De wettelijkheid van de straffen betekent dat de rechter slechts de in de wet voorziene straffen mag opleggen en dit vanuit een dubbel standpunt : enerzijds, mag hij slechts de in de wet opgesomde straffen uitspreken, en kan hij geen straf " uitvinden" , en anderzijds mag hij, voor wat de in de wet voorziene straffen betreft, voor een welomschreven misdrijf slechts de straffen toepassen die uitdrukkelijk voor dit misdrijf zijn voorzien.
La légalité des peines signifie que le juge ne peut appliquer que les peines prévues par la loi et cela à un double point de vue : d'une part, il ne peut prononcer que les peines que la loi énumère, il ne peut " inventer" une peine, d'autre part, même parmi les peines énumérées par la loi, il ne peut prononcer pour un délit déterminé, que les peines expressément prévues pour ce délit.
