Traduction de «serumconcentratie van vrij valproïnezuur » (Néerlandais → Français) :

Gebruik bij nierinsufficiëntie: Bij patiënten met nierinsufficiëntie moet de dosis eventueel worden verlaagd gezien een mogelijke stijging van de serumconcentratie van vrij valproïnezuur (zie rubrieken 4.4 en 5.2).
Utilisation en cas d’insuffisance rénale : Chez les insuffisants rénaux, la dose doit éventuellement être revue à la baisse étant donné la possibilité d’une élévation de la concentration sérique d’acide valproïque libre (voir rubriques 4.4 et 5.2).

Felbamaat verhoogt de serumconcentraties van vrij valproïnezuur lineair met 18% volgens de dosis.
Le felbamate entraîne une augmentation linéaire de 18 % des concentrations sériques d’acide valproïque libre, suivant la dose.

Het kan nodig zijn om de dosering te verlagen bij patiënten met nierinsufficiëntie aangezien de serumconcentratie van vrij valproïnezuur verhoogd is (zie rubrieken 4.2 en 5.2).
Une réduction de la dose peut s’avérer nécessaire chez les patients insuffisants rénaux parce que le taux d’acide valproïque libre dans le sérum est augmenté (voir rubriques 4.2 et 5.2).

De concentratie van valproïnezuur in het cerebrospinale vocht is vrijwel dezelfde als de plasmaconcentratie van vrij valproïnezuur.
La concentration d’acide valproïque dans le liquide céphalo-rachidien est assez similaire à la concentration plasmatique d’acide valproïque libre.

Speciale patiëntengroepen Bejaarden: De farmacokinetiek van valproïnezuur kan veranderen bij bejaarde patiënten door een stijging van het distributievolume en een daling van de eiwitbinding, wat kan resulteren in een toename van de concentratie vrij valproïnezuur.
Groupes de patients particuliers Sujets âgés : La pharmacocinétique de l’acide valproïque peut varier chez les patients âgés en raison d’une hausse du volume de distribution et d’une baisse de la liaison aux protéines, ce qui peut entraîner une élévation de la concentration d’acide valproïque libre.

Patiënten met nierinsufficiëntie: De farmacokinetiek van valproïnezuur kan veranderen bij patiënten met nierinsufficiëntie door een daling van de eiwitbinding waardoor de concentratie van vrij valproïnezuur stijgt. Patiënten met leverdisfunctie: De eliminatiehalfwaardetijd bij patiënten met cirrose en patiënten die herstellen van een acute hepatitis is significant langer dan bij controlepersonen, wat getuigt van een verminderde klaring bij patiënten met leverlijden.
Patients avec insuffisance rénale : La pharmacocinétique de l’acide valproïque peut varier chez les patients souffrant d’insuffisance rénale en raison d’une diminution de la liaison aux protéines, qui entraîne une hausse de la concentration d’acide valproïque libre.

Bij patiënten met nierinsufficiëntie moet rekening worden gehouden met een stijging van vrij valproïnezuur in het plasma en moet de dosering dienovereenkomstig worden aangepast.
Chez les patients souffrant d’insuffisance rénale, l’élévation de la concentration plasmatique d’acide valproïque libre doit être surveillée et la dose doit être diminuée en conséquence.

Remming van de groeihormoonwerking met pegvisomant leidt tot afgenomen serumconcentraties van insuline-achtige groeifactor-I (IGF-I), evenals andere serumeiwitten die reageren op groeihormoon zoals vrij IGF-I, de zuurgevoelige subunit van IGF-I (ALS) en insuline-achtig groeifactorbindend proteine-3 (IGFBP-3).
L’inhibition de l’action de l’hormone de croissance par le pegvisomant entraine une baisse des concentrations sériques moyennes de l’IGF-I (Insulin-like Growth Factor-I), ainsi que celles des autres protéines sériques

Subgroepanalyses van deze studie toonden enerzijds dat digoxine minder doeltreffend was bij vrouwen dan bij mannen, en anderzijds dat dit gunstig effect bij de man enkel werd gezien bij vrij lage serumconcentraties van digoxine (0,5 - 0,8 ng/ml).
Des analyses de sous-groupes de cette étude ont montré d’une part que la digoxine était moins efficace chez la femme que chez l’homme, et d’autre part, que cet effet favorable chez l’homme n’était observé qu’avec des concentrations plasmatiques en digoxine relativement basses (0,5 - 0,8 ng/ml).