Beide laatste aangelegenheden kunnen door de federale wetgever geregeld worden bij gewone wet; de eerste aangelegenheid daarentegen vereist evenwel een bijzondere meerderheid, zoals bepaald in artikel 4 van de Grondwet.
Le législateur fédéral peut régler les deux dernières matières par loi ordinaire tandis que la première matière nécessite la majorité spéciale prévue à l'article 4 de la Constitution.