Traduction de «significant meer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

dood of significant letsel van patiënt of personeelslid als gevolg van fysieke aanval (vb. geweldpleging) die zich voordoet binnen of op terrein van gezondheidszorgfaciliteit
mort ou blessure importante d'un patient ou d'un membre du personnel résultant d'une agression physique (c.-à-d. coups et blessures) qui se produit dans ou sur le terrain d'un établissement de soins de santé

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bij de volwassenen werden er wel significante verbanden vastgesteld tussen het gerapporteerd laatste tandartsbezoek en een “regelmatig” contact met de tandarts (significant meer volwassenen die rapporteerden dat ze het voorbije jaar bij de tandarts waren geweest, hadden een “regelmatig” contact met de tandarts - 69% versus 32% voor degenen met een gerapporteerd tandartsbezoek meer dan 1 jaar geleden en 8% voor degenen die al meer dan 5 jaar geen tandarts zagen; p< 0,001), het aantal professionele gebitsreinigingen (significant meer volwassenen die het voorbije jaar bij de tandarts waren geweest, hadden 3 of meer professionele gebitsreinigingen in de periode 2002-2008 - 54% versus 23% voor degenen met een gerapporteerd tandartsbezoek meer dan 1 jaar geleden en 3% voor degenen die al meer dan 5 jaar geen tandarts zagen; p< 0,001) en het aantal vullingen (bij significant meer volwassenen die het voorbije jaar bij de tandarts waren geweest, werden 3 of meer vullingen geattesteerd in de periode 2002-2008 - 61% versus 41% voor degenen met een gerapporteerd tandartsbezoek meer dan 1 jaar geleden en 18% voor degenen die al meer dan 5 jaar geen tandarts zagen; p< 0,001).
Parmi les adultes, par contre des rapports significatifs ont été constatés entre la dernière visite signalée chez le dentiste et un contact régulier avec le dentiste (un nombre significativement supérieur d’adultes signalant qu’ils avaient été chez le dentiste au cours de l’année passée, avaient un contact régulier avec le dentiste - 69% versus 32% pour ceux avec une visite chez le dentiste datait d’il y a plus d’un an et 8% pour ceux qui depuis plus de 5 ans n’avaient pas vu de dentiste; p< 0,001), le nombre de nettoyages professionnels de la dentition (un nombre significativement supérieur d’adultes qui avaient été chez le dentiste l’an passé, avaient eu 3 ou plus de nettoyages professionnels de la dentition dans la période 2002-2008 - 54% versus 23% pour ceux avec une visite chez le dentiste datant d’il y a plus d’un an et 3% pour ceux qui n’avaient plus vu de dentiste depuis plus de 5 ans; p< 0,001) et le nombre de plombages (chez un nombre significativement supérieur d’adultes qui avaient été chez le dentiste l’an passé, 3 ou plus de plombages avaient été attestés dans la période 2002-2008 - 61% versus 41% pour ceux avec une visite chez le dentiste datant d’il y a plus d’un an et 18% pour ceux qui n’ont plus vu de dentiste depuis plus de 5 ans déjà; p< 0,001).

Er waren statistisch gezien significant meer patiënten bij wie het aantal CD34+-cellen ≥ 6 x 10 6 cellen/kg bedroeg in ≤ 2 aferesedagen in de groep die met Mozobil en G-CSF was behandeld (n=106; 71,6%), dan in de groep die met een placebo en G-CSF was behandeld (n=53; 34,4%), p < 0,001. Er waren statistisch significant meer patiënten bij wie het aantal CD34+-cellen ≥ 6 x 10 6 cellen/kg bedroeg in ≤ 4 aferesedagen in de groep die met Mozobil en G-CSF was behandeld (n=112; 75,7%), dan in de groep die met een placebo en G-CSF was behandeld (n=79; 51,3%), p < 0,001. Er waren statistisch gezien significant meer patiënten bij wie het aantal CD34+-cellen ≥ 2 x 10 6 cellen/kg bedroeg in ≤ 4 aferesedagen in de groep die met Mozobil en G-CSF was behandeld (n=141; 95,3%), dan in de groep die met een placebo en G-CSF was behandeld (n=136; 88,3%), p=0,031.
D’un point de vue statistique, un nombre significativement plus élevé de patients a obtenu ≥ 6 x 10 6 cellules/kg en ≤ 2 jours de cytaphérèse dans le groupe Mozobil et G-CSF (n = 106 ; 71,6 %) que dans le groupe placebo et G-CSF (n = 53 ; 34,4 %), p < 0,001 ; d’un point de vue statistique, un nombre significativement plus élevé de patients a obtenu ≥ 6 x 10 6 cellules/kg en ≤ 4 jours de cytaphérèse dans le groupe Mozobil et G-CSF (n = 112 ; 75,7 %) que dans le groupe placebo et G-CSF (n = 79 ; 51,3 %), p < 0,001 ; d’un point de vue statistique, un nombre significativement plus élevé de patients a obtenu ≥ 2 x 10 6 cellules/kg en ≤ 4 jours de cytaphérèse dans le groupe Mozobil et G-CSF (n = 141 ; 95,3 %) que dans le groupe placebo et G-CSF (n = 136 ; 88,3 %), p = 0,031.

Bij de volwassenen werd er een significant verband vastgesteld tussen het gerapporteerd laatste bezoek aan de tandarts en de ervaren problemen bij tandartsbezoek: significant meer volwassenen met een beperking die het afgelopen jaar niet bij de tandarts waren geweest, rapporteerden een probleem om een tandarts te consulteren (64% (laatste tandartsbezoek meer dan 5 jaar geleden) en 48% (laatste tandartsbezoek meer dan één jaar geleden, maar minder dan vijf jaar) versus 30% bij degenen die het afgelopen jaar een tandarts consulteerden; p< 0,001).
Parmi les adultes, on a constaté un rapport significatif entre la dernière visite rapportée chez le dentiste et les problèmes rencontrés lors d’une visite chez le dentiste: un nombre significativement supérieur d’adultes limités qui, l’année précédente, n’avaient pas été chez le dentiste ont signalé un problème pour consulter un dentiste, à savoir 64% (la dernière visite chez le dentiste remonte à plus de 5 ans) et 48% (la dernière visite chez le dentiste remonte à plus d’un an mais à moins de cinq ans) contre 30% parmi les personnes qui, l’année précédente, avaient consulté un dentiste; p< 0,001.

Bij de volwassenen werd er wel een significant verband vastgesteld: significant meer volwassenen met een beperking die het afgelopen jaar niet bij de tandarts waren geweest, zouden graag een tandarts consulteren (50% (laatste tandartsbezoek meer dan 5 jaar geleden) en 53% (laatste tandartsbezoek meer dan één jaar geleden, maar minder dan vijf jaar) versus 36% bij degenen die recent een tandarts consulteerden; p< 0,001).
Parmi les adultes, on a néanmoins constaté un rapport significatif: un nombre significativement supérieur d’adultes limités qui, l’année précédente, n’avaient pas été chez le dentiste aimeraient en consulter un, à savoir 50% (la dernière visite chez le dentiste remonte à plus de 5 ans) et 53% (la dernière visite chez le dentiste remonte à plus d’un an mais à moins de cinq ans) contre 36% parmi les personnes qui ont récemment consulté un dentiste; p< 0,001.

Bij verdere specificatie van die problemen, bleek dat significant meer Nederlandstaligen een transport probleem ervoeren (Nl: 37% - Fr: 16%; p< 0,001) terwijl significant meer Franstaligen tandheelkundige behandeling te duur vonden (Fr: 42% - Nl: 20%; p< 0,001).
Lors de la spécification plus détaillée de ces problèmes, il s’est avéré qu’un nombre significativement supérieur de néerlandophones éprouvaient un problème de transport (néerlandophones : 37% - francophones : 16%; p< 0,001), tandis qu’un nombre significativement supérieur de francophones trouvaient le traitement dentaire trop onéreux (francophones : 42%; néerlandophones : 20%; p< 0,001).

Bij de volwassenen daarentegen rapporteerden significant meer Franstaligen dat ze een probleem hadden in de mond (Fr: 42% - Nl: 31%; p< 0,001) en significant meer Nederlandstaligen dat ze het antwoord op de vraag niet kenden (Nl: 10% - Fr: 4%; p< 0,001).
Pour les adultes, par contre, un nombre significativement supérieur de francophones ont déclaré souffrir d’un problème buccal (francophones= 42%; néerlandophones : 31%; p< 0,001) et un nombre significativement supérieur de néerlandophones ont déclaré ne pas connaître la réponse à la question (néerlandophones : 10% - francophones : 4%; p< 0,001).

Verder kon opgemerkt worden bij de analyses van bepaalde leeftijdssubgroepen dat enerzijds significant meer 12-jarigen met beperkingen (17/19 of 89%) dan 12-jarigen zonder beperkingen (64%) een regelmatig contact met de tandarts hadden en anderzijds dat significant meer 18-21-jarigen zonder beperkingen (94%) dan 18-21-jarigen met beperkingen (83%) tenminste één contact hadden gehad met een tandarts.
En outre, on a également pu remarquer que, lors des analyses des sous-groupes d’âge déterminés, d’une part un nombre significativement supérieur d’enfants limités de 12 ans (17/19 ou 89%) par rapport aux enfants non limités de 12 ans (64%) avaient un contact régulier avec le dentiste et, d’autre part, qu’un nombre significativement supérieur de jeunes non limités de 18-21 ans (94%) par rapport aux jeunes limités de 18-21 (83%) avaient eu au moins un contact avec un dentiste.

Urgente tandheelkundige zorg wordt significant meer gezien bij personen met beperkingen (56%) in vergelijking met personen zonder beperkingen (46%); in beide groepen werd in de periode 2002-2008 nooit een urgente stomatologische behandeling geattesteerd. De stomatoloog werd wel significant meer geconsulteerd door personen met een beperking (48%) in vergelijking met personen zonder een beperking (34%).
Un nombre significativement supérieur de radiographies intra-orales (et également extra-orales) ont été attestées parmi les personnes non limitées (42% et 48%) par rapport aux personnes limitées (34% en 40%).

In een 24 weken durend, placebogecontroleerd, factorieel onderzoek naar initiële behandeling gaf tweemaal daags 2,5 mg linagliptine in combinatie met metformine (tweemaal daags 500 mg of 1000 mg) significant meer verbetering van de bloedglucoseparameters dan beide middelen als monotherapie, zoals samengevat in tabel 4 (gemiddelde baseline HbA1c 8,65%).
Dans une étude factorielle de 24 semaines contrôlée versus placebo, en traitement initial, la linagliptine 2,5 mg deux fois par jour en association à la metformine (500 mg ou 1000 mg deux fois par jour), a amélioré significativement les paramètres glycémiques par rapport à chacun des traitements en monothérapie, comme le montre le tableau 4 (valeur initiale moyenne d'HbA1c de 8,65 %).

Bij deze zelfde populatie werd amlodipine geassocieerd met meer meldingen van longoedeem, ondanks dat er geen significant verschil was in de incidentie van verergerend hartfalen in vergelijking met een placebo.
Dans cette même population, l'amlodipine a été associée à une augmentation des cas rapportés d'œdème pulmonaire bien que la différence de l'incidence de l'aggravation de l'insuffisance cardiaque ne soit pas significative comparée au placebo.