Vertaling van "patiënten bij wie 24 weken " (Nederlands → Frans) :

Bij beide studies was het primaire werkzaamheidseindpunt de aanhoudende virologische respons (sustained virologic respons (SVR)), gedefinieerd als het aandeel patiënten bij wie 24 weken na afloop van de behandelperiode geen HCV-RNA kon worden aangetoond.
Le critère d'efficacité principal pour les deux études était une réponse virologique soutenue (RVS), définie comme le pourcentage de patients sans ARN-VHC détectable à 24 semaines après la fin de la période prévue de traitement.

Na een behandeling van 104 weken, was er bij alle 13 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren sprake van een handhaving of verbetering van het percentiel voor gewicht ten opzichte van leeftijd (boven het derde percentiel) en bij alle 12 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren lag de lengte boven het derde percentiel en bij alle 12 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren lag de hoofdomtrek boven het derde percentiel.
Après 104 semaines de traitement, les 13 patients dont les données étaient disponibles avaient maintenu ou amélioré leur poids par rapport à l’âge (au-dessus du 3 ème percentile) ; les 12 patients dont les données étaient disponibles étaient au-dessus du 3 ème percentile pour la taille et pour le périmètre crânien.

Van de 80 patiënten in COMFORT-I en de 69 patiënten in COMFORT-II bij wie een ≥35% afname werd waargenomen op enig tijdstip, bedroeg de waarschijnlijkheid dat een patiënt een respons op Jakavi zou behouden gedurende ten minste 24 weken, respectievelijk 89% en 87%. De waarschijnlijkheid van behoud van respons gedurende ten minste 48 weken was 52% in COMFORT- II.
Chez les 80 patients de l’étude COMFORT-I et les 69 patients de l’étude COMFORT-II qui ont présenté une réduction ≥ 35 % à tout moment, la probabilité de maintien d’une réponse avec Jakavi pendant au moins 24 semaines a été respectivement de 89 % et 87 %, tandis que la probabilité de maintien d’une réponse pendant au moins 48 semaines a été de 52 % dans l’étude COMFORT-II.

Bij 6 van de 11 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren was er na week 52 nog sprake van verdere verbetering van de motorische functies (de duur van de behandeling varieerde per patiënt van 58 tot 168 weken met een gemiddelde nacontroleperiode van121 weken), waaronder 3 ambulante patiënten en 3 patiënten die bij de laatste test in het kader van het onderzoek alleen maar konden zitten.
La fonction motrice de six des onze patients dont les données étaient disponibles a continué à s’améliorer au-delà de la 52 ème semaine (la durée du traitement allant de 58 à 168 semaines suivant les patients ; période de suivi de 121 semaines

In een prospectief, multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek (AC- 052-405 [BREATHE-5]) kregen patiënten met pulmonale arteriële hypertensie WHO functionele klasse III en Eisenmenger-fysiologie geassocieerd met een aangeboren hartafwijking gedurende 4 weken tweemaal daags 62,5 mg bosentan toegediend, gevolgd door tweemaal daags 125 mg gedurende 12 weken (n = 37, van wie er 31 een voornamelijk rechts-linkse, bidirectionele shunt hadden).
Dans un essai prospectif, multicentrique, randomisé, en double aveugle, contrôlé contre placebo (AC-052- 405 [BREATHE-5]), des patients présentant une hypertension artérielle pulmonaire de classe fonctionnelle OMS III, associée à une cardiopathie congénitale de type shunt gauche- droite avec syndrome d’Eisenmenger ont reçu du bosentan 62,5 mg deux fois par jour pendant 4 semaines suivi par bosentan 125 mg deux fois par jour pendant les 12 semaines suivantes (n = 37, dont 31 avait un shunt bi-directionnel prédominant droite - gauche).

Na een behandeling van 52 weken was er bij alle 14 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren sprake van een afname van LVM ten opzichte van de uitgangswaarde en bij 3 van de 14 patiënten lag de LVM binnen de normaalwaarden.
Après 52 semaines de traitement, la MVG avait diminué par rapport à sa valeur initiale chez les 14 patients dont les données étaient disponibles ; elle se situait dans les limites normales chez 3 des 14 patients.

Onderzoek 3: onderzoek bij patiënten met CF met de F508del-mutatie in het CFTR-gen Onderzoek 3 (Deel A) was een 16 weken durend, 4:1 gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd, parallelgroep fase 2-onderzoek van ivacaftor (150 mg elke 12 uur) bij 140 patiënten met CF van 12 jaar en ouder die homozygoot waren voor de F508del-mutatie in het CFTR-gen en bij wie FEV 1 ≥40% was voorspeld.
Étude 3 : étude chez des patients atteints de mucoviscidose et porteurs de la mutation CFTR-F508del L’étude 3 (partie A) était une étude de phase II de 16 semaines, randomisée dans les proportions de 4/1, conduite en double insu, contrôlée contre placebo, sur des groupes parallèles de l’ivacaftor (150 mg toutes les 12 heures) chez 140 patients atteints de mucoviscidose, âgés de 12 ans et plus, homozygotes pour la mutation F508del du gène CFTR et ayant un VEMS ≥ 40 % de la valeur théorique.

De behandelingen voorgeschreven aan de patiënten van wie u het dossier niet beheert zullen (meestal) een duur van 8 weken niet overschrijden.
Les traitements prescrits aux patients dont vous ne gérez pas le dossier ne dépassent généralement pas une durée de 8 semaines.

In een placebo-gecontroleerde studie bij patiënten met matig ernstige tot ernstige ziekte van Alzheimer die reeds met donepezil behandeld werden, leidde de toevoeging van memantine gedurende 24 weken tot verbetering op het vlak van cognitie, gedrag en algemeen dagelijks functioneren [ JAMA 2004; 291: 317-24 ].
Dans une étude contrôlée par placebo chez des patients atteints d’une forme modérément sévère à sévère de la maladie d’Alzheimer déjà traités par le donépézil, l’ajout de mémantine pendant 24 semaines a entraîné une amélioration des fonctions cognitives, du comportement et des activités journalières en général [ JAMA 2004; 291: 317-24 ].

een derde studie bij patiënten met voorkamerfibrillatie, met als primair eindpunt een nieuwe episode van voorkamerfibrillatie [4 g p.d. DHA/EPA gedurende 24 weken; JAMA 2010; 304: 2363-72 ].
une troisième étude menée chez des patients atteints de fibrillation auriculaire, avec comme critère d’évaluation primaire un nouvel épisode de fibrillation auriculaire [4 g p.j. de DHA/EPA pendant 24 semaines; JAMA 2010; 304: 2363-72 ].