De hervorming werd nog alleen negatief benaderd; men wilde zogenaamd « werklozen hun rechten op uitkeringen ontzeggen », en de doelstelling van een performante begeleiding kwam in de publieke debatten gaandeweg niet meer aan bod.
La réforme n'était plus envisagée que négativement; l'on voulait « priver les chômeurs de leurs droits aux allocations » et l'objectif d'un accompagnement performant fut progressivement éludé des débats publics.