Traduction de «persoonlijke rechtsvorderingen verjaren » (Néerlandais → Français) :

« Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar ».
« Toutes les actions personnelles sont prescrites par dix ans ».

« Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar.
« Toutes les actions personnelles sont prescrites par dix ans.

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van het eerste en tweede lid van artikel 2262bis, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, dat bepaalt : « Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar.
La Cour est interrogée sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, des alinéas 1 et 2 de l'article 2262bis, § 1 , du Code civil, qui dispose : « Toutes les actions personnelles sont prescrites par dix ans.

Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar.
Toutes les actions personnelles sont prescrites par dix ans.

Het nieuwe artikel 2262bis, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, ingevoegd door voormelde wet, bepaalt dat de persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar, met uitzondering van de rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, die verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon, waarbij die vorderingen in ieder geval verjaren door verloop van twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop het feit waardoor de schade is veroorzaakt, zich heeft voorgedaan.
Le nouvel article 2262bis, § 1 , du Code civil, inséré par la loi précitée, énonce que les actions personnelles sont prescrites par dix ans à l'exception des actions en réparation d'un dommage fondées sur une responsabilité extracontractuelle qui se prescrivent par cinq ans à partir du jour qui suit celui où la personne lésée a eu connaissance du dommage ou de son aggravation et de l'identité de la personne responsable, ces actions se prescrivant en tout état de cause par vingt ans à partir du jour qui suit celui où s'est produit le fait qui a provoqué le dommage.

Artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek stelt dat alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar, met uitzondering van rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, waarvoor de verlooptermijn vijf jaar bedraagt, terwijl artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat al wat bij het jaar betaalbaar is verjaart door verloop van vijf jaren.
L’article 2262bis du Code civil prévoit que les actions personnelles se prescrivent par dix ans, à l’exception des actions en réparation d’un dommage fondée sur une responsabilité extra contractuelle qui se prescrivent par cinq ans, tandis que l’article 2277 du Code civil dispose que tout ce qui est payable par année se prescrit par cinq ans.

Het door artikel 5 voorgestelde artikel 2262bis , § 1, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar.
L'article 2262bis , § 1 , alinéa 1 , du Code civil, tel que proposé par l'article 5, dispose que toutes les actions personnelles sont prescrites par dix ans.

Ongeacht of het gaat om de ene of de andere van de twee voormelde verjaringen, of zelfs om beide, lijkt het bovendien niet meer mogelijk aan te nemen dat een verjaring van dertig jaar de gemeenrechtelijke verjaring in burgerlijke zaken is, ermee rekening houdend dat, sinds de wijziging van het Burgerlijk Wetboek bij de wet van 10 juni 1998, alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren na tien jaar (artikel 2262bis); die termijn wordt echter voortaan beschouwd als die van het gemeen recht van de verjaring van die rechtsvorderingen (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1087/1, p. 11), waarbij de dertigjarige verjaring is beperkt tot de zakelijke rechtsvorderingen (artikel 2262) en bijzondere rechtsvorderingen (zoals welke is beoogd in artikel 2277ter, tweede lid).
En outre, qu'il s'agisse de l'une ou de l'autre des deux prescriptions évoquées plus haut, voire des deux, il ne paraît plus possible de considérer qu'une prescription de trente ans est la prescription de droit commun en matière civile, compte tenu de ce que, depuis la modification du Code civil par la loi du 10 juin 1998, toutes les actions personnelles se prescrivent par dix ans (article 2262bis); or, ce délai est désormais considéré comme celui du droit commun de la prescription de ces actions (Doc. parl., Chambre, 1996-1997, n° 1087/1, p. 11), la prescription trentenaire étant limitée aux actions réelles (article 2262) et à des actions particulières (telle que celle qui est visée à l'article 2277ter, alinéa 2).

Terwijl de dertigjarige verjaring evenwel een regel van residuële aard is geworden, veeleer dan de wettelijke uitdrukking van wat het algemeen belang vereist, bepaalt het nieuwe artikel 2262bis, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, ingevoegd bij de wet van 10 juni 1998 tot wijziging van sommige bepalingen betreffende de verjaring, dat de persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar, met uitzondering van de rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, die verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon, waarbij die vorderingen in ieder geval verjaren door verloop van twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop het feit waardoor de schade is veroorzaakt, zich heeft voorgedaan.
La prescription trentenaire étant toutefois devenue une règle à caractère résiduel plutôt que l'expression législative de ce que requiert l'intérêt général, le nouvel article 2262bis, § 1, du Code civil, inséré par la loi du 10 juin 1998 modifiant certaines dispositions en matière de prescription, énonce que les actions personnelles sont prescrites par dix ans, à l'exception des actions en réparation d'un dommage fondées sur une responsabilité extra-contractuelle qui se prescrivent par cinq ans à partir du jour qui suit celui où la personne lésée a eu connaissance du dommage ou de son aggravation et de l'identité de la personne responsable, ces actions se prescrivant en tout cas par vingt ans à partir du jour qui suit celui où s'est produit le fait qui a provoqué le dommage.