Traduction de «studies toonden aan dat ofloxacine niet mutageen » (Néerlandais → Français) :

In-vitro en invivo studies toonden aan dat ofloxacine niet mutageen is.
Des études in vitro et in vivo ont révélé que l’ofloxacine n’est pas mutagène.

In mutageniteitsstudies bleek ofloxacine niet mutageen te zijn. Nochtans is ofloxacine, zoals sommige andere chinolonen, fototoxisch bij dieren bij
Lors des études de mutagénicité, l'ofloxacine ne s’est pas avérée être mutagène.

Genotoxiciteitsonderzoek toonden aan dat clofarabine in de bacteriële omgekeerde mutatietest niet mutageen was, maar wel clastogene effecten veroorzaakte bij de niet-geactiveerde chromosomaleafwijkingentest bij Chinese-hamster-ovarium (CHO)-cellen en in in vivo micronucleustest bij ratten.
Des études de la génotoxicité ont montré que la clofarabine n’était pas mutagène au cours du test de mutation reverse bactérienne, mais qu’elle entraînait des effets clastogènes au cours du test d’aberration chromosomique inactivé sur des cellules d’ovaire de hamster chinois (CHO) et du test du micronoyau in vivo chez le rat.

In vitro en in vivo studies toonden geen klinisch relevant bewijs van het potentieel mutageen effect van ibuprofen.
Les études in vitro et in vivo n'ont dégagé aucune preuve cliniquement pertinente d’un effet potentiellement mutagène de l'ibuprofène.

In verband met clopidogrel toonden de CAPRIE-studie en de CHARISMA-studie dat clopidogrel (75 mg p.d.), in monotherapie of in associatie met acetylsalicylzuur, niet doeltreffender is dan acetylsalicylzuur in monotherapie (75 à 162 mg p.d. in de CHARISMA-studie, 325 mg p.d. in de CAPRIE-studie) [zie Folia februari 2004 en Folia augustus 2006 ].
En ce qui concerne le clopidogrel, l’étude CAPRIE et l’étude CHARISMA ont montré que le clopidogrel (75 mg p.j.), en monothérapie ou en association à l’acide acétylsalicylique, n’est pas plus efficace que l’acide acétylsalicylique seul (75 à 162 mg dans l’étude CHARISMA, 325 mg p.j. dans l’étude CAPRIE) en prévention secondaire après un accident vasculaire cérébral [voir Folia février 2004 et Folia août 2006 ].

Vergelijkbare studies toonden aan dat ibuprofen en diclofenac A771726 niet verdrongen, terwijl de niet-gebonden fractie A771726 2 tot 3 maal verhoogd wordt in de aanwezigheid van tolbutamide.A771726 verdrong ibuprofen, diclofenac en tolbutamide, maar de niet-gebonden fractie van deze geneesmiddelen wordt slechts met 10% tot 50% verhoogd.
Des études similaires ont montré que l’ibuprofène et le diclofénac ne déplaçaient pas le A 771726, alors que la fraction non liée de l’A 771726 était doublée ou triplée en présence de tolbutamide. Le A 771726 a déplacé l’ibuprofène, le diclofénac et le tolbutamide, mais la fraction non liée de ces molécules n’a été augmentée que de 10 à 50 %.

Op basis van observationele studies is gesuggereerd dat clopidogrel minder doeltreffend zou zijn bij patiënten die ook behandeld worden met een protonpompinhibitor (PPI), en meerdere studies ex vivo (meten van de plaatjesreactiviteit) toonden een vermindering van het anti-aggregerend effect van clopidogrel bij patiënten behandeld met een PPI. Dat deze interactie van belang zou zijn i.v.m. het optreden van cardiovasculaire events, wordt niet ondersteund door twee recente klinische studies.
Il a été suggéré sur base d’études d’observation que le clopidogrel pourrait être moins efficace chez les patients traités concomitamment par un inhibiteur de la pompe à protons (IPP), et plusieurs études mesurant la réactivité plaquettaire ont montré une diminution de l’effet antiagrégant du clopidogrel, mesuré ex vivo, chez les patients traités par un IPP. Deux études cliniques récentes n’apportent toutefois pas de preuves d’un impact de cette interaction sur la survenue d’événements cardio-vasculaires.

Klinische studies met antipyrine en warfarine toonden aan dat anastrozole in een dosis van 1 mg het metabolisme van antipyrine en R- en S- warfarine niet in significante mate remde, wat erop wijst dat de gelijktijdige toediening van anastrozole met andere geneesmiddelen waarschijnlijk niet zal resulteren in klinisch significante geneesmiddeleninteracties gemedieerd door CYP enzymen.
Des études cliniques réalisées avec l’antipyrine et la warfarine ont révélé que l’anastrozole à une dose de 1 mg n’inhibait pas de manière significative le métabolisme de l’antipyrine et de la warfarine R et S, ce qui indique qu'il est peu probable que l'administration concomitante d’anastrozole avec d’autres médicaments induise des interactions médicamenteuses cliniquement significatives régulées par les enzymes CYP.

In vitro studies toonden aan dat zanamivir de activiteit van een reeks substraten voor cytochroom P450 isoenzymen (CYP1A/2, A6, 2C9, 2C18, 2D6, 2E1, 3A4) in humane levermicrosomen niet beïnvloedt, en ook de cytochroom P450 expressie bij ratten niet induceert, hetgeen suggereert dat metabole interacties tussen zanamivir en andere geneesmiddelen in vivo weinig waarschijnlijk zijn.
Des études in vitro ont montré que le zanamivir n'affecte pas l'activité d'une gamme de substrats des iso-enzymes du cytochrome P450 (CYP1A/2, A6, 2C9, 2C18, 2D6, 2E1, 3A4) dans les microsomes hépatiques humains et qu'il n'induit pas l'expression du cytochrome P450 chez le rat, ce qui suggère que des interactions métaboliques entre le zanamivir et d'autres médicaments sont peu probables in vivo.