Vertaling van "wgo – geestelijke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom
Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

psychose | geestelijke stoornis
psychose | maladie mentale dont le malade n'a pas conscience

seniliteit | geestelijke en lichamelijke ouderdomsverschijnselen
sénilité | sénilité

psycholepticum | geneesmiddel dat bepaalde geestelijke functies onderdrukt
psycholeptique | (médicament) qui diminue l'activité mentale

psychisch | geestelijk
psychique

psychiatrisch | met betrekking tot de behandeling van geestelijke stoornissen
psychiatrique

Omschrijving: Dit syndroom treedt op na schedeltrauma (doorgaans van dusdanige ernst dat bewustzijnsverlies volgt) en omvat een aantal ongelijksoortige symptomen, zoals hoofdpijn, duizeligheid, vermoeidheid, prikkelbaarheid, moeite met concentreren en verrichten van geestelijke taken, geheugenstoornissen, slapeloosheid en verminderde tolerantie voor stress, emotionele prikkeling of alcohol. | Neventerm: | postcontusioneel syndroom (encefalopathie) | posttraumatisch hersensyndroom, niet-psychotisch
Définition: Syndrome survenant à la suite d'un traumatisme crânien (habituellement d'une gravité suffisante pour provoquer une perte de connaissance) et comportant de nombreux symptômes variés tels que maux de tête, vertiges, fatigue, irritabilité, difficultés de concentration, difficultés à accomplir des tâches mentales, altération de la mémoire, insomnie, et diminution de la tolérance au stress, aux émotions, ou à l'alcool. | Syndrome:cérébral post-traumatique, non psychotique | post-contusionnel (encéphalopathie)

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door een lichte stemmingsverhoging die aanhoudend is, toegenomen energie en activiteit en doorgaans opvallende gevoelens van welbevinden en zowel lichamelijke als geestelijke competentie. Toegenomen gezelligheid, spraakzaamheid, vrijpostigheid, toegenomen seksuele energie en een afgenomen behoefte aan slaap zijn dikwijls aanwezig, maar niet in die mate dat ze op ernstige ontwrichting van werk of sociale afwijzing uitlopen. Prikkelbaarheid, eigenwaan en onbehouwen gedrag kunnen de plaats innemen van de meer gebruikelijke eufore gezelligheid. De verstoringen van stemming en gedrag gaan niet gepaard met hallucinaties of wanen.
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'une élévation légère, mais persistante, de l'humeur, de l'énergie et de l'activité, associée habituellement à un sentiment intense de bien-être et d'efficacité physique et psychique. Il existe souvent une augmentation de la sociabilité, du désir de parler, de la familiarité, ou de l'énergie sexuelle et une réduction du besoin de sommeil; ces symptômes ne sont toutefois pas assez marqués pour entraver le fonctionnement professionnel ou pour entraîner un rejet social. L'euphorie et la sociabilité sont parfois remplacées par une irritabilité ou des attitudes vaniteuses ou grossières. Les perturbations de l'humeur et du comportement ne sont pas accompagnées d'hallucinations ou d'idées délirantes.

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dit is ook in de lijn van de door België ondertekende verklaring van de Europese ministeriële conferentie van de WGO over geestelijke gezondheid in Helsinki (2005), waarin staat dat het bij de organisatie van de geestelijke gezondheidszorg belangrijk is om te voorzien in de mogelijkheid van thuiszorg door gekwalificeerd personeel om opnames in overbelaste ziekenhuizen te vermijden.
Cela répond également à la Conférence Ministérielle européenne de l’OMS sur la santé mentale de Helsinki (2005), que la Belgique a signée, selon laquelle un point important dans l’organisation des soins de santé mentale est la possibilité d’interventions à domicile par du personnel qualifié afin d’éviter les admissions dans des hôpitaux surchargés.

Op internationaal niveau brengt de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) de psychosociale revalidatie onder in de psychiatrische en geestelijke gezondheidszorg. De definitie van de WGO sluit aan op de therapeutische doelstellingen van de structuren voor psychosociale revalidatie: een patiënt in staat stellen om de meest geschikte plaats in de maatschappij terug te winnen of te behouden door het herstellen of ontwikkelen van zijn vaardigheden, door het consolideren van de verworvenheden en door het voorkomen van een regressie van het sociaal aanpassingsvermogen.
Au niveau international, l’Organisation Mondiale de la Santé (OMS) inclut la réadaptation psychosociale dans les soins de psychiatrie et de santé mentale et en donne une définition qui correspond aux objectifs thérapeutiques des structures de revalidation psycho-sociale : permettre au patient de retrouver et de conserver la place qui lui convient le mieux dans la société par la restauration ou l’instauration des habilités, par la consolidation des acquis et la prévention d’une régression de l’adaptation sociale.

De WGO waarschuwt ook voor de gevaren verbonden aan het “poolen” of samenbrengen van budgetten uit verschillende sectoren, zoals vb. geestelijke gezondheidszorg en welzijnszorg.
L’OMS met aussi en garde contre les dangers liés au “pooling” ou regroupement des budgets de différents secteurs, notamment celui des soins de santé mentale et celui de l’action sociale.

Onlangs heeft de WGO – Geestelijke gezondheidszorg Europa – een actieplan uitgevaardigd, ondertekend door alle gezondheidsministers van 52 landen van Europa, met als doel het bevorderen van een efficiëntere geestelijke gezondheidszorg voor de hele bevolking, ook wanneer het een somatische behandeling betreft.
Récemment, l’OMS – Santé Mentale Europe – a promulgué un plan d’action signé par l’ensemble des ministres de la Santé publique de 52 pays d’Europe en faveur de la promotion plus effective des aspects de santé mentale pour l’ensemble de la population, y compris lorsque celle-ci fait l’objet d’un traitement somatique.

In de WGO-verklaring (WHO, 2005) over de geestelijke gezondheidszorg in Europa wordt met nadruk meer aandacht gevraagd voor de participatie van de gebruikers (patiënten en hun families).
La déclaration de l’OMS (WHO, 2005) sur les soins de santé mentale en Europe demande instamment qu’une attention plus particulière soit accordée à la participation des bénéficiaires de soins (les patients ainsi que leur familles).

Al in 1946, nog voordat het milieu een politieke prioriteit wordt, geeft de WGO een ruime definitie aan gezondheid: “een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn”.
Dès 1946, avant même que l’environnement ne devienne une priorité politique, l’OMS donne une définition large de la santé, comprise comme « un état de complet bien-être, physique, mental et social ».