Vertaling van "volledige behandeling door een tandheelkundige moet gebeuren " (Nederlands → Frans) :

Dat voorschrift houdt onmiskenbaar in dat de volledige behandeling door een tandheelkundige moet gebeuren.
Cette prescription implique incontestablement que le traitement complet doit être effectué par un praticien de l’art dentaire.

De indicatiestelling voor een ICD moet gebeuren door een cardioloog die volledig is opgeleid in klinische electrofysiologie en de aanpak van ritmestoornissen.
L'indication d'un défibrillateur implantable doit être posée par un cardiologue ayant une formation adéquate en électrophysiologie clinique et dans le traitement des troubles du rythme.

De behandeling wordt het best aangepast aan elke individuele patiënt, en moet gebeuren door een multidisciplinair zorgteam (verpleegkundigen, geriater, huidspecialisten, .).
Le traitement doit idéalement être personnalisé à chaque patient, et il doit être dispensé par une équipe pluridisciplinaire (infirmières, gériatres, dermatologues, etc).

De behandeling moet gebeuren door gespecialiseerd ziekenhuispersoneel.
Le traitement doit être effectué par des spécialistes hospitaliers.

Het opstarten en volgen van een dergelijke behandeling moet gebeuren door artsen met ervaring in het domein, onder continue begeleiding en evaluatie (o.a. in verband met optreden van ongewenste effecten zoals agitatie), en in combinatie met psychotherapeutische ondersteuning.
L’instauration et le suivi d’un tel traitement ne peut se faire que par des médecins ayant de l’expérience dans ce domaine, et nécessite un suivi et une évaluation continus (entre autres en ce qui concerne l’apparition d’effets indésirables tels agitation) ainsi qu’un accompagnement psychothérapeutique.

De stopzetting van de behandeling moet gebeuren door een progressieve dosisverlaging volgens de aanwijzingen van de geneesheer.
L’arrêt du traitement se fera par diminution progressive de la dose selon les instructions du médecin.

De behandeling van kinderen met vroegtijdige puberteit moet gebeuren door gespecialiseerde artsen (endocrinologen-pediaters), die in België verbonden zijn aan universitaire centra.
Le traitement d’enfants présentant une puberté précoce doit être établi par un médecin-spécialiste (pédiatre endocrinologue) rattaché en Belgique à un centre universitaire.

Het stoppen van de behandeling moet gebeuren in overeenstemming met de richtlijnen van de arts, indien nodig door de dagelijkse dosis geleidelijk te verminderen.
L'arrêt du traitement doit se faire en respectant les conseils du médecin, si nécessaire en diminuant progressivement la dose quotidienne.

Art. 10. § 1. Onverminderd Art. 4 van deze overeenkomst, wanneer gebeurlijk uit een in Art. 7 vermeld en in Art. 8 inhoudelijk omschreven diagnostisch en functioneel bilan, of uit een in Art. 7 vermelde en in Art. 9 inhoudelijk omschreven evaluatie blijkt dat één van de volgende behandelingen of ingrepen voor een rechthebbende aangewezen is: a) een BTxA behandeling, b) een behandeling door middel van een baclofenpomp, c) een dorsale rhizotomie, d) een of meer correctieve chirurgische ingrepen, moet deze steeds kunnen gebeuren binnen het (ziekenhuis van het) CP-referentiecentrum zelf door één van de in Art. 5, § 2 vermelde geneesheren.
a) un traitement à la BTxA, b) un traitement par pompe à baclofen c) une rhizotomie dorsale d) une ou plusieurs interventions chirurgicales correctrices, celui-ci doit toujours pouvoir être effectué par l’un des médecins mentionnés à l’Art. 5, § 2, dans le (site de l’hôpital du) centre de référence en IMOC même.

Voor patiënten die een tandheelkundige ingreep (vb. tandextractie, tandimplantaten) moeten ondergaan, moet de behandelende arts en/of de chirurg-stomatoloog zich bij de behandeling van elke patiënt met inbegrip van een behandeling met bisfosfonaten door zijn klinisch oordeel laten leiden op basis van de evaluatie van de individuele voor- en nadelen voor de patiënt.
Pour les patients nécessitant une intervention dentaire (ex : une extraction dentaire, des implants dentaires), le jugement clinique du médecin traitant et/ou du chirurgien-stomatologue devrait guider la conduite à tenir, y compris le traitement par des bisphosphonates, de chaque patient sur base de l’évaluation du rapport bénéfice/risque individuel.