dommage devaient être soumises à un régime unique, que le dommage résulte ou non d'une infraction.

De prejudiciële vraag heeft betrekking op artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek, dat bepaalt : « In afwijking van het eerste lid verjaren alle rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon ».
La question préjudicielle concerne l'article 2262bis, § 1, alinéa 2, du Code civil, qui dispose : « Par dérogation à l'alinéa 1, toute action en réparation d'un dommage fondée sur une responsabilité extra-contractuelle se prescrit par cinq ans à partir du jour qui suit celui où la personne lésée a eu connaissance du dommage ou de son aggravation et de l'identité de la personne responsable ».

Verder beperkt het wetsvoorstel 4-10 zich tot een invoeging van een bijzondere regeling in een openstaand artikel van het Burgerlijk Wetboek (artikel 2255) die stelt dat de verjaring niet loopt ten aanzien van rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van onwettige administratieve overheidshandelingen gedurende de aanhangigheid bij de Raad van State van het verzoek tot vernietiging van deze administratieve rechtshandelingen.
Par ailleurs, la proposition de loi 4-10 se limite à insérer dans un article ouvert du Code civil (article 2255) un régime spécial selon lequel la prescription ne court pas à l'égard des actions en réparation d'un dommage formées au motif d'illicéité d'actes juridiques administratifs pendant la période où la requête en annulation des actes juridiques administratifs en question est pendante devant le Conseil d'État.

Artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek stelt dat alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar, met uitzondering van rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, waarvoor de verlooptermijn vijf jaar bedraagt, terwijl artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat al wat bij het jaar betaalbaar is verjaart door verloop van vijf jaren.
L’article 2262bis du Code civil prévoit que les actions personnelles se prescrivent par dix ans, à l’exception des actions en réparation d’un dommage fondée sur une responsabilité extra contractuelle qui se prescrivent par cinq ans, tandis que l’article 2277 du Code civil dispose que tout ce qui est payable par année se prescrit par cinq ans.

« Art. 2255. — De verjaring loopt niet ten aanzien van rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van onwettige administratieve rechtshandelingen gedurende de aanhangigheid bij de Raad van State van het verzoek tot vernietiging van deze administratieve rechtshandelingen».
« Art. 2255. — La prescription ne court pas à l'égard des actions en réparation d'un dommage formées au motif d'illicéité d'actes juridiques administratifs pendant la période où la requête en annulation des actes juridiques administratifs en question est pendante devant le Conseil d'État».

Terwijl de dertigjarige verjaring evenwel een regel van residuële aard is geworden, veeleer dan de wettelijke uitdrukking van wat het algemeen belang vereist, bepaalt het nieuwe artikel 2262bis, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, ingevoegd bij de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring, dat de persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar, met uitzondering van de rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, die verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon, waarbij die vorderingen in ieder geval verjaren door verloop van twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop het feit waardoor de schade is veroorzaakt, zich heeft voorgedaan.
La prescription trentenaire étant toutefois devenue une règle à caractère résiduel plutôt que l'expression législative de ce que requiert l'intérêt général, le nouvel article 2262bis, § 1, du Code civil, inséré par la loi du 10 juin 1998 modifiant certaines dispositions en matière de prescription, énonce que les actions personnelles sont prescrites par dix ans, à l'exception des actions en réparation d'un dommage fondées sur une responsabilité extra-contractuelle qui se prescrivent par cinq ans à partir du jour qui suit celui où la personne lésée a eu connaissance du dommage ou de son aggravation et de l'identité de la personne responsable, ces actions se prescrivant en tout cas par vingt ans à partir du jour qui suit celui où s'est produit le fait qui a provoqué le dommage.

Het instellen van de administratiefrechtelijke handhavingsprocedure verhindert niet dat de verjaring tegen de benadeelde van een mededingingsinbreuk loopt, noch dat de burgerlijke rechter de behandeling van een vordering tot vergoeding van de schade uit een inbreuk op de mededingingsregels voortzet zonder de definitieve uitspraak van de bevoegde rechter voor de administratiefrechtelijke handhavingsprocedure te moeten afwachten.
L'engagement de la procédure de répression administrative n'empêche ni l'écoulement du délai de prescription au détriment de la personne lésée, ni la poursuite par le juge civil de l'examen d'une action en réparation du dommage découlant d'une infraction aux règles de la concurrence, sans devoir attendre une décision définitive du juge compétent pour la répression administrative.

2. « Zo ja, dient de rechtbank dan niet te beslissen dat voor de burgerlijke rechtsvorderingen tot vergoeding van de schade voortvloeiend uit een fout die een misdrijf vormt - die aan dezelfde criteria en aan dezelfde voorwaarden inzake de verjaring voldoen als de rechtsvorderingen die bij een in kracht van gewijsde gegane beslissing verjaard zijn verklaard vóór de inwerkingtreding van de wet van 10 juni 1998 - de inwerkingtreding niet tot gevolg kan hebben dat een nieuwe verjaringstermijn begint te lopen ?
2. « Dans l'affirmative, n'y a-t-il pas lieu pour le tribunal de décider que pour les actions civiles en réparation des dommages commis par une faute constituant une infraction - qui répondent aux mêmes critères et aux mêmes conditions de prescription que celles déclarées prescrites par une décision passée en force de chose jugée avant l'entrée en vigueur de la loi du 10 juin 1998 - l'entrée en vigueur ne peut avoir pour effet de faire courir un nouveau délai de prescription ?