Vertaling van "tot 78 jaar " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

humaan enterovirus 78
entérovirus humain 78

humaan rhinovirus 78
rhinovirus humain 78

dood door indirecte obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique indirecte survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door directe obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique directe survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als vroeg of zich manifesterend binnen twee jaar na geboorte. | vroege congenitalesyfilis | cutaan | vroege congenitalesyfilis | mucocutaan | vroege congenitalesyfilis | visceraal | vroege congenitale syfilitische- | faryngitis | vroege congenitale syfilitische- | oculopathie | - | vroege congenitale syfilitische- | osteochondropathie | vroege congenitale syfilitische- | pneumonie | vroege congenitale syfilitische- | rinitis | vroege congenitale syfilitische- | laryngitis
Laryngite | Oculopathie | Ostéochondropathie | Pharyngite | Pneumopathie | Rhinite | syphilitique congénitale précoce | Syphilis congénitale précoce:cutanée | cutanéo-muqueuse | viscérale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De resultaten van 13 RCT’s (2268 deelnemers, meestal vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 78 jaar) werden in het overzicht opgenomen; 7 studies gingen over
Elle reprend les résultats de 13 RCTs (n = 2.268), incluant en majorité des femmes, avec un âge moyen de 78 ans ; 7 études se déroulent hors institutionnalisation et 6 en institutionnalisation.

Wat betreft kosten staan de urineweginfecties ook vooraan, door hun groot aantal en complexiteit in vrouwelijke en mannelijke patiënten die overleven, bij een mediaanleeftijd van 78 jaar.
Au niveau des dépenses globales, les infections du tractus urinaires restent importantes, probablement en raison du nombre important de cas plus complexes chez les patients âgés des deux sexes (âge médian 78 ans) qui survivent.

Vergelijkbaar eerstelijnsonderzoek werd uitgevoerd bij ouderen (gemiddeld 78 jaar oud) 40 .
Une étude comparable, de première ligne, a été effectuée chez des personnes âgées (âge moyen 78 ans) 40 .

Ouderen Leeftijd had volgens analyse van fase I- en fase II-gegevens uit een populatiefarmacokinetisch onderzoek geen klinisch relevante invloed op de farmacokinetiek van linagliptine. Ouderen (65 tot 80, oudste patiënt 78 jaar) hadden vergelijkbare plasmaconcentraties linagliptine vergeleken met jongere proefpersonen.
Sujets âgés L'âge n'a pas eu d'impact cliniquement significatif sur la pharmacocinétique de la linagliptine, selon l'analyse pharmacocinétique de population effectuée à partir des données de phases I et II. Les sujets âgés (classe d'âge de 65 à 80 ans où le patient le plus âgé avait 78 ans) avaient des concentrations plasmatiques de linagliptine comparables à celles des sujets plus jeunes.

Op basis van gegevens van het BCSC (Breast Cancer Surveillance Consortium in de Verenigde Staten), meldt Nelson eveneens dat voor elke vrouw van 40 tot 49 jaar die deelneemt aan een screeningsessie, de kans op een vals-positief resultaat 9,78% bedraagt, de kans op het ondergaan van een bijkomend beeldvormend onderzoek 8,66%, de kans op een vals-negatief resultaat 0,10%, de kans op het ondergaan van een biopsie 0,93%. De erg lage kans op een vals-negatief kan worden verklaard door de geringe incidentie van kanker in die leeftijdscategorie.
Sur base de données du BCSC (Breast Cancer Surveillance Consortium : consortium de surveillance du cancer du sein aux Etats-Unis), Nelson rapporte également que pour chaque femme de 40 à 49 ans qui participe à une session de dépistage, la probabilité d’avoir un résultat faussement positif est de 9.78%, la probabilité de subir un examen d’imagerie complémentaire est de 8.66%, la probabilité d’avoir un résultat faussement négatif est de à 0,10%, la probabilité de subir une biopsie est de 0.93%. la très basse probabilité de faux négatif peut s’expliquer notamment par la faible incidence du cancer dans cette tranche d’âge.

Algemene bevindingen Aantal en type behandelingen De 10 centra behandelden in totaal 18 265 patiënten per jaar (2011 of 2012) voor een totale kost van bijna 78 miljoen euros, of € 4 266 als gemiddelde kost per behandeling (Tabel 3).
Résultats globaux Nombre et type de traitement Les 10 centres de l’étude ont traité un total de 18 265 patients par an (2011 ou 2012) pour un cout total de près de 78 millions d'euros, soit un cout moyen par traitement de € 4266 (tableau 3).

Volgens Nÿström bedraagt de daling van de specifieke sterfte voor vrouwen gescreend tussen 45 en 49 jaar 5% (RR -0,95 (0,75 - 1,21)(statistisch niet significant)) op basis van het follow-upmodel en 22% (RR= -0,78, (0,59- 1,04)(statistisch niet significant)) op basis van de evaluatiemethode.
Selon Nÿström, la réduction relative de la mortalité spécifique pour les femmes dépistées entre 45 et 49 est de 5% (RR 0,95 (0,75 - 1,21)) (résultat statistiquement non significatif) sur base du modèle de suivi et de 22% (RR 0,78, (0,59-1,04)) (résultat statistiquement non significatif) sur base de la méthode d’évaluation.

Voor een follow-up van 7 jaar geeft Götzsche een RR van -0,94, [BI95%] (0,78- 1,14) wanneer alleen de studies met optimale randomisatie worden opgenomen, en van -0,89, [BI95%] (0,77- 1,04) wanneer alle onderzoeken werden opgenomen.
Pour un suivi de 7 ans dans le groupe des < 50 ans, le RR est de 0,94 ([IC95%] (0,78- 1,14)) en n’incluant que les études randomisées de manière optimale et de 0,89 ([IC95%] (0,77- 1,04)) en incluant toutes les études.

beperkte mobiliteit en een 25OHDspiegel < 24 ng/ml, toont aan dat dagelijks toedienen van 1000 IU vitamine D 2 en 1 g calcium de spierkracht en mobiliteit verbetert 13 . Een recenter literatuuroverzicht (gepubliceerd in 2011) over vitamine D en valpreventie (26 RCT’s, 45782 patiënten, met een gemiddelde leeftijd van 76 jaar, 78% vrouwen) toonde de werkzaamheid van vitamine D: OR (odds ratio) voor minstens 1 valpartij van 0,86 (95%BI: 0,77 tot 0,96).
montre une efficacité de l’administration de vitamine D : OR pour au moins une chute de 0,86 (IC à 95% de 0,77 à 0,96).

B. Rivaroxaban De cruciale ROCKET-AF-studie 67 includeert 14264 patiënten met nietvalvulaire voorkamerfibrillatie en een verhoogd risico van CVA. De gemiddelde leeftijd van de deelnemers is 73 jaar (IQR 65 tot 78).
laire non valvulaire et à risque accru d’AVC. La médiane d’âge des sujets est de 73 ans (IQR 65 à 78 ans).