Vertaling van "worden de ziv-uitgaven samengevat " (Nederlands → Frans) :

In de tabellen in bijlage 4 worden de ZIV-uitgaven samengevat voor de coagulatiefactoren die tussen 2000 en 2004 in de ziekenhuizen zijn afgeleverd (De gegevens die in de tabellen zijn vermeld, stemmen overeen met het aantal flacons dat door de ZIV wordt terugbetaald).
Les tableaux 1 et 2 de l’annexe 4 résument les dépenses de l’AMI pour les facteurs de coagulation délivrés en milieu hospitalier, entre 2000 et 2004 (source de données moins précises - cf. Annexe 4 tableaux 1 et 2) Les données mentionnées dans les tableaux correspondent au nombre de flacons remboursés par l’AMI.

In de onderstaande tabel wordt de evolutie van de ZIV-uitgaven samengevat op het vlak van de coagulatiefactoren die in publieke officina’s worden afgeleverd (Farmanetgegevens van 2000 tot 2005 – cf. bijlage 3 tabellen 1, 2, 3 en 4).
Le tableau ci-dessous résume l’évolution des dépenses de l’AMI en facteurs de coagulations délivrés en officine publique (données de Pharmanet de 2000 à 2005 – cf. annexe 3 tableaux 1, 2,3 et 4)

- van de ZIV-uitgaven voor coagulatiefactoren
- des dépenses de l’AMI en facteurs de coagulation.

Wij hebben vier groepen van zorgconsumenten samengesteld op basis van het niveau van hun uitgaven geneeskundige verzorging, terugbetaald door de ZIV: 1%, 5%, 10% en 20% van de consumenten die de meeste geneeskundige verzorging consumeren; Wij hebben de populatie hiertoe gerangschikt, per dalende uitgave ZIV (in ons geval: 1%, 5%, 10% en 20%) en we hebben elke schijf van de aldus gerangschikte populatie, geassocieerd met haar aandeel in de uitgaven ZIV. Zo kregen we niet alleen een idee van het aandeel van de uitgaven ZIV van de 4 groepen van consumenten die we beschouwen als “grote consumenten”, maar ook van het te bereiken bedrag van de uitgaven ZIV (of de drempelwaarde), om deel te kunnen uitmaken van die groepen (zie onderstaande tabel).
Pour ce faire, on associe à chaque part de la population ordonnée par dépense AMI décroissante (dans notre cas : 1%, 5%, 10% et 20%), la part que représente ses dépenses AMI. Ce travail permet de connaître la part des dépenses AMI des quatre groupes d’utilisateurs de soins de santé appelés “grands utilisateurs de soins de santé”, mais aussi le montant des dépenses AMI à atteindre (ou le seuil d’entrée) pour faire partie de ces groupes (voir tableau ci-dessous).

Ze worden gedomineerd door de medische erelonen die op hun eentje meer dan 50 % van de uitgaven van de ZIV uitmaken. Deze twee kosten samen vormen meer dan 60 % van de uitgaven van de ZIV. Het aandeel van de medische beeldvorming en dat van de geneesmiddelen in de gemiddelde kostprijs ten laste van de ZIV vermindert aanzienlijk in vergelijking met de klassieke hospitalisatie.
Ils sont dominés par les honoraires médicaux qui valent à eux seuls plus de 50% des dépenses de l’AMI. L’ensemble de ces deux coûts constituent plus de 60% des dépenses de l’AMI. La part de l’imagerie médicale et celle des médicaments dans le coût moyen à charge de l’AMI se réduisent significativement comparées à l’hospitalisation classique.

De overtreding van een wettelijke of reglementaire bepaling die een bepaald gedrag voorschrijft of verbiedt, is op zichzelf een fout die leidt tot burgerrechtelijke aansprakelijkheid van diegene die de overtreding heeft begaan wanneer die fout schade veroorzaakt, behoudens onoverwinnelijke dwaling of enige grond tot ontheffing van aansprakelijkheid, zodat de appelrechters die zonder meer oordelen dat uit de informatieplicht zoals neergelegd in artikel 136, § 2, zesde lid, ZIV-wet niet kan afgeleid worden dat de uitgaven waarvan de terugvordering gesteund op de subrogatie bepaald bij artikel 136, § 2, vierde lid, ZIV-wet reeds verjaard is, wel zouden kunnen teruggevorderd worden op grond van de artikelen 170, e, ZIV-wet en artikel 1382 B.W., hun beslissing niet naar recht verantwoorden.
Sauf en cas d’erreur invincible ou autre cause d’exonération de responsabilité, l’infraction à une disposition légale ou réglementaire qui prescrit ou interdit un comportement déterminé constitue en soi une faute qui, s’il y a préjudice, encage la responsabilité civile de la personne qui a commis l’infraction, de sorte qu’en décidant simplement qu’il ne peut être déduit de l’obligation d’avertir prévue à l’article 136, § 2, alinéa 6, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités que le remboursement des débours qui, pour des motifs de prescription, ne peut plus être réclamé par la voie de la subrogation visée à l’article 136, § 2, alinéa 4, de la loi précitée, peut être réclamé en application des article 170, e, de la loi précitée et 1382 du Code civil, les juges d’appel n’ont pas légalement justifié leur décision.

Door zonder meer te oordelen dat uit de informatieplicht zoals neergelegd in artikel 136, § 2, zesde lid, ZIV-wet, niet kan afgeleid worden dat de eiser zijn uitgaven, waarvan de terugvordering gesteund op de subrogatie bepaald bij artikel 136, § 2, vierde lid, ZIV-wet reeds verjaard is, zou kunnen terugvorderen van de verweerder op grond van de artikelen 170, e), ZIV-wet en artikel 1382 Burgerlijk Wetboek, verantwoorden de appelrechters hun beslissing niet naar recht.
En se bornant à considérer qu’il ne peut être déduit de l’obligation d’avertir prévue à l’article 136,§ 2, alinéa 6, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, que la demanderesse qui, pour des motifs de prescription, ne peut plus réclamer à la défenderesse le remboursement de ses débours par la voie de la subrogation visée à l’article 136, § 2, alinéa 4, de la loi précitée, peut réclamer ce remboursement en application des articles 170, e, de cette loi et 1382 du Code civil, les juges d’appel n’ont pas légalement justifié leur décision.

Voor het overige merkt het Hof op dat de door de vzw “ G. H. de Charleroi ” overwogen hypothese van een patiënt die de in artikel 2277bis beoogde verjaring zou aanvoeren na de verjaring te hebben gestuit die in artikel 174 van de ZIV-wet wordt beoogd teneinde een betaling te verkrijgen voor de uitgaven waarvan hij is vrijgesteld, zich niet kan voordoen wegens het systeem van de derdebetaler, in het kader waarvan de verjaring door een aangetekend schrijven kan worden gestuit, wat het door de ZIV gedekte deel betreft, waarbij de patiënt geen betaling of terugbetaling kan verkrijgen voor het deel dat hij persoonlijk moet dragen.
Pour le surplus, la Cour relève que l’hypothèse envisagée par l’ASBL “G. H. de Charleroi” d’un patient qui soulèverait la prescription visée par l’article 2777bis après avoir interrompu la prescription visée par l’article 174 de la loi AMI de manière à obtenir un paiement pour des dépenses dont il est déchargé ne peut se réaliser en raison du système du tiers payant, dans le cadre duquel une interruption de prescription par lettre recommandée est possible, pour ce qui concerne la part couverte par l’AMI, le patient ne pouvant obtenir le paiement ou le remboursement en ce qui concerne la part qu’il doit supporter personnellement.

Personen die lijden aan een van de meest courante chronische aandoeningen zijn tegelijk ook de personen die het meest kosten aan de ZIV. Op het niveau van de totale bevolking bedraagt het percentage van de uitgaven door patiënten die aan deze aandoening lijden 43,5% wat hypertensie betreft, 17,7% voor de depressie, 10,8% voor de cardiovasculaire aandoeningen, 6,6% voor diabetes zonder insuline, 8% voor CPOD en 2,6% voor astma.
Au niveau de la population totale, le pourcentage de dépenses générées par les patients atteints de ces pathologies est de 43,5 % pour l’hypertension, de 17,7% pour la dépression, de 10,8% pour les maladies cardiaques, de 6,6% pour le diabète sans insuline, de 8% pour la BPCO et de 2,6% pour l’asthme.

Enerzijds blijkt dat globaal genomen 20 % van de totale gezondheidskost ten laste blijft van de patiënt. Anderzijds is de kost zowel ten laste van de patiënt als ten laste van de ZIV ongelijk gespreid: 60 % van de uitgaven van de verplichte ziekteverzekering zijn geconcentreerd bij slechts 5 % van de bevolking.
D’une part, il apparaît que 20% des coûts globaux de santé restent à charge des patients tandis que, d’autre part, les coûts tant à charge du patient que de l’AMI sont inégalement répartis : 60 % des dépenses de l’assurance maladie obligatoire se concentrent auprès de 5% seulement de la population.