Vertaling van "zaak sprak het europese hof zich " (Nederlands → Frans) :

Anderzijds nam het Europese Hof van Justitie de Belgische ziekenfondsen op een andere manier in het vizier. In deze zaak (C41/10) sprak het Europese Hof zich op 28 oktober 2010 in zijn arrest uit over de aanvullende verzekering van de Belgische ziekenfondsen en werd België veroordeeld voor het onjuist en onvolledig omzetten van de Europese schaderichtlijnen naar de Belgische wetgeving.
Enfin, la Cour européenne de Justice s’est prononcée le 28 octobre 2010, dans son arrêt C41/10, à propos de l’assurance complémentaire des mutualités belges et la Belgique a été condamnée pour la transposition erronée et incomplète des directives européennes relatives aux dommages dans la législation belge.

Als Spanje vindt dat er niets aan de hand is, kan de Europese Commissie beslissen om de zaak voor het Europese Hof te brengen. Maar dat is een procedure die 2 jaar of langer kan duren.
Si l’Espagne estime qu’il n’y a pas de problème, la Commission européenne peut décider de transmettre cette affaire à la Cour européenne, mais cette procédure peut durer 2 ans, voire plus.

Het Europese Hof heeft op 23 juni 1981 uitspraak gedaan in de zaak Le Compte, Van Leuven en De Meyere, die het Koninkrijk België betreft. Met zestien stemmen tegen vier constateert het Hof een schending van artikel 6 lid 1 (1) van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens voor zover de zaak van de klagers niet in het openbaar is gehoord door een rechterlijke instantie met volledige rechtsmacht.
Par un arrêt prononcé à Strasbourg le 23 juin 1981 dans l'affaire Le Compte, Van Leuven et De Meyere, qui concerne le Royaume de Belgique, la Cour constate, par seize voix contre quatre, une violation de l'article 6, §1 (1) de la Convention européenne des Droits de l'Homme en tant que la cause des requérants n'a pas été entendue publiquement par un tribunal jouissant de la plénitude de juridiction.

In maart 2004 heeft het Hof - zich opnieuw baserend op het arrest Poucet/Pistre - in de zaak AOK Bundesverband betreffende een rechtszaak die door Duitse farmaceutische bedrijven is aangespannen om de praktijk van de Duitse publieke ziekenfondsverenigingen te betwisten, praktijk die erin bestaat vaste maximumbedragen te bepalen voor de tegemoetkoming van de ziekenfondsen in de kosten van geneesmiddelen en verzorgingsmateriaal, geoordeeld dat de ziekenfondsen geen ondernemingen zijn in de zin van de Europese mededingingsregels.
En mars 2004, la Cour, faisant à nouveau application de la jurisprudence Poucet/Pistre, a jugé, dans l’affaire AOK Bundesverband, liée à une action intentée par des sociétés pharmaceutiques allemandes en vue de contester la pratique des fédérations allemandes de caisses publiques d’assurance maladie consistant à établir des montants fixes maximaux pour la participation desdites caisses aux coûts des médicaments et des matériels de soins, que ces caisses ne sont pas des entreprises au sens des règles européennes de la concurrence.

Aangezien, in hoofdzaak, artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 niet van toepassing was op dit geval aangezien artikel 22 enkel de hypothese van een vergoeding van de medische kosten beoogt volgens de tarieven van de lidstaat van verblijf, en niet volgens de tarieven van de lidstaat van aansluiting (bevoegde lidstaat) heeft het Hof, bij wie de zaak prejudicieel aanhangig was gemaakt, zich gebogen over de conformiteit van de betreffende Luxemburgse reglementering met het vrij verkeer van goederen (zaak Decker) en het vrij verrichten van diensten (zaak Kohll).
Considérant, en substance, que l’article 22 du règlement n° 1408/71 était étranger au cas d’espèce en ce qu’il vise exclusivement l’hypothèse d’un remboursement de frais de santé selon les barèmes de l’État membre de séjour, et non selon les barèmes de l’État membre d’affiliation (État membre compétent), la Cour, saisie à titre préjudiciel, s’est penchée sur la conformité de la réglementation luxembourgeoise concernée à la libre circulation des marchandises (affaire Decker) et à la libre prestation des services (affaire Kohll).

Het is belangrijk erop te wijzen dat het Hof zich, in het arrest van maart 2004, radicaal heeft gedistantieerd van de conclusies die advocaat-generaal Jacobs in deze zaak formuleerde.
Il importe de souligner que, dans son arrêt de mars 2004, la Cour s’est radicalement démarquée des conclusions de M. l’avocat général Jacobs présentée dans cette affaire.

In een aantal arresten, waaronder het arrest Herrera (zaak C-466/04), heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: het Hof) geoordeeld dat bij een voorafgaande toestemming (draagbaar document S2) de tenlasteneming van de kosten van geneeskundige zorg beperkt is tot de eigenlijke behandelingskosten, en niet de reis-, hotel- en restaurantkosten (met uitzondering van verblijf- en maaltijdkosten van de patiënt in het ziekenhuis) dekt die de patiënt en de hem vergezellende persoon hebben gedaan om zich te verplaatsen naar de lidstaat van behandeling.
Dans un certain nombre d’arrêts, dont l’arrêt Herrera (Affaire C-466/04), la Cour de Justice de l’Union européenne (ci-après : la Cour) a estimé que dans le cas d’une autorisation préalable (document portable S2), la prise en charge du coût des soins médicaux se limite aux frais de traitement proprement dits, et ne couvre pas les frais de déplacement, d’hôtel et de restaurant (à l’exception des frais de séjour et de repas du patient dans l’hôpital) que le patient et la personne qui l’accompagne ont exposés pour se rendre dans l’État membre du traitement.

De Nationale Raad wordt om advies verzocht betreffende de weerslag op de geneeskundige plichtenleer van het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 5 april 2011 in de zaak C-119/09.
Le Conseil national est interrogé concernant les implications pour la déontologie médicale de l'arrêt de la Cour de justice de l'Union européenne du 5 avril 2011 dans l'affaire C-119/09.

Op het cassatieberoep van het instituut sprak het Hof van Cassatie zich uit met het arrest dat thans wordt becommentarieerd..
Suite au pourvoi de l’Institut la Cour de Cassation se prononça par l’arrêt commenté.

Nog steeds in verband met artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 moet nog worden meegedeeld dat in de zaak Acereda Herrera, momenteel hangende, het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de vraag of de aangeslotene die door de bevoegde instelling gemachtigd is zich naar een andere lidstaat te begeven om er ziekenhuisverzorging te krijgen ten laste van deze instelling, uit deze communautaire bepaling een recht tot tenlasteneming van de kosten bovenop de eigenlijke behandelingskosten put, zoals de reis-, hotel- en restaurantkosten die hijzelf en een persoon die hem begeleidt hebben gedaan om naar het ziekenhuis te komen waar men de verzorging heeft verleend.
Toujours à propos de l’article 22 du règlement n° 1408/71, il convient encore de préciser que, dans l’affaire Acereda Herrera, actuellement pendante, la Cour est invitée à se prononcer sur le point de savoir si l’affilié autorisé par l’institution compétente à se rendre dans un autre État membre pour y recevoir des soins hospitaliers à charge de ladite institution puise dans cette disposition communautaire un droit à la prise en charge des frais accessoires aux frais de traitement proprement dits, tels que les frais de voyage, d’hôtel et de restauration auxquels luimême et une personne accompagnante ont été exposés pour rejoindre l’établissement hospitalier qui lui a prodigué les soins.