Traduction de «pneumonie dient » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

pneumonie (door)(bij) | actinomycose (A42.0) | pneumonie (door)(bij) | antrax (A22.1) | pneumonie (door)(bij) | gonorroe (A54.8) | pneumonie (door)(bij) | kinkhoest (A37) | pneumonie (door)(bij) | nocardiose (A43.0) | pneumonie (door)(bij) | Salmonella-infectie (A02.2) | pneumonie (door)(bij) | tularemie (A21.2) | pneumonie (door)(bij) | typhus abdominalis (A01.0)
Pneumopathie (au cours de) (due à):actinomycose (A42.0+) | charbon (A22.1+) | coqueluche (A37.-+) | fièvre typhoïde (A01.0+) | gonorrhée (A54.8+) | nocardiose (A43.0+) | salmonellose (A02.2+) | tularémie (A21.2+)

pneumonie (door)(bij) | ornithosis (A70) | pneumonie (door)(bij) | Q-koorts (A78) | pneumonie (door)(bij) | acuut reuma (I00) | pneumonie (door)(bij) | spirocheten NEC (A69.8)
Pneumopathie au cours de:fièvre Q (A78+) | infection à spirochètes NCA (A69.8+) | ornithose (A70+) | rhumatisme articulaire aigu (I00+)

pneumonie bij | aspergillose (B44.0-B44.1) | pneumonie bij | candidiasis (B37.1) | pneumonie bij | coccidioïdomycose (B38.0-B38.2) | pneumonie bij | histoplasmose (B39)
Pneumopathie au cours de:aspergillose (B44.0-B44.1+) | candidose (B37.1+) | coccidioïdomycose (B38.0-B38.2+) | histoplasmose (B39.-+)

pneumonie bij | cytomegalovirusziekte (B25.0) | pneumonie bij | mazelen (B05.2) | pneumonie bij | rubella (B06.8) | pneumonie bij | varicella (B01.2)
Pneumopathie au cours de:maladie à cytomégalovirus (B25.0+) | rougeole (B05.2+) | rubéole (B06.8+) | varicelle (B01.2+)

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

pneumonie bij | ascariasis (B77.8) | pneumonie bij | schistosomiasis (B65.-) | pneumonie bij | toxoplasmose (B58.3)
Pneumopathie au cours de:ascaridiase (B77.8+) | schistosomiase (B65.-+) | toxoplasmose (B58.3+)

pneumonie door | Pneumocystis carini | pneumonie door | Pneumocystis jiroveci
Pneumopathie à Pneumocystis carinii

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Pneumonie Een pneumonie dient steeds behandeld te worden met antibiotica.
Pneumonie La pneumonie doit toujours être traitée par antibiotiques.

Bij in het ziekenhuis opgelopen pneumonie dient azythromycine enkel te worden gebruikt in combinatie met andere aangewezen antibiotica.
En cas de pneumonie acquise à l’hôpital, l’azythromycine ne sera utilisée qu'en association avec d’autres antibiotiques appropriés.

Een infectie (met inbegrip van pneumonie) dient uitgesloten te worden.
Il convient d'exclure la présence d'une infection (y compris une pneumonie).

Bij vermoeden van atypische pneumonie dient evenwel een neomacrolide geassocieerd te worden aan amoxicilline.
Un néomacrolide doit toutefois être associé à l’amoxicilline en cas de suspicion d’une pneumonie atypique.

In geval van vermoeden van pneumonie dient zonder uitstel een antibiotische behandeling gestart te worden.
En cas de suspicion de pneumonie, un traitement antibiotique doit être instauré sans attendre.

Antibiotica bij pneumonie opgelopen buiten het ziekenhuis (Community Acquired Pneumonia of CAP) Hoewel er geen gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studies beschikbaar zijn over de behandeling van CAP, is er consensus dat een antibiotische behandeling dient gestart te worden zodra de diagnose gesteld is.
Antibiotiques dans la pneumonie acquise en communauté (CAP) Bien qu’on ne dispose pas d’études randomisées contrôlées par placebo sur le traitement de la CAP, le consensus est qu’un traitement antibiotique doit être instauré dès que ce diagnostic est posé.

- Men dient rekening te houden met de ongewenste effecten: vooral hoofdpijn en gastro-intestinale stoornissen, maar er zijn aanwijzingen dat chronische inhibitie van de maagzuursecretie het risico kan verhogen van community-acquired pneumonie, van candida-infectie en van gastro-enteritis bij kinderen, en van necrotiserende enterocolitis bij prematuren.
- Il convient de tenir compte des effets indésirables de ces médicaments: surtout des céphalées et des troubles gastro-intestinaux, mais des données suggèrent également que l’inhibition chronique de la sécrétion acide gastrique est susceptible d’augmenter le risque de pneumonie acquise en communauté, d’infection à Candida et de gastro-entérite chez les enfants, ainsi que d’entérocolite nécrosante chez les prématurés.

- Een neomacrolide dient te worden geassocieerd aan amoxicilline wanneer een atypische pneumonie vermoed wordt op basis van het radiologisch onderzoek, of wanneer binnen de 48 uur geen verbetering optreedt tijdens behandeling met amoxicilline.
- Un néomacrolide doit être associé à l’amoxicilline lorsqu’une pneumonie atypique est suspectée sur base de l’examen radiologique, ou en l’absence d’amélioration après 48 heures de traitement par l’amoxicilline.

Men dient rekening te houden met de ongewenste effecten: vooral hoofdpijn en gastrointestinale stoornissen, maar er zijn aanwijzingen dat chronische inhibitie van de maagzuursecretie het risico kan verhogen van community-acquired pneumonie, van candida-infectie en van gastro-enteritis bij kinderen, en van necrotiserende enterocolitis bij prematuren.
Il convient de tenir compte des effets indésirables de ces médicaments: surtout des céphalées et des troubles gastro-intestinaux, mais des données suggèrent également que l’inhibition chronique de la sécrétion acide gastrique est susceptible d’augmenter le risque de pneumonie acquise en communauté, d’infection à Candida et de gastro-entérite chez les enfants, ainsi que d’entérocolite nécrosante chez les prématurés.

Bij de risicogroepen dient men in het bijzonder attent te zijn op eventuele complicaties van influenza; een frequente complicatie is pneumonie.
Dans les groupes à risque, il convient d’être particulièrement attentif aux complications éventuelles de la grippe; la pneumonie est une complication fréquente.