Vertaling van "vertraagt bij patiënten die nooit met antiretrovirale geneesmiddelen werden " (Nederlands → Frans) :

Bovendien is er klinisch bewijs dat de combinatie van zidovudine met lamivudine het ontstaan van resistentie voor zidovudine vertraagt bij patiënten die nooit met antiretrovirale geneesmiddelen werden behandeld.
De plus, les études cliniques montrent que l’association zidovudine/lamivudine retarde l’apparition d’une résistance à la zidovudine chez les patients n’ayant jamais reçu d’antirétroviraux.

Bovendien is er klinisch bewijs dat de combinatie van zidovudine met lamivudine het ontstaan van resistentie voor zidovudine vertraagt bij patiënten die nooit met antivirale geneesmiddelen werden behandeld.
De plus, les études cliniques montrent que l’association zidovudine/lamivudine retarde l’apparition d’une résistance à la zidovudine chez les patients n’ayant jamais reçu d’antirétroviraux.

In een 3 maanden durend onderzoek naar interacties van geneesmiddelen werden er geen significante verschillen gevonden in de farmacokinetische parameters van MPA tussen patiënten die een antiretrovirale therapie met efavirenz kregen en patiënten die geen antiretrovirale therapie kregen.
Dans une étude d’interaction médicamenteuse de 3 mois, aucune différence significative des paramètres pharmacocinétiques du MPA n’a été mise en évidence entre les sujets recevant un traitement antirétroviral contenant de l’éfavirenz et ceux ne bénéficiant d’aucun traitement antirétroviral.

De beoordeling van bijwerkingen uit gegevens van klinisch onderzoek naar HIV-1 is gebaseerd op ervaring in twee onderzoeken onder 653 eerder behandelde volwassen patiënten die gedurende 24 weken behandeld werden met tenofovirdisoproxilfumaraat (n = 443) of placebo (n = 210), in combinatie met andere antiretrovirale geneesmiddelen en ook in een dubbelblind vergelijkend gecontroleerd onderzoek waarin 600 nog niet eerder behandelde volwassen patiënten gedurende 144 weken behandeld werden met 245 mg tenofovirdisoproxil (als fumaraat) (n = 299) of stavudine (n = 301) in combinatie met lamivudine en efavirenz.
L’évaluation de la tolérance issue des données d’études cliniques sur le VIH-1 est basée sur l’expérience acquise au cours de deux études, l’une réalisée chez 653 patients adultes prétraités, recevant pendant 24 semaines, en association avec d’autres antirétroviraux, un traitement comprenant le fumarate de ténofovir disoproxil (n = 443) versus placebo (n = 210), et l’autre, étude comparative contrôlée en double aveugle, réalisée chez 600 patients adultes naïfs recevant un traitement par le 245 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate) (n = 299) ou la stavudine (n = 301) en association avec la lamivudine et l’éfavirenz pendant 144 semaines.

Klinisch onderzoek naar HIV-1: De beoordeling van bijwerkingen uit gegevens van klinisch onderzoek naar HIV-1 is gebaseerd op ervaring in twee onderzoeken onder 653 eerder behandelde volwassen patiënten die gedurende 24 weken behandeld werden met tenofovirdisoproxilfumaraat (n = 443) of placebo (n = 210), in combinatie met andere antiretrovirale geneesmiddelen en ook in een dubbelblind vergelijkend gecontroleerd onderzoek waarin 600 nog niet eerder behandelde volwassen patiënten gedurende 144 weken behandeld werden met 245 mg tenofovirdisoproxil (als fumaraat) (n = 299) of stavudine (n = 301) in combinatie met lamivudine en efavirenz.
Études cliniques sur le VIH-1 : L’évaluation de la tolérance issue des données d’études cliniques sur le VIH-1 est basée sur l’expérience acquise au cours de deux études, l’une réalisée chez 653 patients adultes prétraités, recevant pendant 24 semaines, en association avec d’autres antirétroviraux, un traitement comprenant le fumarate de ténofovir disoproxil (n = 443) versus placebo (n = 210), et l’autre, étude comparative contrôlée en double aveugle, réalisée chez 600 patients adultes naïfs recevant un traitement par le 245 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate) (n = 299) ou la stavudine (n = 301) en association avec la lamivudine et l’éfavirenz pendant 144 semaines.

Patiënten moesten als uitgangswaarde een HIV-1 RNAspiegel hebben van minstens 1500 kopieën/ml. De patiënten werden op basis van leeftijd gestratificeerd (2 jaar tot < 6 jaar, 6 jaar tot < 12 jaar en 12 jaar tot 18 jaar) en vervolgens gerandomiseerd naar behandeling met één van de twee tipranavir met ritonavir doseringsregimes: een dosering van 375 mg/m 2 /150 mg/m 2 , vergeleken met de dosering van 290 mg/m 2 /115 mg/m 2 , plus achtergrondbehandeling bestaande uit minstens twee niet uit proteaseremmers bestaande antiretrovirale geneesmiddelen, geoptimaliseerd met behulp van genotypische resistentietests die waren uitgevoerd bij de start van het onderzoek.
Les patients devaient présenter une charge virale initiale d’ARN du VIH-1 d’au moins 1 500 copies/ml ; ils ont été stratifiés par âge (2 à < 6 ans, 6 à < 12 ans et 12 à 18 ans) et randomisés pour recevoir l’un des deux schémas posologiques de tipranavir associé au ritonavir suivants : dose de 375 mg par m 2 /150 mg par m 2 , ou dose de 290 mg par m 2 /115 mg par m 2 , plus un traitement de fond constitué d’au moins deux antirétroviraux n’appartenant pas à la famille des inhibiteurs de protéase, optimisé par la réalisation initiale d’un test de résistance génotypique.

Bij sommige patiënten die antiretrovirale geneesmiddelen innamen werden wijzigingen in het lichaamsvet waargenomen.
Des changements des réserves lipidiques de l’organisme ont été observés chez des patients prenant des médicaments antirétroviraux.