Traduction de «patiënten die significante zelfmoordgedachten hebben » (Néerlandais → Français) :

Patiënten met een geschiedenis van aan zelfmoord gerelateerde evenementen of patiënten die significante zelfmoordgedachten hebben voor de start van de behandeling, lopen een hoger risico op zelfmoordgedachten of -pogingen en moeten zorgvuldig worden gevolgd tijdens de behandeling.
Les patients ayant des antécédents d’événements liés au suicide ou ceux manifestant un niveau significatif d’idéation suicidaire avant de commencer le traitement sont connus comme présentant un risque plus élevé de pensées suicidaires ou de tentatives de suicide, et doivent faire l’objet d’une surveillance attentive pendant le traitement.

Patiënten met een voorgeschiedenis van aan zelfmoord gerelateerde gebeurtenissen of patiënten die significante zelfmoordgedachten vertonen voor de start van de behandeling, lopen een hoger risico op zelfmoordgedachten of -pogingen en moeten zorgvuldig worden gevolgd tijdens de behandeling.
Les patients ayant des antécédents d’événements liés au suicide ou ceux manifestant un niveau significatif d’idéation suicidaire avant de commencer le traitement sont connus comme présentant un risque plus élevé de pensées suicidaires ou de tentatives de suicide, et doivent faire l’objet d’une surveillance attentive pendant le traitement.

Patiënten met een voorgeschiedenis van aan zelfmoord gerelateerde voorvallen of patiënten die significante zelfmoordgedachten vertonen voor het begin van de behandeling, lopen een hoger risico op zelfmoordgedachten of zelfmoordpogingen en moeten onder zorgvuldig medisch toezicht staan tijdens de behandeling.
Les patients avec un antécédent d’événement apparenté au suicide, ou ceux qui présentent un degré significatif d’idéation suicidaire avant le début du traitement, ont un risque accru d’idéation suicidaire ou de tentative de suicide, et doivent être suivis de manière rapprochée pendant la durée du traitement.

Patiënten met een voorgeschiedenis van zelfmoordgedrag en patiënten met significante zelfmoordgedachten voor de start van de behandeling lopen een hoger risico op zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen en moeten tijdens de behandeling zorgvuldig worden gemonitord.
Les patients ayant des antécédents d'événements liés au suicide et ceux manifestant un degré significatif d'idéation suicidaire avant de commencer le traitement sont connus comme présentant un risque plus élevé de pensées suicidaires ou de tentatives de suicide, et doivent faire l'objet d'une surveillance attentive pendant le traitement.

Sommige patiënten kregen ideeën over zelfverwonding of het beëindigen van hun leven (zelfmoordgedachten), hebben geprobeerd een einde te maken aan hun leven (zelfmoordpoging) of hebben zichzelf het leven benomen (zelfmoord). Deze patiënten hoeven niet depressief over te komen.
Certaines personnes ont songé à se blesser ou à mettre fin à leur vie (idées suicidaires), ont essayé de mettre fin à leur vie (tentative de suicide), ont mis fin à leur vie (suicide).

Het is geweten dat het risico van zelfmoordgedachte of van zelfmoordpoging toegenomen is bij patiënten met een voorgeschiedenis van gebeurtenissen in verband met zelfmoord of bij patiënten met significante zelfmoordgedachten vóór het aanvatten van de behandeling.
On sait que le risque de tentative de suicide ou de pensée suicidaire est accru chez les patients ayant des antécédents d’évènements en relation avec le suicide ou des pensées suicidaires, ou chez ceux manifestant un niveau d’idées suicidaires significatif avant de débuter le traitement.

Patiënten met een voorgeschiedenis van zelfmoordgerelateerde gebeurtenissen, of patiënten die voor het begin van de behandeling een significante graad van zelfmoordgedachten vertonen, hebben een groter risico op zelfmoordgedachten of zelfmoordpogingen, en moeten bijgevolg nauwgezet gevolgd worden tijdens de behandeling.
Les patients ayant des antécédents d’incidents de type suicidaire, ou un degré significatif de pensées suicidaires avant le début du traitement présentent un risque plus élevé de pensées suicidaires ou de tentatives de suicide et doivent donc faire l’objet d’une surveillance attentive.

In het bijzonder dient hier het onderzoek verricht door Leuzinger-Bohleber & al (2003) te worden vermeld, waarin een reeks heel interessante significante uitslagen worden beschreven (vertrekkend van een steekproef met 401 proefpersonen die representatief zijn voor de patiënten die een lang durende psychoanalytische behandeling toegediend krijgen). 75 % van de patiënten hebben hun algemene toestand vóór de psychotherapie achteraf in hun vragenlijst als “slecht” beschreven en 81% hebben hun algemene toestand na de psychotherapie als “goed” beschreven; 80% van de patiënten hebben tijdens de lang durende behandeling positieve veranderingen m.b.t. hun psychische toestand, hun innerlijke groei, en hun relationele leven vermeld; tussen 70 en 80% hebben gewezen op positieve veranderingen m.b.t. het aankunnen van de gebeurtenissen van het leven, hun zelfwaarde, hun stemming en tevredenheid met het eigen leven en de eigen efficiëntie.
Il faut citer ici notamment les recherches menées par Leuzinger-Bohleber & al (2003) qui ont montré une série de résultats significatifs très intéressants (à partir d’un échantillon de 401 sujets représentatif des patients en traitement psychanalytique de longue durée); 75% des patients ont rétrospectivement qualifié dans leur questionnaire leur état général de « mauvais » avant la psychothérapie et 81% ont qualifié leur état général de « bon » après la psychothérapie ; 80% des patients ont mentionné des changements positifs au cours de traitement de longue durée concernant leur condition psychique, leur croissance intérieure et leur vie relationnelle ; entre 70 et 80% ont indiqué des changements positifs concernant leur capacité à se confronter aux évènements de la vie, leur estime de soi, l’humeur ainsi que la satisfaction de leur propre vie et leur efficacité.

Anderzijds maakt het de vergelijking van de verdelingscurven van de twee armen van de studie ongeldig als de O- patiënten een tendens vertonen tot toegenomen bloedingen en ze misschien ook meer concentraten dan andere ontvangen hebben. ▪ De conclusies zijn gedeeltelijk gebaseerd op niet bijgestelde variabelen (overlevingscurve van Kaplan Meier). ▪ Er zijn duidelijke verschillen in morbiditeit tussen de twee groepen die betrekking hebben op significante parameters (linkerhartkamerfunctie, perifere vasculopathieën, mitrale regurgitatie). ▪ De patiënten die oudere concentraten hebben ontvangen, werden op een later tijdstip geopereerd dan de andere.
D’autre part, si les patients O ont une tendance au saignement augmentée, ils ont peut être également reçu davantage de concentrés que les autres, ce qui fausserait la comparaison des courbes de distribution dans les deux bras de l’étude. ▪ Les conclusions sont basées partiellement sur des variables non ajustées (courbe de survie Kaplan Meier). ▪ Il existe des différences nettes de morbidité entre les deux groupes, portant sur des paramètres significatifs (fonction ventriculaire gauche, vasculopathies périphériques, régurgitation mitrale). ▪ Les patients ayant reçu des concentrés plus âgés ont été opérés plus récemment que les autres, ils ont donc reçu une proportion beaucoup plus importante de concentrés déleucocytés.

De patiënten waarbij de CVS-diagnose gesteld is in het kader van de overeenkomst hebben subjectieve klachten van vermoeidheid en geassocieerde symptomen (concentratiestoornissen, vermindering van fysieke activiteiten) die duidelijk pathologisch zijn in vergelijking tot de normen van een gezonde populatie, terwijl ze geen significante klinisch-biologische afwijkingen hebben en evenmin een psychologisch profiel vertonen dat overeenstemt met de normen van een psychiatrische populatie (depressie, angst, etc).
Les patients diagnostiqués SFC dans le cadre de la convention présentent des plaintes subjectives de fatigue et symptômes associés (troubles de la concentration, réduction des activités physiques, etc) nettement pathologiques par rapport aux normes d’une population en bonne santé, alors qu’ils ne présentent aucune anomalie clinico-biologique significative ni un profil psychologique compatible aux normes d’une population psychiatrique (dépression, anxiété, etc.).