Traduction de «toename minder » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

bloeding tijdens langdurig gebruik van anticoagulantia | hyperheparinemie | toename van | antitrombine | toename van | anti-VIIIa | toename van | anti-IXa | toename van | anti-Xa | toename van | anti-XIa
Augmentation de:antithrombine | anti-VIIIa | anti-IXa | anti-Xa | anti-XIa | Hémorragie pendant l'utilisation au long cours d'anticoagulants Hyperhéparinémie

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

eosinofilie | toename van het aantal eosinofiele cellen in het bloed
éosinophilie | augmentation d'un type de globules blancs

bacteriostaticum | stof die de toename van bacteriën belemmert
bactériostatique (a et sm) | qui empêche la multiplication des micro-organismes

azotemie | toename van het stikstofgehalte van het bloed
azotémie | quantité d'azote du sang

lichte vorm van malnutritie, Gomez: 75% tot minder dan 90% van normaal gewicht
dénutrition légère (entre 75 et 90% du poids idéal)

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door indirecte obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique indirecte survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door directe obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique directe survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

matige vorm van malnutritie, Gomez: 60% tot minder dan 75% van normaal gewicht
dénutrition modérée (entre 60 et 75% du poids idéal)

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zowel C max als AUC van buprenorfine namen toe bij een toename van de dosis (binnen het bereik van 4-16 mg), hoewel de toename minder was dan proportioneel aan de dosis.
La C max et l'ASC de la buprénorphine augmentent lorsque la dose est augmentée (dans une fourchette de 4 à 16 mg), bien que cette hausse soit proportionnellement inférieure à l'augmentation de la dose.

geval van de CDI, toename van de score in het geval van de FAS) (%+), dezelfde score behalen (%=), een minder goede score behalen (toename van de score in het geval van de CDI, afname van de score in het geval van de FAS) (%-).
augmentation du score de la FAS) (%+), un même score (%=), un score moins bon (augmentation du score au CDI, diminution du score de la FAS) (%-).

Het percentage van met quetiapine behandelde patiënten met een toename van ≥ 7% lichaamsgewicht varieerde van 5,3% voor de 50 mg dagelijkse dosering tot 15,5% voor de 400 mg dagelijkse dosering (met minder toename voor de 600 en 800 mg dagelijkse dosering) ten opzichte van 3,7% voor de met placebo behandelde patiënten.
Le pourcentage de patients traités par la quétiapine qui ont eu une prise de poids ≥ 7% allait de 5,3% pour la dose de 50 mg par jour à 15,5% pour la dose de 400 mg par jour (avec une prise plus faible aux doses de 600 et 800 mg par jour), comparé à 3,7% pour les patients traités par placebo.

Het percentage van met quetiapine behandelde patiënten met een toename van > 7% lichaamsgewicht varieerde van 5,3% voor 50 mg dagelijkse dosering tot 15,5% voor de 400 mg dagelijkse dosering (met minder toename voor de 600 en 800 mg dagelijkse dosering) ten opzichte van 3,7% voor de met placebo behandelde patiënten.
Le pourcentage de patients ayant vu leur poids augmenter de 7 % ou plus sous quétiapine oscillait entre 5,3% sous 50 mg/j et 15,5% sous 400 mg/j (le gain était moindre dans les groupes 600 et 800 mg/j), par comparaison avec 3,7% sous placebo.

Zenuwstelsel: Minder frequent: geheugenstoornissen (vooral bij ouderen), mogelijkheid van paradoxale reacties (vooral bij ouderen en kinderen, bv. verhoogde slapeloosheid, toename van de agressiviteit, agitatie, toename van de angst en epileptische aanvallen), prikkelbaarheid, verminderde waakzaamheid, verwardheid.
Système nerveux : Moins fréquemment : troubles de la mémoire (surtout chez les personnes âgées), possibilité de réactions paradoxales (surtout chez les personnes âgées et chez les enfants, p.ex. insomnie accrue, augmentation de l'agressivité, agitation, anxiété accrue et crises épileptiques), irritabilité, vigilance réduite, confusion.

Soms voorkomende bijwerkingen (bij minder dan 1 op 100 maar meer dan 1 op 1.000 behandelde patiënten): slaapstoornissen, depressie. trage hartslag, geleidingsstoornissen in het hart of verergering van hartfalen (toename van zwellingen, kortademigheid). te lage bloeddruk bij het rechtop staan of zitten (gepaard gaand met duizeligheid of flauwvallen). verergering van symptomen (bronchospasmen) bij patiënten met astma of een voorgeschiedenis van chronische obstructieve longziekte. verlies van eetlust, buikklachten. ontsteking van de pancreas (met pijn in de bovenbuik) of verhoogd amylasegehalte in het bloed. spierzwakte en krampen. toename van het creatinine- of ureumgehalte in het bloed.
Effets indésirables peu fréquents (survenant chez moins d’un patient sur 100 mais chez plus d’un patient traité sur 1.000) : troubles du sommeil, dépression pouls lent, troubles de la conduction du cœur ou aggravation de l’insuffisance cardiaque (augmentation des gonflements, essoufflement) tension sanguine trop faible lorsqu’on passe en position debout (s’accompagnant de vertiges ou d’évanouissement) aggravation des symptômes (bronchospasmes) chez des patients ayant un asthme ou des antécédents de maladie pulmonaire chronique obstructive perte d’appétit, plaintes abdominales inflammation du pancréas (s’accompagnant d’une douleur abdominale supérieure) ou élévation des taux sanguins d’amylase faiblesse et crampes musculaires élévation des taux sanguins de créatinine ou d’urée

Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten): Afname van het aantal witte bloedcellen (waardoor de kans op het ontstaan van infecties toeneemt), afname van het aantal bloedplaatjes (waardoor makkelijke blauwe plekken ontstaan of de stollingstijd kan verlengen), toename van de glucoseconcentratie in het bloed, gespannen spieren of verhoogde weerstand voor passieve bewegingen (hypertonie), tintelingen of een doof gevoel in de handen of voeten, een hartaanval, een onregelmatige hartslag, ontsteking van de bloedvaten, ontsteking van de lever of de pancreas, ontsteking van het maagslijmvlies, zwelling van het tandvlees, toename van de concentratie van de leverenzymen, gele verkleuring van de huid en de ogen, verhoogde gevoeligheid van de huid voor licht, allergische reacties (jeuk, rode vlekken op de huid, zwelling van het gelaat, de mond en/of de larynx (strottenhoofd) met jeuk en rode vlekken, andere verschijnselen van allergie met ontsteking en schilferen van de huid, die soms levensbedreigend zijn).
Très rares (affectant moins de 1 patient sur 10.000) : Diminution du nombre de globules blancs (ce qui peut augmenter le risque d’infections), diminution du nombre de cellules sanguines d’un certain type, appelées plaquettes (pouvant entraîner facilement l’apparition de bleus ou un temps de saignement prolongé), augmentation du glucose dans le sang, augmentation de la raideur des muscles ou augmentation de la résistance aux mouvements passifs (hypertonie), picotement ou engourdissement des mains ou des pieds, attaque cardiaque et battements du cœur irréguliers, inflammation des vaisseaux sanguins, inflammation du foie ou du pancréas, inflammation de la paroi de l’estomac, épaississement des gencives, augmentation des

Effecten op het zenuwstelsel: Minder frequent: prikkelbaarheid, geheugenstoornissen (vooral bij ouderen); essentieel bij ouderen en kinderen: de mogelijkheid van reacties zoals verhoogde slapeloosheid, toename van de agressiviteit, opwinding, toename van de angst en epileptische aanvallen, verminderde waakzaamheid, verwardheid.
Système nerveux :. Moins fréquemment : irritabilité, troubles de la mémoire (surtout chez les personnes âgées), chez les personnes âgées et chez les enfants essentiellement: possibilité de réactions telles que insomnie accrue, augmentation de l'agressivité, agitation, anxiété accrue et crises épileptiques, vigilance réduite, confusion.

Tijdens de bewaring van RBC in SAGM werd ook een snelle toename van dehemolyse vastgesteld : meer dan 1 %na 7 dagen bewaring op 4° C 2 .Volgens de aanbevelingen van de Raad van Europa dient de hemolyse op het eindevan de bewaring minder dan 0,8 % te bedragen.
Durant la conservation des GR en SAGM, on a constaté une rapide augmentation de l’hémolyse : plus de 1 % après 7 jours de conservation à 4° C (2) . Selon les recommandations du Conseil de l’Europe, l’hémolyse à la fin de la conservation doit être inférieure à 0,8 % (1) .

Murphy et al (2006) stellen een significante toename vast met betrekking tot klinisch significante bloedingen van graad 3 of 4 tussen patiënten die dosissen ontvingen van minder dan 3.10 11 bloedplaatjes vergeleken met patiënten die dosissen van 3.10 11 of meer bloedplaatjes ontvingen.
Murphy et al (2006) constatent une augmentation significative en ce qui concerne les saignements cliniquement significatifs de grade 3 ou 4 entre les patients ayant reçu des doses de plaquettes inférieures à 3.10 11 par rapport à ceux ayant reçu des doses égales ou supérieures à 3.10 11 plaquettes.