Vertaling van "toename bereikte " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bloeding tijdens langdurig gebruik van anticoagulantia | hyperheparinemie | toename van | antitrombine | toename van | anti-VIIIa | toename van | anti-IXa | toename van | anti-Xa | toename van | anti-XIa
Augmentation de:antithrombine | anti-VIIIa | anti-IXa | anti-Xa | anti-XIa | Hémorragie pendant l'utilisation au long cours d'anticoagulants Hyperhéparinémie

eosinofilie | toename van het aantal eosinofiele cellen in het bloed
éosinophilie | augmentation d'un type de globules blancs

bacteriostaticum | stof die de toename van bacteriën belemmert
bactériostatique (a et sm) | qui empêche la multiplication des micro-organismes

azotemie | toename van het stikstofgehalte van het bloed
azotémie | quantité d'azote du sang

Omschrijving: normale ademhaling, niet bereikt binnen 1 minuut, maar met hartfrequentie 100 of hoger, enige spiertonus aanwezig, enige respons op stimulatie | Neventerm: | asfyxie met 1-minuut-Apgar-score 4-7 | blauwe asfyxie
Asphyxie avec indice d'Apgar à une minute entre 4 et 7

Omschrijving: Afhankelijkheid van een niet levend object als stimulus voor seksuele opwinding en voldoening. Vele fetisjen zijn verlengstukken van het menselijk lichaam, zoals kledingstukken of schoeisel. Andere veel gebruikte voorwerpen worden gekenmerkt door een bepaalde textuur, zoals rubber, plastic of leer. Fetisjen verschillen in het belang dat ze voor de betrokkene hebben. In sommige gevallen dienen ze louter om de seksuele prikkeling die op de gebruikelijke wijze wordt bereikt te vergroten (bijv. de partner een bepaald kledingstuk laten dragen).
Définition: Utilisation d'objets inanimés comme stimulus de l'excitation et de la satisfaction sexuelle. De nombreux fétiches sont des prolongements du corps, comme des vêtements ou des chaussures. D'autres exemples courants concernent une texture particulière comme le caoutchouc, le plastique ou le cuir. Les objets fétiches varient dans leur importance d'un individu à l'autre. Dans certains cas, ils servent simplement à renforcer l'excitation sexuelle, atteinte par ailleurs dans des conditions normales (par exemple le fait d'avoir un partenaire qui porte un vêtement particulier).

Omschrijving: Een stoornis, doorgaans voor het eerst aan het licht tredend tijdens de vroege kindertijd (en altijd ruim voor de puberteit), gekenmerkt door een niet voorbijgaand en intens onbehagen over de toegewezen sekse, samen met een wens te behoren tot (of vol te houden dat men behoort tot) de andere sekse. Er bestaat een voortdurende preoccupatie met de kleding en activiteiten van de andere sekse en verwerping van de eigen sekse. De diagnose vereist een ernstige verstoring van de normale genderidentiteit; louter jongensachtig gedrag bij meisjes of meisjesachtig gedrag bij jongens is niet genoeg. Genderidentiteitsstoornissen bij personen die de puberteit hebben bereikt of bereiken, mogen niet hier geklasseerd worden, maar onder F66.-.
Définition: Trouble se manifestant habituellement pour la première fois dans la première enfance (et toujours bien avant la puberté), caractérisé par une souffrance intense et persistante relative au sexe assigné, accompagné d'un désir d'appartenir à l'autre sexe (ou d'une affirmation d'en faire partie). Les vêtements et les activités propres au sexe opposé et un rejet de son propre sexe sont des préoccupations persistantes. Il faut qu'il existe une perturbation profonde de l'identité sexuelle normale pour porter ce diagnostic; il ne suffit pas qu'une fille soit simplement un garçon manqué ou qu'un garçon soit une fille manquée . Les troubles de l'identité sexuelle chez les individus pubères ou pré-pubères ne doivent pas être classés ici, mais en F66.-.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De immunogeniciteit werd geëvalueerd in een subgroep van de onderzoekspopulatie en bestond uit de bepaling van het seroconversiepercentage (SCR), gedefinieerd als JEV-neutraliserende antilichaamtiter ≥ 1:10, het aantal proefpersonen dat minstens een viervoudige toename bereikte voor antilichaamtiters en de geometrisch gemiddelde titer (GMT) op dag 56 en in maand 7, volgens dosis en volgens leeftijdsgroep.
L’immunogénicité a été évaluée dans un sous-groupe de la population de l’étude. Elle comprenait la détermination du taux de séroconversion (TSC), défini comme un titre d’anticorps neutralisants anti-VEJ ≥ 1:10, la proportion de sujets présentant une multiplication par au moins quatre des titres d’anticorps et la moyenne géométrique des titres (MGT) au jour 56 et au mois 7, par dose et par groupe d’âge.

Na drie maanden behandeling met Visannette werd bij 37,3% van de patienten een reductie in endometriose-geassocieerde bekkenpijn met 50% of meer bereikt, zonder een relevante verhoging in het gebruik van gelijktijdige pijnmedicatie (placebo 19,8%); een reductie van 75% of meer zonder relevante toename van het gelijktijdig gebruik van pijnmedicatie werd bereikt bij 18,6% van de patienten die Visannette gebruikten (placebo: 7,3%).
Au bout de 3 mois de traitement, une réduction de 50 % ou plus des douleurs pelviennes associées à l’endométriose, sans augmentation notable des anti-douleur pris en concomitance, a été obtenue chez 37,3 % des patientes sous Visannette (placebo : 19,8 %) ; une réduction de 75 % ou plus des douleurs pelviennes associées à l'endométriose, sans augmentation notable des anti-douleur pris en concomitance, a été obtenue chez 18,6 % des patientes sous Visannette (placebo : 7,3 %).

De toename van blootstelling aan 5-FU bij patiënten met lichte nierfunctiestoornissen in deze studie, samen met de uitkomsten van simulatie in de farmacokinetische populatieanalyse, suggereren dat met een dosis Teysuno van 25 mg/m 2 tweemaal daags bij patiënten met lichte nierfunctiestoornissen plasmaconcentraties van 5-FU bereikt kunnen worden die gelijk zijn aan de bereikte concentraties bij patiënten met een normale nierfunctie die 30 mg/m 2 tweemaal daags als monotherapie ontvangen en bij patiënten met een matige nierfunctiestoornis die 20 mg/m 2 tweemaal daags toegediend krijgen.
L'augmentation de l'exposition au 5-FU chez les patients avec insuffisance rénale légère observée dans cette étude et les résultats d'une simulation dans la population d'analyse pharmacocinétique semblent indiquer qu'une dose de Teysuno de 25 mg/m 2 deux fois par jour chez les patients avec insuffisance rénale légère permet d'obtenir une concentration plasmatique de 5-FU similaire à celle obtenue chez les patients avec fonction rénale normale qui reçoivent 30 mg/m 2 deux fois par jour en monothérapie, et également chez les patients avec insuffisance rénale modéré qui reçoivent 20 mg/m 2 deux fois par jour.

Vooral de bereikte wattage neemt duidelijk toe (van gemiddeld 125,1 tot 139,4) en deze toename wordt vastgesteld bij de meeste jongeren (75%).
C’est principalement le wattage atteint qui augmente le plus clairement (d’une moyenne de 125,1 à 139,4) et cette augmentation se constate chez la plupart des jeunes (75%).

De ervaring uit kleinschalige epidemieën van varicella heeft aangetoond dat de klinische doeltreffendheid tegen de lichte vormen van varicella- (< 50 letsels) bij gevaccineerde kinderen tussen 44% en 86% schommelt, en tegen de matige tot ernstige vormen tussen 90 en 100 %.Na de veralgemeende vaccinatie die sinds 1995 in de Verenigde Staten is ingevoerd, is er een toename van de vaccinatiegraad, die in 2003 reeds 85% bereikte; dit gaat samen met een daling van het aantal varicellagevallen en de eraan verbonden verwikkelingen in alle leeftijdsgroepen.
De petites épidémies de varicelle montrent que l'efficacité clinique chez les enfants vaccinés varie selon les études entre 44% et 86% contre les formes légères de varicelle ( < 50 lésions) et entre 90% et 100% contre les formes modérées à sévères. La mise en place d'une vaccination généralisée aux Etats-Unis depuis 1995 montre un parallélisme entre l'augmentation de la couverture vaccinale, qui atteignait déjà 85% en 2003, et la réduction des cas de varicelle et des complications associées dans toutes les tranches d'âge.

Op het einde van de revalidatie is er een lichte toename of stabilisatie van de maximaal bereikte wattage tijdens de inspanningsproef (maximale inspanningsproeven: 129,7 versus 130,2 bij baseline, 38%+, 38%-; submaximale inspanningsproeven: 97,6 versus 93,4 in aanvang, 43%+, 30%-), van de maximale zuurstofopname (maximale inspanningsproeven: 78,0 versus 76,3 in aanvang, 58%+, 39%-; submaximale inspanningsproeven: 63,6 versus 62,1 in aanvang, 56%+, 37%-) en van het inspanningsvermogen (basismetabolismen) (maximale inspanningsproeven: 6,5 versus 6,4 in aanvang, 55%+, 44%-; submaximale inspanningsproeven: 5,1 versus 5,0 in aanvang, 56%+, 39%-).
A la fin de la rééducation, on constate une légère augmentation ou stabilisation du wattage maximal atteint pendant l'épreuve d'effort (épreuves d'effort maximales : 129,7 contre 130,2 en baseline, 38%+, 38%-; épreuves d'effort submaximales : 97,6 contre 93,4 au début, 43%+, 30%-), de la prise d'oxygène maximale (épreuves d'effort maximales : 78,0 contre 76,3 au début, 58%+, 39%-; épreuves d'effort submaximales : 63,6 contre 62,1 au début, 56%+, 37%-), et de la capacité d'effort (métabolismes de base) (épreuves d'effort maximales : 6,5 contre 6,4 au début, 55%+, 44%-; épreuves d'effort submaximales : 5,1 contre 5,0 au début, 56%+, 39%-).

Onderhoud van de sedatie kan worden bereikt door het titreren van een Propolipid 2% infuus tot het gewenste niveau van sedatie. Voor de meeste patiënten is 1,5 – 4,5 mg propofol/kg lichaamsgewicht/u nodig. Wanneer een snelle toename van het sedatieniveau is vereist, kan het infuus worden aangevuld met een bolustoediening van 10 – 20 mg propofol (0,5 - 1ml Propolipid 2% (20 mg/1 ml)).
La perfusion peut être complétée par une dose bolus de 10 à 20 mg de propofol (0,5 à 1 ml de Propolipid 2% (10 mg/1 ml)) si une augmentation rapide de la profondeur de sédation s’avère nécessaire.

De gemiddelde maximale plasmaconcentratie (C max ) van olmesartan wordt ongeveer 2 uur na een orale toediening van olmesartan-medoxomil bereikt en de toename van de plasmaconcentratie van olmesartan is vrijwel lineair afhankelijk in functie van de verhoging van eenmalige orale dosis en dit tot ongeveer 80mg.
La concentration plasmatique maximale moyenne (C max ) d’olmesartan est atteinte environ dans les 2 heures suivant la prise d’olmesartan medoxomil par voie orale, et l’augmentation de la concentration plasmatique d’olmesartan est quasiment linéaire en fonction de l’augmentation de la dose orale unique jusqu’à environ 80 mg.

In beide onderzoeken werd de werkzaamheid bepaald aan de hand van de toename in de proportie patiënten die een duurzame trombocytenrespons bereikte.
Dans les deux études l’efficacité était évaluée par l’augmentation de la proportion de patients atteignant une réponse plaquettaire durable.

Aantal proefpersonen die een ≥ 4-voudige toename van JEV-antilichaamtiters bereikte % (n/N) Dag 56 100 (9/9) 94,7 (18/19) 96,7 (116/120) 94,0 (94/100) 77,4 (106/137)
Proportion de sujets présentant une multiplication ≥ 4 des titres d’anticorps anti-VEJ en % (n/N) Jour 56 100 (9/9) 94,7 (18/19) 96,7 (116/120) 94,0 (94/100) 77,4 (106/137)