Vertaling van "zeer zelden periorbitale en ooglid-wijzigingen " (Nederlands → Frans) :

Zeer zelden: periorbitale en ooglid-wijzigingen die aanleiding geven tot een verdieping van de ooglidspleet.
Très rare : modifications péri-orbitaires et palpébrales donnant lieu à un approfondissement de la scissure des paupières.

Wijzigingen van de wimpers en donsharen (toename van de lengte, de dikte, de pigmentatie en het aantal), puntvormige epitheliale erosies, periorbitaal oedeem, iritis/uveïtis, macula-oedeem (bij afake, pseudofake patiënten met een scheur in de achterste lenskapsels of bij patiënten met bekende risicofactoren voor macula-oedeem), droge ogen, keratitis, oedeem en erosies van de cornea, oogwimpers die verkeerd gericht zijn en die soms aanleiding geven tot oogirritatie, iriscyste, fotofobie, periorbitale en ooglid-wijzigingen die aanleiding geven tot een verdieping van de ooglidspleet.
Affections oculaires : Modification des cils et des poils palpébraux (augmentation de la longueur, de l'épaisseur, de la pigmentation et du nombre), érosions épithéliales ponctuées, œdème périorbitaire, iritis/uvéite, œdème maculaire (chez les patients aphaques ou pseudophaques présentant une déchirure de la capsule postérieure du cristallin ou chez les patients ayant des facteurs de risque connus d'œdème maculaire), sécheresse oculaire, kératite, œdème et érosions de la cornée, orientation inadéquate des cils pouvant parfois donner lieu à une irritation oculaire, kyste de l’iris, photophobie, modifications périorbitaires et palpébrales donnant lieu à un approfondissement de la scissure des paupières.

Wijzigingen van de INR werden zeer zelden vastgesteld bij patiënten die met ceftriaxon behandeld werden.
Des modifications de l’INR ont été très rarement constatées chez les patients traités par ceftriaxone.

- Invloed op het zenuwstelsel : duizeligheid, hoofdpijn, moeheid, agitatie, tremor; zeer zelden: slapeloosheid, perifere gevoelsstoornissen, transpiratie, onstandvastige gang, convulsies, toename van de intracraniële druk, angsttoestanden, nachtmerries, verwardheid, depressie, hallucinaties, in geïsoleerde gevallen psychotische reacties (zelfs evoluerend tot zelfbedreigend gedrag), stoornissen van smaak- en reukzin, gezichtstoornissen (bv. dubbelzien, lichte wijzigingen in kleurenzicht).
- Troubles du système nerveux central : vertiges, maux de tête, fatigue, agitation, tremblements ; très rares : insomnie, troubles de la sensibilité périphériques, transpiration, démarche instable, convulsions, pression augmentée intracranielle, anxiété, cauchemars, confusion, dépression, hallucinations.

Voorvallen als coma of ECG-wijzigingen werden af en toe gemeld. Ze waren zeer zelden fataal, al gingen ze meestal gepaard met gelijktijdige inname van andere psychotrope geneesmiddelen, met of zonder alcohol.
Des événements tels que coma ou modifications de l’ECG ont été rapportés occasionnellement, très rarement fatals, mais étaient généralement associés à la prise concomitante d’autres médicaments psychotropes, avec ou sans alcool.

Bloed- en lymfestelselaandoeningen: Zeer zelden: EUSAPRIM kan wijzigingen in het bloed veroorzaken (leukopenie, neutropenie, trombocytopenie, agranulocytose, megaloblastische anemie, aplastische anemie, hemolytische anemie, methemoglobinemie, eosinofilie, purpura, hemolyse bij bepaalde gevoelige patiënten met een G-6-PD-deficiëntie
Très rare : EUSAPRIM peut provoquer des modifications au niveau du sang (leucopénie, neutropénie, thrombocytopénie, agranulocytose, anémie mégaloblastique, anémie aplastique, anémie hémolytique, méthémoglobinémie, éosinophilie, purpura, hémolyse chez certains patients sensibles présentant un déficit en G-6-PD).

Zeer zelden: hartgeleidingsstoornissen (b.v. verbreding van het QRS-kompleks, verlenging van het QTinterval, wijzigingen in het PQ-interval, bundeltakblock, torsades de pointes voornamelijk bij patiënten met hypokaliëmia).
Très rare : troubles de la conduction cardiaque (par ex., élargissement du complexe QRS, allongement de l’intervalle QT, modifications de l'intervalle PQ, bloc de branche, torsades de pointes, principalement chez les patients ayant une hypokaliémie).