Vertaling van "tweede prejudiciële vraag dient " (Nederlands → Frans) :

De tweede prejudiciële vraag dient ontkennend te worden beantwoord.
La seconde question préjudicielle appelle une réponse négative.

Wat de tweede prejudiciële vraag betreft, betoogt de Ministerraad dat de vraag op een verkeerde lezing van artikel 61, § 7, van de ZIV-wet berust, inzonderheid wat het begrip «vervaldag» betreft.
S’agissant de la deuxième question préjudicielle, le Conseil des ministres soutient que la question repose sur une lecture erronée de l’article 61, § 7, de la loi AMI, en particulier en ce qui concerne la notion d’ «expiration du délai».

In een tweede prejudiciële vraag ondervraagt de verwijzende rechter het Hof over de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 167, vierde lid, van de wet van 14 juli 1994, in zoverre het een verschil in behandeling creëert tussen de rechtzoekenden, door de Koning ertoe te machtigen een tarief vast te stellen voor het ereloon en de kosten van de gerechtsdeskundigen, tarief waarvoor de evaluatiecriteria die van toepassing zijn in het gemeen recht, niet gelden.
Dans une seconde question préjudicielle, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l’article 167, alinéa 4, de la loi du 14 juillet 1994, en ce qu’il crée une différence de traitement entre les justiciables en habilitant le Roi à fixer un tarif des honoraires et frais des experts judiciaires duquel sont absents les critères d’évaluation applicables en droit commun.

Ten aanzien van de tweede prejudiciële vraag
Quant à la seconde question préjudicielle

Volgens de tweede prejudiciële vraag zou het voornoemde artikel 97 een verschil in behandeling veroorzaken tussen “de verzorgingsinstellingen die een rechtstreekse tegemoetkoming van de verzekering hebben ontvangen” en de andere rechtsonderhorigen, waarbij enkel aan de eerst vermelde een “beroving van goederen” kan worden opgelegd terwijl zij niets uit te staan zouden hebben met het gedrag dat geleid heeft tot de onverschuldigde betalingen.
Selon la deuxième question préjudicielle, l’article 97 précité créerait une différence de traitement entre “les établissements de soins qui auraient bénéficié d’une intervention directe de l’assurance” et les autres justiciables, seuls les premiers se voyant infliger “une privation de biens” alors même qu’ils seraient étrangers aux comportements ayant conduit aux paiements indus.

De tweede prejudiciële vraag stelt een schending van de beginselen van gelijkheid en nietdiscriminatie voor zover dat, volgens artikel 156, laatste lid, in fine, van de gecoördineerde VGVUwet, enkel het beschikkend gedeelte der definitieve beslissingen (van de Beperkte kamer en de Commissie van Beroep) wordt bekendgemaakt.
La deuxième question préjudicielle évoque une violation des principes d’égalité et de non discrimination dans la mesure où, selon l’article 156, dernier alinéa, in fine, de la loi ASSI coordonnée, seul le dispositif des décisions définitives (de la Chambre restreinte et de la Commission d’appel) est publié.

Met de tweede prejudiciële vraag ondervraagt de verwijzende rechter het Hof over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 700 van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat de rechtsvordering die personen bij verzoekschrift instellen in een geval waarbij de wet die vorm van rechtsingang niet uitdrukkelijk toestaat, onontvankelijk is, zonder dat die personen hun vordering opnieuw kunnen instellen binnen een nieuwe termijn, terwijl personen die een vordering instellen door middel van een akte van rechtsingang die wegens schending van de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken nietig is verklaard, met toepassing van artikel 40, derde lid, van die wet een nieuwe termijn genieten om hun vordering opnieuw in te stellen.
Par la seconde question préjudicielle, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l’article 700 du Code judiciaire, interprété en ce sens que les personnes qui introduisent une action en justice par requête dans un cas où la loi n’autorise pas expressément ce mode introductif d’instance, voient leur action frappée d’irrecevabilité sans qu’elles puissent réintroduire leur action dans un nouveau délai, alors que les personnes qui introduisent une action au moyen d’un acte introductif d’instance déclaré nul pour violation de la loi du 15 juin 1935 concernant l’emploi des langues en matière judiciaire bénéficient, en application de l’article 40, alinéa 3, de la loi du 15 juin 1935, d’un nouveau délai pour réintroduire leur action.

gelet op het antwoord op de eerste vraag, vervalt het belang van het eerste deel van deze vraag. Wat het tweede deel van de vraag betreft, dient verwezen te worden naar art. 159 §3 al. 1 van de Code van geneeskundige Plichtenleer.
Pour ce qui concerne la deuxième partie de la question, il convient de renvoyer à l'article 159, §3, al.1, du Code de déontologie médicale.

2) In verband met de tweede vraag die gesteld wordt in het kader van de geneeskundige getuigschriften voor de ambtenaren, het onderwijzend personeel, enz (AGD), dient opgemerkt te worden dat het Reglement van de Administratieve Gezondheidsdienst bepaalt dat de geneesheer de oorzaak van de arbeidsongeschiktheid moet vermelden.
2) Quant à la deuxième question posée dans le cadre des certificats médicaux pour des employés d'administration, des enseignants, etc (SSA), le Règlement du Service de Santé Administratif prescrit que le médecin doit indiquer la cause de l'incapacité de travail.