Traduction de «volgt ingedeeld » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dit syndroom treedt op na schedeltrauma (doorgaans van dusdanige ernst dat bewustzijnsverlies volgt) en omvat een aantal ongelijksoortige symptomen, zoals hoofdpijn, duizeligheid, vermoeidheid, prikkelbaarheid, moeite met concentreren en verrichten van geestelijke taken, geheugenstoornissen, slapeloosheid en verminderde tolerantie voor stress, emotionele prikkeling of alcohol. | Neventerm: | postcontusioneel syndroom (encefalopathie) | posttraumatisch hersensyndroom, niet-psychotisch
Définition: Syndrome survenant à la suite d'un traumatisme crânien (habituellement d'une gravité suffisante pour provoquer une perte de connaissance) et comportant de nombreux symptômes variés tels que maux de tête, vertiges, fatigue, irritabilité, difficultés de concentration, difficultés à accomplir des tâches mentales, altération de la mémoire, insomnie, et diminution de la tolérance au stress, aux émotions, ou à l'alcool. | Syndrome:cérébral post-traumatique, non psychotique | post-contusionnel (encéphalopathie)

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

Omschrijving: Dyspareunie (of pijn tijdens de geslachtsgemeenschap) komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Zij kan dikwijls aan lokale pathologie worden toegeschreven en dient dan te worden ingedeeld bij de desbetreffende aandoening. Deze categorie dient alleen gebruikt te worden indien er geen primaire niet-organische seksuele functiestoornis is (b.v. vaginisme of vaginale droogte). | Neventerm: | psychogene dyspareunie
Définition: La dyspareunie (ou douleur durant les relations sexuelles) survient tant chez la femme que chez l'homme. Elle peut souvent être attribuée à une cause pathologique locale et doit alors être classée dans la rubrique de l'affection pathologique en cause. Cette catégorie doit être utilisée uniquement lorsqu'il n'y a pas un autre dysfonctionnement sexuel primaire (par exemple un vaginisme ou une sécheresse vaginale). | Dyspareunie psychogène

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De leeftijdscategorieën worden als volgt ingedeeld: 0 tot en met 10 jaar / 11 tot en met 20 jaar / 21 tot en met 30 jaar / 31 tot en met 40 jaar / 41 tot en met 50 jaar / 51 tot en met 60 jaar / 61 tot en met 70 jaar / 71 tot en met 80 jaar / 81 tot en met 90 jaar / 91 tot en met 100 jaar / 101 tot en met 110 jaar.
Les tranches d'âge sont fixées comme suit : de 0 à 10 ans inclus / de 11 à 20 ans inclus / de 21 à 30 ans inclus / de 31 à 40 ans inclus / de 41 à 50 ans inclus / de 51 à 60 ans inclus / de 61 à 70 ans inclus / de 71 à 80 ans inclus / de 81 à 90 ans inclus / de 91 à 100 ans inclus / de 101 à 110 ans inclus.

Deze rubriek is als volgt ingedeeld:
Cette rubrique est repartie comme suit:

Op basis van het klachtenpatroon, de éénsecondewaarde (ESW) en de expiratoire piekstroom (PEF) wordt astma als volgt ingedeeld, wetende dat niet aan alle criteria moet voldaan zijn om een patiënt in te delen in een bepaalde categorie.
En fonction de la présentation des symptômes, de la valeur du volume expiratoire maximal par seconde (VEMS) et du débit expiratoire de pointe (DEP), l’asthme est subdivisé de la façon suivante, tout en sachant que tous les critères ne doivent pas être réunis pour appartenir à une catégorie déterminée.

In 2001 zijn de zorgverleners met een “profiel” als volgt ingedeeld :
En 2001, les dispensateurs avec un “profil” se répartissent comme suit :

De bijwerkingen van geneesmiddelen worden als volgt ingedeeld: Zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten Vaak: bij 1 op de 100 tot 1 op de 10 patiënten Soms: bij 1 op de 1000 tot 1 op de 100 patiënten Zelden: bij 1 op de 10.000 tot 1 op de 1000 patiënten Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten Onbekend: (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)
Les effets indésirables des médicaments sont classés comme suit: Très fréquent: survenant chez plus de 1 patient sur 10 Fréquent: survenant chez 1 patient sur 100 à 1 patient sur 10 Peu fréquent: survenant chez 1 patient sur 1 000 à 1 patient sur 100 Rare: survenant chez 1 patient sur 10 000 à 1 patient sur 1 000 Très rare: survenant chez moins de 1 patient sur 10 000 Fréquence indéterminée: (ne peut être estimée sur la base des données disponibles)

De frequentie van de onderstaande bijwerkingen wordt als volgt ingedeeld: zeer vaak (≥1/10); vaak (≥1/100, < 1/10); soms (≥1/1000, < 1/100); zelden (≥1/10.000, < 1/1000); zeer zelden (< 1/10.000), Binnen elke frequentiegroep worden bijwerkingen gerangschikt volgens afnemende ernst.
La fréquence des effets indésirables mentionnée ci-dessous est définie sur la base de la convention suivante : très fréquents (≥1/10); fréquents (≥1/100, < 1/10); peu fréquents (≥1/1000, < 1/100); rares (≥1/10,000, < 1/1000); très rares (< 1/10,000), .

De frequenties van de hieronder genoemde bijwerkingen zijn als volgt ingedeeld: Zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten Vaak: bij 1 tot 10 op de 100 patiënten Soms: bij 1 tot 10 op de 1.000 patiënten Zelden: bij 1 tot 10 op de 10.000 patiënten Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten Niet bekend: kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald.
Les fréquences des effets indésirables mentionnés ci-dessous sont classées comme suit : Très fréquent : plus de 1 patient sur 10 Fréquent : entre 1 et 10 patients sur 100 Peu fréquent : entre 1 et 10 patients sur 1 000 Rare : entre 1 et 10 patients sur 10 000 Très rare : moins de 1 patient sur 10 000 Fréquence indéterminée : ne peut être estimée sur la base des données disponibles.

De frequentieklassen zijn als volgt ingedeeld: zeer vaak (≥1/10), vaak (≥1/100 tot < 1/10), soms (≥1/1.000 tot < 1/100), zelden (≥1/10.000 tot < 1/1.000), zeer zelden (< 1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
La fréquence est définie par la convention suivante: très fréquent (> 1/10), fréquent (> 1/100 à < 1/10), peu fréquent (> 1/1 000 à < 1/100), rare (> 1/10 000 à < 1/1 000), très rare < 1/10 000), fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles).

De bijwerkingen van geneesmiddelen worden als volgt ingedeeld: zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten vaak: bij 1 op de 100 tot 1 op de 10 patiënten soms: bij 1 op de 1.000 tot 1 op de 100 patiënten zelden: bij 1 op de 10.000 tot 1 op de 1.000 patiënten zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten onbekend: (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)
Les effets indésirables des médicaments sont classés comme suit: Très fréquent: survenant chez plus de 1 patient sur 10 Fréquent: survenant chez 1 patient sur 100 à 1 patient sur 10 Peu fréquent: survenant chez 1 patient sur 1 000 à 1 patient sur 100 Rare: survenant chez 1 patient sur 10 000 à 1 patient sur 1 000 Très rare: survenant chez moins de 1 patient sur 10 000 Fréquence indéterminée: (ne peut être estimée sur la base des données disponibles)

De bijwerkingen van geneesmiddelen worden als het volgt ingedeeld: zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten vaak: bij 1 op de 100 tot 1 op de 10 patiënten soms: bij 1 op de 1000 tot 1 op de 100 patiënten zelden: bij 1 op de 10.000 tot 1 op de 1000 patiënten zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten niet bekend: (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
Les effets indésirables des médicaments sont classés comme suit : Très fréquent : survenant chez plus de 1 patient sur 10 Fréquent : survenant chez 1 patient sur 100 à 1 patient sur 10 Peu fréquent : survenant chez 1 patient sur 1 000 à 1 patient sur 100 Rare : survenant chez 1 patient sur 10 000 à 1 patient sur 1 000 Très rare : survenant chez moins de 1 patient sur 10 000 Fréquence indéterminée : (ne peut être estimée sur la base des données disponibles)