Vertaling van "verhoogd risico voor convulsieve activiteit hebben " (Nederlands → Frans) :

Epileptische stoornissen Als u epileptische stoornissen of intracraniale lesies vertoont, kan u een verhoogd risico voor convulsieve activiteit hebben, zoals zelden werd gerapporteerd in samenhang met het toedienen van Magnevist.
Troubles épileptiques Si vous êtes atteint de troubles épileptiques ou de lésions intracrâniennes, vous pouvez être exposé à un risque accru d’une activité convulsive, ce qui a été rapporté rarement en relation avec l’administration de Magnevist.

Epileptische stoornissen Patiënten met epileptische stoornissen of intracraniale laesies kunnen een verhoogd risico voor convulsieve activiteit vertonen, zoals zelden werd gerapporteerd in samenhang met het toedienen van Magnevist.
Troubles épileptiques Si vous êtes atteint de troubles épileptiques ou de lésions intracrâniennes, vous pouvez être exposé à un risque accru d’activité convulsive, ce qui a été rapporté rarement en relation avec l’administration de Magnevist.

De voordelen moeten zorgvuldig tegen de risico’s worden afgewogen bij toediening van Thyrogen bij oudere patiënten met een verhoogd risico die een hartaandoening hebben (bijv. een hartklepaandoening, cardiomyopathie, coronair vaatlijden en eerdere of huidige tachyaritmie met inbegrip van atriumfibrilleren) en die geen thyreoïdectomie ondergaan hebben.
Une évaluation consciencieuse du rapport bénéfice/risque doit être réalisée avant d’administrer Thyrogen aux patients âgés à haut risque atteints d’une cardiopathie (par ex., cardiopathie valvulaire, cardiomyopathie, maladie coronarienne et antécédents de tachyarythmie ou tachyarythmie en cours y compris fibrillation auriculaire) qui n’ont pas subi de thyroïdectomie.

Bloedingen Deelnemers aan het RESIST onderzoek die APTIVUS met ritonavir gebruikten leken een verhoogd risico op bloedingen te hebben: na 24 weken was het relatieve risico 1,98 (95% CI = 1,03 – 3,80).
Saignements Une tendance à un risque plus élevé de saignements a été observée chez les patients de RESIST recevant APTIVUS associé au ritonavir ; le risque relatif à 24 semaines était de 1,98 (95 % IC=1,03 ; 3,80).

Bloedingen: Deelnemers aan het RESIST onderzoek die tipranavir met ritonavir gebruikten leken een verhoogd risico op bloedingen te hebben: na 24 weken was het relatieve risico 1,98 (95% CI = 1,03 – 3,80).
Saignements : Une tendance à un risque plus élevé de saignements a été observée chez les patients de RESIST recevant le tipranavir associé au ritonavir ; le risque relatif à 24 semaines était de 1,98 (95 % IC = 1,03 ; 3,80).

Patiënten met een voorgeschiedenis van angio-oedeem die niet geassocieerd wordt met een behandeling met een ACE-inhibitor kunnen een verhoogd risico op angio-oedeem hebben wanneer zij een ACE-inhibitor toegediend krijgen (zie 4.3).
Les patients qui ont des antécédents d'œdème angioneurotique non associé à un traitement par inhibiteur de l'ECA sont susceptibles de présenter un risque accru d'œdème angioneurotique lorsqu'ils reçoivent un inhibiteur de l'ECA (voir 4.3).

NICE raadt het gebruik van strontiumranelaat aan voor patiënten die orale bisfosfonaten niet verdragen en die een verhoogd risico op osteoporotische fracturen hebben 92 .
Le guide de bonne pratique NICE recommande l’utilisation du ranélate de strontium pour les patients qui ne tolèrent pas les bisphosphonates oraux et qui sont à risque élevé de fracture ostéoporotique 92 .

Patiënten met een anamnese van angio-oedeem dat geen verband houdt met het gebruik van ACE-remmers, kunnen een verhoogd risico op angio-oedeem hebben als zij behandeld worden met een ACE-remmer (zie rubriek 4.3 Contra-indicaties).
Les patients avec antécédents d'angio-œdème non lié à un traitement par inhibiteurs de l'ECA peuvent présenter un plus rand risque d'angio-œdème en cas d'administration d'un inhibiteur de l'ECA (voir 4.3 Contre-indications).

Door gebrek aan evidentie voor een verschil in effectiviteit tussen topische en orale NSAID’s en een verhoogd risico op ongewenste effecten met orale NSAID's, zeker bij ouderen, kan men, wegens de werkzaamheid op korte termijn, een topische NSAID overwegen bij falen van paracetamol, vooral bij patiënten die vertrouwen hebben in de werkzaamheid van deze behandeling.
Etant donné l’absence de preuve de différence d’efficacité entre un AINS topique et un AINS oral et les risques d’effets indésirables plus importants avec les AINS oraux, particulièrement chez les personnes âgées, en cas d’échec du paracétamol, le recours à un AINS topique pourrait être pris en considération pour son efficacité à court terme, donc en usage court, notamment chez des patients confiants dans l’efficacité d’un tel traitement.

Net zoals andere diabetici hebben oudere diabetespatiënten een verhoogd risico van mortaliteit en micro- en macrovasculaire verwikkelingen.
Les diabétiques âgés sont, tout comme les autres diabétiques, exposés à un risque accru de mortalité et de complications micro- et macrovasculaires.