Traduction de «toediening aan apen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Apen-humaan immunodeficiëntie virus
Simian-virus de l'immunodéficience humaine

malaria door van apen afkomstige plasmodia
Paludisme à plasmodies simiennes

overdosering | toediening van een te grote hoeveelheid
overdose | surdose

premedicatie | toediening van geneesmiddelen ter voorbereiding van de patiënt
prémédication | traitement préalable à une intervention (médicale ou chirurgicale)

doseringsregime | regeling in verband met de toediening van geneesmiddelen
posologie (?) | posologie

digitalisatie | toediening van geneesmiddelen bij hartziekten
digitalization | administration de digitale (pour ralentir le coeur)

standaardset voor intraveneuze toediening
nécessaire d’administration intraveineuse standard

medicatie niet beschikbaar voor toediening
médicament non disponible pour administration

behandelkamer voor toediening van gevaarlijke aerosol
chambre de traitement à aérosol dangereux

set voor toediening van cardioplegische oplossing
kit d’administration de solution cardioplégique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Na lokale toediening bij apen wordt latanoprost hoofdzakelijk verdeeld in het voorste segment, de conjunctiva en de oogleden.
Après l’application topique chez le singe, le latanoprost est principalement distribué dans le segment antérieur, les conjonctives et les paupières.

Intraveneuze en subcutane toediening aan apen resulteerde in de verwachte depletie van perifere en lymfoïd weefsel-B-celtellingen zonder mogelijke toxicologische bevindingen.
L’administration par voie intraveineuse et sous-cutanée à des singes a montré une diminution attendue du nombre de cellules B des tissus lymphoïde et périphérique sans autre manifestation toxicologique associée.

De oorzaak van de klinische relevantie van de hepatoxiciteit (galganghyperplasie / periportale ontsteking) die werd waargenomen bij toxiciteitsonderzoek met klinisch relevante doses bij herhaalde toediening met apen is onbekend.
On ne connaît pas la cause de la signification clinique de l’hépatotoxicité (hyperplasie des canaux biliaires / inflammation périportale) observée à des doses cliniquement significatives dans l’étude de toxicité à doses répétées chez le singe.

In tot 9 maanden durende toxiciteitstudies met herhaalde toediening bij ratten en apen werden de “primary target organ”-effecten vastgesteld in het maagdarmkanaal (braken en diarree bij apen), de bijnieren (corticale congestie en/of bloeding bij ratten en apen, inclusief necrose gevolgd door fibrose bij ratten), het hemolymfopoiëtisch systeem (beenmerghypocellulariteit, en lymfoïde depletie van de thymus, de milt en de lymfeknoop), de exocriene pancreas (acineuze celdegranulatie met enkelvoudige celnecrose), de speekselklier (acineuze hypertrofie), het botgewricht (verdikking van de groeischijf), de baarmoeder (atrofie) en de ovaria (afname van de follikelontwikkeling).
cellulaire) ; les glandes salivaires (hypertrophie acineuse) ; les articulations (épaississement du cartilage de conjugaison) ; l’utérus (atrophie) ; les ovaires (diminution du développement folliculaire).

Ter bevestiging van de relevantie van het Rhesusmodel voor de ontwikkeling van de menselijke foetus, leidde de orale toediening van finasteride 2mg/kg/dag (de systemische blootstelling (AUC) van apen was lichtjes hoger (3x) dan die van mannen die 5 mg finasteride hebben genomen, of ongeveer 1-2 miljoen maal de geschatte hoeveelheid finasteride in het semen) aan zwangere apen tot afwijkingen aan de externe genitaliën bij mannelijke foetussen.
Afin de confirmer la pertinence du modèle rhésus pour le développement fœtal humain, l’administration orale de finastéride à raison de 2 mg/kg/jour (l’exposition systémique (ASC) des singes était légèrement supérieure (3x) à celle des hommes ayant pris 5 mg de finastéride, ou environ 1-2 millions fois la quantité estimée de finastéride dans le sperme) chez des singes gravides entraînait des anomalies génitales externes chez le fœtus mâle.

Bij cynomolgus-apen ging schildklierfollikelatrofie meestal gepaard met een verlaging van T3- gehaltes en werd een neiging tot verhoogde TSH-gehaltes waargenomen in het 4 weken durende toxiciteitsonderzoek met herhaalde toediening bij cynomolgus-apen.
On a observé des signes microscopiques associés au ponatinib dans les ovaires (atrésie folliculaire accrue) et les testicules (dégénérescence minimale des cellules germinales) chez les animaux ayant été traités avec 5 mg/kg de ponatinib dans le cadre des études de toxicité à doses répétées chez le singe Cynomolgus.

Er werden geen ongewenste effecten van canakinumab gezien bij tweewekelijkse toediening bij zijde-apen gedurende 26 weken of in een embryofoetale ontwikkelingstoxiciteitsstudie in zwangere zijde-apen.
Aucun effet indésirable n’a été observé chez le singe marmoset que ce soit après l’administration de canakinumab deux fois par semaine pendant des durées allant jusqu’à 26 semaines ou dans une étude de toxicité sur le développement embryo-fœtal effectuée chez des femelles marmosets gestantes.

Bij cynomolgus-apen werd systolisch hartgeruis zonder macroscopische of microscopische correlaten opgemerkt bij individuele dieren die werden behandeld met 5 en 45 mg/kg in het toxiciteitsonderzoek met enkele toediening en met 1, 2,5 en 5 mg/kg in het 4 weken durende toxiciteitsonderzoek met herhaalde toediening.
Chez les singes Cynomolgus, des souffles cardiaques systoliques sans corrélation avec les observations macroscopiques ou microscopiques ont été constatés chez certains animaux traités avec 5 et 45 mg/kg durant une étude de toxicité à dose unique, et dans l’étude de toxicologie à doses répétées sur 4 semaines avec respectivement des doses de 1, 2,5 et 5 mg/kg.

Er werden geen bijwerkingen gezien bij ratten die een enkele dosering van 1000 μg/kg kregen of bij apen na herhaalde toediening van 500 µg/kg romiplostim (respectievelijk 100 of 50 keer de maximale klinische dosering van 10 µg/kg).
Aucun effet indésirable n'a été observé chez le rat après une dose unique de 1000 µg/kg ou chez le singe après des doses répétées de romiplostim de 500 μg/kg (respectivement 100 ou 50 fois la dose clinique maximale de 10 μg/kg).

Toxicologie en/of farmacologie bij dieren Toediening van trastuzumab-emtansine werd goed verdragen door ratten en apen bij doses tot respectievelijk maximaal 20 en 10 mg/kg, corresponderend met 2040 μg DM1/m 2 bij beide soorten, wat ongeveer gelijk is aan de klinische dosis trastuzumab-emtansine bij patiënten.
L’administration du trastuzumab emtansine a été bien tolérée chez le rat et le singe à des doses allant respectivement jusqu’à 20 mg/kg et 10 mg/kg, correspondant à 2040 µg de DM1/m 2 dans les deux espèces, ce qui est approximativement équivalent à la dose clinique du trastuzumab emtansine chez les patients.