Traduction de «worden behandeld met ontsmettingsmiddelen » (Néerlandais → Français) :

wanneer u een ongecontroleerde infectie heeft, de infectie dient eerst te worden behandeld met ontsmettingsmiddelen (antiseptica) of antibiotica.
si vous avez une infection non contrôlée, l’infection doit d’abord être traitée avec des désinfectants (antiseptiques) ou des antibiotiques

met drinkbaar water om residu’s van reinigings- en ontsmettingsmiddelen te vermijden, d) de gebruikt ontsmettingsmiddelen moeten door de overheid zijn
l’eau potable afin d’éliminer les résidus de produits de nettoyage et de désinfection, d) les désinfectants utilisés doivent bénéficier d’un agrément délivré

c) na reiniging en ontsmetting, dient altijd nagespoeld te worden met drinkbaar water om residu’s van reinigings- en ontsmettingsmiddelen te vermijden, d) de gebruikt ontsmettingsmiddelen moeten door de Belgische
l’eau potable afin d’éliminer les résidus de produits de nettoyage et de désinfection, d) les désinfectants utilisés doivent bénéficier d’une autorisation

Ontsmetten” (p. 47): Om geen gewenning te veroorzaken bij de micro-organismen worden “breedspectrum” ontsmettingsmiddelen gebruikt, maar wisselt men ook af tussen verschillende ontsmettingsmiddelen (vul voetnoot 47 aldus aan).
Désinfection” (p. 47): Afin d’éviter la tolérance chez les micro-organismes, on utilise des désinfectants “à large spectre”, tout en mettant de la variation dans le choix des désinfectants (compléter en ce sens la note en bas de la page 47).

bij meer dan 1 op 10 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 10 behandelde patiënten maar bij meer dan 1 op 100 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 100 behandelde patiënten maar bij meer dan 1 op 1.000 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 1.000 behandelde patiënten maar bij meer dan 1 op 10.000 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 10.000 behandelde patiënten, onbekend
Très fréquent : Survenant chez plus de 1 patient traité sur 10 Fréquent : Survenant chez moins de 1 patient traité sur 10, mais chez plus de 1 sur 100 Peu fréquent : Survenant chez moins de 1 patient traité sur 100, mais chez plus de 1 sur 1.000 Rare : Survenant chez moins de 1 patient traité sur 1.000, mais chez plus de 1 sur 10.000 Très rare : Survenant chez moins de 1 patient traité sur 10.000, fréquence indéterminée

bij meer dan 1 op 10 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 10 behandelde patiënten maar bij meer dan 1 op 100 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 100 behandelde patiënten maar bij meer dan 1 op 1.000 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 1.000 behandelde patiënten maar bij meer dan 1 op 10.000 behandelde patiënten Bij minder dan 1 op 10.000 behandelde patiënten Kan niet worden geschat op basis van beschikbare gegevens
Chez plus de 1 patient traité sur 10 Chez moins de 1 patient traité sur 10, mais plus de 1 patient traité sur 100 Chez moins de 1 patient traité sur 100, mais plus de 1 patient traité sur 1 000 Chez moins de 1 patient traité sur 1.000, mais plus de 1 patient traité sur 10 000 Chez moins de 1 patient traité sur 10 000 Ne peut être estimée sur la base des données disponibles

De veiligheid van sevelamer (als ofwel carbonaat- of hydrochloridezouten) is onderzocht in diverse klinische onderzoeken bij in totaal 969 hemodialysepatiënten die gedurende 4 tot 50 weken behandeld werden (724 patiënten behandeld met sevelamer-hydrochloride en 245 met sevelamer-carbonaat, 97 peritoneale dialysepatiënten die gedurende 12 weken behandeld werden (allen behandeld met sevelamer-hydrochloride) en 128 patiënten met een chronische nieraandoening die geen dialyse ondergingen en gedurende 8 tot 12 weken behandeld werden (79 patiënten behandeld met sevelamer-hydrochloride en 49 met sevelamercarbonaat).
La sécurité du sevelamer (sous forme soit de sels de carbonate soit de sels de chlorhydrate) a été étudiée dans de nombreux essais cliniques, sur un total de 969 patients sous hémodialyse pour une durée de traitement de 4 à 50 semaines (724 patients traités par chlorhydrate de sevelamer et 245 par carbonate de sevelamer), de 97 patients sous dialyse péritonéale pour une durée de traitement de 12 semaines (tous traités par chlorhydrate de sevelamer) et de 128 patients atteints de néphropathie chronique non dialysés pour une durée de traitement de 8 à 12 semaines (79 patients traités par chlorhydrate de sevelamer et 49 par carbonate de sevelamer).

De veiligheid van sevelamer (als ofwel carbonaat- of hydrochloridezouten) is onderzocht in diverse klinische onderzoeken bij in totaal 969 hemodialysepatiënten die gedurende 4 tot 50 weken behandeld werden (724 patiënten behandeld met sevelamer-hydrochloride en 245 met sevelamer-carbonaat), 97 peritoneale dialysepatiënten die gedurende 12 weken behandeld werden (allen behandeld met sevelamer-hydrochloride) en 128 patiënten met een chronische nieraandoening die geen dialyse ondergingen en gedurende 8 tot 12 weken behandeld werden (79 patiënten behandeld met sevelamer-hydrochloride en 49 met sevelamercarbonaat).
(724 patients traités par le chlorhydrate de sevelamer et 245 par le carbonate de sevelamer), de 97 patients sous dialyse péritonéale traités sur une période de 12 semaines (tous traités par le chlorhydrate de sevelamer) et de 128 patients atteints d’insuffisance rénale chronique et non dialysés traités sur une période de 8 à 12 semaines (79 patients traités par le chlorhydrate de sevelamer et 49 par le carbonate de sevelamer).

Bij de evaluatie van de bijwerkingen wordt de frequentie als volgt weergegeven: Zeer vaak: Bij meer dan 1 op de 10 behandelde patiënten Vaak: Bij minder dan 1 op de 10, maar meer dan 1 op de 100 behandelde patiënten Soms: Bij minder dan 1 op de 100, maar meer dan 1 op de 1000 behandelde patiënten Zelden: Bij minder dan 1 op de 1000, maar meer dan 1 op de 10000 behandelde patiënten Zeer zelden: Bij minder dan 1 op de 10000 behandelde patiënten, met inbegrip van geïsoleerde meldingen
Les données de fréquence suivantes servent à évaluer les effets indésirables : Très fréquent : plus de 1 personne traitée sur 10 Fréquent : moins de 1 personne traitée sur 10, mais plus de 1 sur 100 Peu fréquent : moins de 1 personne traitée sur 100, mais plus de 1 sur 1000 Rare : moins de 1 personne traitée sur 1000, mais plus de 1 sur 10000 Très rare : moins de 1 personne traitée sur 10000, y compris les cas isolés

In een onderzoek dat specifiek was opgezet om de incidentie van hoest te beoordelen bij patiënten die worden behandeld met losartan in vergelijking met patiënten die met ACE-remmers worden behandeld, was de incidentie van hoest die werd gemeld door patiënten die losartan of hydrochloorthiazide kregen ongeveer gelijk en significant lager dan bij patiënten die met een ACE-remmer werden behandeld. Daarnaast was in een algehele analyse van 16 dubbelblinde klinische studies bij 4131 patiënten de incidentie van spontaan gemelde hoest bij met losartan behandelde patiënten ongeveer gelijk (3,1 %) aan die bij patiënten die werden behandeld met placebo (2,6 %) of hydrochloorthiazide (4,1 %), terwijl de incidentie met ACE-remmers 8,8 % was.
Dans une étude destinée à évaluer spécifiquement l'incidence de la toux chez les patients traités par losartan et chez ceux traités par IEC, celle-ci était comparable chez les patients traités par losartan ou hydrochlorothiazide et était significativement inférieure à celle des patients traités par IEC. De plus, dans une analyse globale de 16 essais cliniques en double aveugle chez 4131 patients, l'incidence de la toux rapportée spontanément était comparable chez les patients traités par le losartan (3,1 %) et chez ceux traités par placebo (2,6 %) ou hydrochlorothiazide (4,1 %), alors que l'incidence de la toux chez les patients traités par IEC était de 8,8 %.