Vertaling van "personen met normaal gewicht terwijl hun gebruik " (Nederlands → Frans) :

De vergelijkingen om het basaal metabolisme te berekenen, die in tabel 1 worden vermeld, hebben slechts betrekking op personen met normaal gewicht terwijl hun gebruik bij personen met overgewicht en vooral bij personen met echte obesitas (Quetelet-index gelijk aan of hoger dan 30 kg/m 2 ) een overschatting van het werkelijke basisenergieverbruik met zich mee zou brengen.
Les équations prédictives du métabolisme basal figurant au tableau 1 ne concernent que les sujets de poids normal, alors que leur utilisation chez les sujets en surpoids, et surtout chez ceux atteints d’obésité franche (l’indice de Quetelet égal ou supérieur à 30 kg/m 2 ) donnerait une surestimation de la dépense énergétique basale réelle.

Als het ernergieverbruik van een werkelijk uitgevoerde fysieke activiteit hoger is bij een zwaarlijvige persoon ten opzichte van een persoon met normaal gewicht, zijn de zwaarlijvige personen over het algemeen zeer sedentair, fysiek weinig actief en hun PALwaarde overschrijdt zelden de waarde van 1,40.
Si le coût énergétique d’une activité physique réellement accomplie est plus élevé chez l’obèse par rapport au sujet de poids normal, les sujets obèses sont en général très sédentaires, peu actifs physiquement, et leur PAL ne dépasse que rarement la valeur de 1,40.

Het punt b’ van de tabel toont aan dat slechts 10 % van alle personen met een laattijdige aangifte (3200 op een totaal van 31.972 of 3. 617 op een totaal van 35. 873) het volledige gewicht van de sanctie droegen, terwijl dat gewicht – zo’n 34 miljoen BEF – voortaan over alle gerechtigden, die hun aangifte laattijdig hebben ingediend, zal worden verdeeld.
Le point b’ du tableau met en évidence que 10% seulement de l’ensemble des déclarants tardifs (3 200 sur un total de 31 972 ou 3 617 sur un total de 35 873) supportaient l’intégralité du poids de la sanction, alors que ce poids - de l’ordre de 34 millions de BEF - sera désormais réparti sur l’ensemble des titulaires déclarants tardifs.

Het Hof wordt eveneens ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de voormelde grondwettelijke bepalingen, van artikel 700 van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat de rechtsvordering die personen bij verzoekschrift instellen in een geval waarbij de wet die vorm van rechtsingang niet uitdrukkelijk toestaat, onontvankelijk is, zonder dat die personen hun vordering opnieuw kunnen instellen binnen een nieuwe termijn, terwijl personen die een vordering instellen door middel van een akte van rechtsingang die wegens schending van de wet op het gebruik der talen nietig is verklaard, met toepassing van artikel 40, derde lid, van de wet van 15 juni 1935 een nieuwe termijn genieten om hun vordering opnieuw in te stellen.
La Cour est également interrogée sur la compatibilité, avec les dispositions constitutionnelles précitées, de l’article 700 du Code judiciaire, interprété en ce sens que les personnes qui introduisent une action en justice par requête dans un cas où la loi n’autorise pas expressément ce mode introductif d’instance, voient leur action frappée d’irrecevabilité sans qu’elles puissent réintroduire leur action dans un nouveau délai, alors que les personnes qui introduisent une action au moyen d’un acte introductif d’instance déclaré nul pour violation de la loi sur l’emploi des langues bénéficient, en application de l’article 40, alinéa 3, de la loi du 15 juin 1935, d’un nouveau délai pour réintroduire leur action.

Met de tweede prejudiciële vraag ondervraagt de verwijzende rechter het Hof over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 700 van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat de rechtsvordering die personen bij verzoekschrift instellen in een geval waarbij de wet die vorm van rechtsingang niet uitdrukkelijk toestaat, onontvankelijk is, zonder dat die personen hun vordering opnieuw kunnen instellen binnen een nieuwe termijn, terwijl personen die een vordering instellen door middel van een akte van rechtsingang die wegens schending van de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken nietig is verklaard, met toepassing van artikel 40, derde lid, van die wet een nieuwe termijn genieten om hun vordering opnieuw in te stellen.
Par la seconde question préjudicielle, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l’article 700 du Code judiciaire, interprété en ce sens que les personnes qui introduisent une action en justice par requête dans un cas où la loi n’autorise pas expressément ce mode introductif d’instance, voient leur action frappée d’irrecevabilité sans qu’elles puissent réintroduire leur action dans un nouveau délai, alors que les personnes qui introduisent une action au moyen d’un acte introductif d’instance déclaré nul pour violation de la loi du 15 juin 1935 concernant l’emploi des langues en matière judiciaire bénéficient, en application de l’article 40, alinéa 3, de la loi du 15 juin 1935, d’un nouveau délai pour réintroduire leur action.