Traduction de «respectievelijk 160 patiënten » (Néerlandais → Français) :

De langetermijnresultaten na 168 weken van studie 006 (respectievelijk 160 patiënten voltooiden de studie op behandeling met EFV + IDV, 196 patiënten met EFV + ZDV + 3TC en 127 patiënten met IDV + ZDV + 3TC) suggereren dat de respons aanhoudt voor het aandeel patiënten met een HIV-RNA < 400 kopieën/ml, HIV-RNA < 50 kopieën/ml en wat betreft gemiddelde verandering ten opzichte van CD4-celtelling bij baseline.
Les résultats à long terme de l'étude 006 à 168 semaines (160 patients recevant EFV+IDV, 196 patients recevant EFV+ZDV+3TC et 127 patients recevant IDV+ZDV+3TC ont respectivement terminé l'étude) suggèrent la durabilité de la réponse en terme de proportion de patients ayant un taux d'ARN-VIH plasmatique < 400 copies/ml, de proportion de patients ayant un taux d'ARN-VIH plasmatique < 50 copies/ml et en terme d'augmentation moyenne par rapport à la baseline du taux de CD4.

Bij patiënten met een matig ernstige leverfunctiestoornis (Child-Pugh B) waren de AUC en de C max toegenomen met respectievelijk 160% en 133% in vergelijking met gezonde proefpersonen in de controlegroep (zie rubriek 4.2).
Chez des patients présentant une insuffisance hépatique légère (classe A de Child-Pugh), l'AUC et la C max moyennes du vardénafil étaient augmentées de 17% et 22% respectivement, comparativement aux sujets sains.

Bij patiënten met matig ernstige leverfunctiestoornis (Child-Pugh B) was de AUC en de C max toegenomen met respectievelijk 160% en 133% in vergelijking met gezonde proefpersonen in de controlegroep (zie rubriek 4.2).
Chez les patients avec insuffisance modérée (classe B de Child-Pugh), l'AUC et la C max moyennes étaient augmentées de 160% et de 133% respectivement, comparativement aux sujets sains (voir rubrique 4.2).

Bij patiënten met een matig ernstige leverfunctiestoornis (Child-Pugh B) waren de gemiddelde AUC en de C max toegenomen met respectievelijk 160% en 133% in vergelijking met gezonde proefpersonen in de controlegroep (zie rubriek 4.2).
Chez les patients avec insuffisance modérée (classe B de Child-Pugh), l'AUC et la C max moyennes étaient augmentées de 160% et de 133% respectivement, comparativement aux sujets sains (voir rubrique 4.2).

In een 12 weken durende studie met 680 ernstige astmapatiënten, die eerder met 500 – 1000 microgram fluticason propionaat per dag of equivalent werden behandeld, bleven 87,3 % en 93,3 % van de patiënten gedurende de behandeling met respectievelijk 160 of 640 microgram ciclesonide exacerbatie-vrij.
Dans un étude de 12 semaines chez 680 patients atteints d’asthme sévère et précédemment traités par 500 – 1000 microgrammes par jour de propionate de fluticasone ou équivalent, respectivement 87,3 % et 93,3 % des patients recevant 160 ou 640 microgrammes de ciclésonide n’ont pas eu d’exacerbations.

Behandelinggerelateerde bijwerkingen werden gezien bij 3,8 % en 5 % van de patiënten die met respectievelijk 160 of 640 microgram ciclesonide per dag werden behandeld.
Des évènements indésirables imputables au traitement ont été constatés chez respectivement 3,8 % et 5 % des patients traités par 160 ou 640 microgrammes/jour.

In een dubbelblind, gerandomiseerd, placebogecontroleerd, factorieel onderzoek ter vergelijking van diverse dosiscombinaties van valsartan/hydrochloorthiazide met hun respectievelijke bestanddelen werden significant grotere gemiddelde dalingen van de systolische/diastolische bloeddruk waargenomen met de combinatie van 160/12,5 mg valsartan/hydrochloorthiazide (17,8/13,5 mmHg) en 160/25 mg valsartan/hydrochloorthiazide (22,5/15,3 mmHg) ten opzichte van placebo (1,9/4,1 mmHg) en de respectievelijke monotherapieën, nl. 12,5 mg hydrochloorthiazide (7,3/7,2 mmHg), 25 mg hydrochloorthiazide (12,7/9,3 mmHg) en 160 mg valsartan (12,1/9,4 mmHg). Bovendien vertoonde een significant groter percentage patiënten een respons (diastolische bloeddruk < 90 mmHg of een daling met ≥ 10 mmHg) met 160/25 mg valsartan/hydrochloorthiazide (81%) en 160/12,5 mg valsartan/hydrochloorthiazide (76%) dan met placebo (29%) en de respectievelijke monotherapieën, nl. 12,5 mg hydrochloorthiazide (41%), 25 mg hydrochloorthiazide (54%) en 160 mg valsartan (59%).
Lors d’une étude contrôlée par placebo, randomisée, réalisée en double aveugle selon un mode factoriel et comparant des associations de doses variées de valsartan/hydrochlorothiazide à leurs composants respectifs, on a observé des réductions moyennes de la TA systolique/diastolique significativement plus élevées avec les associations valsartan/hydrochlorothiazide 160/12,5 mg (17,8/13,5 mmHg) et 160/25 mg (22,5/15,3 mmHg), par rapport au placebo (1,9/4,1 mmHg) et aux monothérapies respectives d’hydrochlorothiazide 12,5 mg (7,3/7,2 mmHg), d’hydrochlorothiazide 25

De toevoeging van 10 mg en 5 mg amlodipine leidde tot een bijkomende verlaging van de systolische/diastolische bloeddruk met respectievelijk 6,0/4,8 mmHg en 3,9/2,9 mmHg, ten opzichte van patiënten die uitsluitend 160 mg valsartan bleven nemen.
L'addition d'amlodipine 10 mg et 5 mg a entraîné une réduction supplémentaire de la pression artérielle systolique/diastolique de 6,0/4,8 mm Hg et de 3,9/2,9 mm Hg respectivement par rapport aux patients restés sous valsartan 160 mg uniquement.