Traduction de «toename van kaliumverlies » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

bloeding tijdens langdurig gebruik van anticoagulantia | hyperheparinemie | toename van | antitrombine | toename van | anti-VIIIa | toename van | anti-IXa | toename van | anti-Xa | toename van | anti-XIa
Augmentation de:antithrombine | anti-VIIIa | anti-IXa | anti-Xa | anti-XIa | Hémorragie pendant l'utilisation au long cours d'anticoagulants Hyperhéparinémie

eosinofilie | toename van het aantal eosinofiele cellen in het bloed
éosinophilie | augmentation d'un type de globules blancs

bacteriostaticum | stof die de toename van bacteriën belemmert
bactériostatique (a et sm) | qui empêche la multiplication des micro-organismes

azotemie | toename van het stikstofgehalte van het bloed
azotémie | quantité d'azote du sang

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

oogpunt nuttig kan zijn + lithium: chloortalidon kan de plasmaconcentratie van lithium verhogen + digoxine: door hypokaliëmie kan de gevoeligheid voor digoxine toenemen + corticosteroïden: risico van toename van kaliumverlies + NSAID’s: kunnen het diuretisch, natriuretisch en hypotensief effect verminderen + methotrexaat: verhoogd risico van ongewenste effecten van methotrexaat + verhoging van het risico op hyponatriëmie bij gelijktijdig gebruik met SSRI’s, lisdiuretica
éventuel) + lithium: augmentation de la concentration plasmatique du lithium + digoxine: augmentation de la sensibilité à la digoxine par hypokaliémie + corticostéroïdes: peuvent augmenter la perte de potassium + anti-inflammatoires non-stéroïdiens: peuvent réduire les effets diurétiques, natriurétiques

IN VERBAND MET CHLOORTALIDON Anurie; ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring lager dan 30 ml/min); ernstige leverinsufficiëntie; resistente hypokaliëmie of aandoeningen die gepaard gaan met een toename van kaliumverlies; hyponatriëmie; hypercalciëmie; symptomatische hyperurikemie (antecedenten van jicht of urinezuurgruis); zwangerschap.
CONTRE-INDICATIONS LIEES A LA PRESENCE DE CHLORTALIDONE Anurie ; insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine inférieure à 30 ml/min) ; insuffisance hépatique grave ; hypokaliémie résistante, ou états induisant une augmentation de la perte de potassium ; hyponatriémie ; hypercalcémie; hyperuricémie symptomatique (antécédents de goutte ou de calculs d’acide urique) ; grossesse.

- Toename van het risico van dehydratatie (tekort aan vocht) met natrium- en kaliumverlies, in het bijzonder bij bejaarden als gevolg van diarree.
- Augmentation du risque de déshydratation (manque de liquide) s'accompagnant d’une perte de sodium et de potassium, en particulier chez les patients âgés suite à une diarrhée.

Bovendien veroorzaakt het diuretische effect van hydrochloorthiazide een toename van de plasmarenineactiviteit, de aldosteronsecretie en de angiotensine II-concentratie en een afname van het serumkalium. De toediening van losartan blokkeert alle fysiologisch relevante werkingen van angiotensine II en zou door remming van de aldosteronsecretie het aan hydrochloorthiazide toegeschreven kaliumverlies kunnen beperken.
De plus, du fait de son effet diurétique, l’hydrochlorothiazide augmente l’activité rénine plasmatique et la sécrétion d’aldostérone, diminue le taux de potassium sérique et augmente le taux d’angiotensine II. L’administration de losartan inhibe tous les effets physiologiquement pertinents de l’angiotensine II et, par l’inhibition de l’aldostérone, pourrait avoir tendance à atténuer la perte de potassium associée au diurétique.

Het diuretische effect van hydrochloorthiazide veroorzaakt een toename van de plasmarenineactiviteit, de aldosteronsecretie en de angiotensine-II-concentratie en een afname van het serumkalium, terwijl losartan alle fysiologisch relevante werkingen van angiotensine II blokkeert, waaronder remming van de aldosteronsecretie. Hierdoor zou het aan hydrochloorthiazide toegeschreven kaliumverlies beperkt kunnen worden.
De plus, du fait de son effet diurétique, l’hydrochlorothiazide augmente l’activité rénine plasmatique et la sécrétion d’aldostérone, diminue le taux de potassium sérique et augmente le taux d’angiotensine II. Le losartan inhibe tous les effets physiologiquement pertinents de l’angiotensine II et, par l’inhibition de l’aldostérone, pourrait avoir tendance à atténuer la perte de potassium associée au diurétique.