Vertaling van "patiënten behandeld met monotherapie respectievelijk combinatieregimes hebben " (Nederlands → Frans) :

Bij 1,9% en 0,9% van de patiënten behandeld met monotherapie respectievelijk combinatieregimes hebben zich fatale bijwerkingen voorgedaan.
Des réactions indésirables mortelles sont survenues chez 1,9 % et 0,9 % des patients traités respectivement en monothérapie et en thérapie combinée.

Yondelis als monotherapie en in combinatieregimes mag niet worden gebruikt bij patiënten met een creatinineklaring < 30 ml/min respectievelijk < 60 ml/min (zie rubriek 4.2).
Les schémas thérapeutiques en monothérapie et en thérapie combinée avec Yondelis ne doivent pas être administrés si la clairance de la créatinine est respectivement inférieure à 30 ml/min et à 60 ml/min (voir rubrique 4.2).

Klinische resistentie in monotherapie-onderzoeken bij nog niet eerder met nucleosiden behandelde patiënten: Bij patiënten die adefovirdipivoxil als monotherapie ontvingen (HBeAg-negatief onderzoek), was de cumulatieve kans op het ontwikkelen van adefovir-geassocieerde resistentiemutaties 0%, 3%, 11%, 18% en 29% na respectievelijk 48, 96, 144, 192 en 240 weken.
Résistance clinique dans les études en monothérapie réalisées chez des patients n’ayant jamais reçu d’inhibiteurs nucléosidiques : Chez des patients traités par l’adéfovir dipivoxil en monothérapie (étude chez les patients AgHBe négatifs), la probabilité cumulative de développer des mutations de résistance associées à l’adéfovir était de 0 %, 3 %, 11 %, 18 % et 29 % à 48, 96, 144, 192 et 240 semaines respectivement.

Primaire hypercholesterolemie In een dubbelblind, placebogecontroleerd, 8 weken durend onderzoek werden 240 patiënten met hypercholesterolemie die al monotherapie met simvastatine kregen en niet de door de National Cholesterol Education Program (NCEP) aanbevolen LDL-C-streefwaarden (2,6 tot 4,1 mmol/l [100 tot 160 mg/dl]), afhankelijk van de baselinekenmerken) hadden gehaald, willekeurig toegewezen aan ezetimibe 10 mg of placebo naast eerder ingestelde therapie met simvastatine. Van de met simvastatine behandelde patiënten die bij baseline niet op hun LDL-C-streefwaarden waren (~80 %), bereikten significant meer patiënten die aan ezetimibe samen met simvastatine waren toegewezen hun LDL-C-streefwaarden bij het eindpunt van de studie dan patiënten die waren toegewezen aan placebo samen met simvastatine, 76 % respectievelijk 21,5 %.
Hypercholestérolémie primaire Dans une étude en double-aveugle, contrôlée versus placebo, d’une durée de 8 semaines, 240 patients ayant une hypercholestérolémie, déjà traités par la simvastatine en monothérapie, mais n’atteignant pas l’objectif de LDL-C du NCEP (National Cholesterol Education Program - soit 2,6 à 4,1 mmol/l [1,0 à 1,6 g/l], selon les caractéristiques initiales), ont été randomisés pour recevoir soit 10 mg d’ézétimibe, soit un placebo, en association avec le traitement par la simvastatine en cours.

Patiënten met nierinsufficiëntie (zie rubriek 4.2, 4.4 en 5.2): Een analyse van de veiligheidsgegevens van patiënten behandeld met Xeloda monotherapie (colorectaalkanker) met een nierfunctiestoornis bij aanvang laat een toename van de incidentie zien van aan de behandeling gerelateerde graad 3 en 4 bijwerkingen vergeleken met patiënten met een normale nierfunctie (36% bij patiënten zonder nierfunctiestoornis n=268, versus 41% bij milde n=257 en 54% bij matige n=59, respectievelijk) (zie rubriek 5.2).
Insuffisants rénaux (voir rubriques 4.2, 4.4 et 5.2) : Une analyse de la tolérance chez les patients traités par Xeloda en monothérapie (cancer colorectal) présentant une insuffisance rénale avant traitement a montré une augmentation de l'incidence des effets indésirables de grade 3 et 4 liés au traitement comparé aux patients dont la fonction rénale était normale (respectivement 36 % chez les patients sans insuffisance rénale n = 268, versus 41 % chez les patients avec une insuffisance rénale légère n = 257 et 54 % lorsque l'insuffisance rénale était modérée n = 59) (voir rubrique 5.2).

Sommige patiënten met hypertensie of hartfalen zonder duidelijke vooraf bestaande nierziekte hebben een stijging van het bloedureum en het serumcreatinine ontwikkeld (> 1,5-maal de bovenste limiet van het normale), gewoonlijk een lichte en voorbijgaande stijging, vooral als quinapril concomitant met een diureticum werd gegeven, en dat werd waargenomen bij respectievelijk 4% en 3% van de patiënten op een monotherapie.
Certains patients atteints d’hypertension ou d’insuffisance cardiaque sans affection rénale préexistante apparente ont présenté des augmentations, généralement mineures et transitoires, des taux d’urée sanguine et de créatinine sérique (> 1,25 fois la limite supérieure de la normale) surtout lors de l’administration concomitante de quinapril et d’un diurétique ; de telles augmentations étaient observées chez 4 % et 3 % des patients sous monothérapie, respectivement.

Eerder behandelde patiënten Volwassen patiënten: Rebetol is geïndiceerd, in combinatie met interferon-alfa-2b, voor de behandeling van volwassen patiënten met chronische hepatitis C die vroeger hebben gereageerd op monotherapie met interferon-alfa (met normalisatie van het ALT-gehalte aan het einde van de behandeling), maar die vervolgens een recidief doormaakten.
Patients préalablement traités Patients adultes : Rebetol est indiqué, en association avec l’interféron alfa-2b, dans le traitement des patients adultes atteints d’hépatite C chronique ayant préalablement répondu (avec une normalisation des ALAT à la fin du traitement) à un traitement avec l’interféron alpha en monothérapie mais ayant ensuite rechuté.

Patiënten met multipel myeloom: Van de 646 patiënten met multipel myeloom die ten minste 1 eerdere behandeling hebben gekregen, werden 318 patiënten behandeld met de combinatietherapie van Caelyx 30 mg/m 2 als een 1 uur durende intraveneuze infusie toegediend op dag 4 na bortezomib dat wordt toegediend in een dosis van 1,3 mg/m² op dag 1, 4, 8 en 11, om de drie weken of met bortezomib monotherapie tijdens een klinisch fase-III-onderzoek.
Myélome multiple : Dans un essai clinique de phase III, sur 646 patients atteints de myélome multiple qui ont reçu au moins un traitement antérieur, 318 patients ont été traités par l'association de Caelyx 30 mg/m 2 , en perfusion intraveineuse d'une heure administrée le 4 ème jour après le bortézomib qui est administré à 1,3 mg/m² à J1, J4, J8 et J11, toutes les trois semaines ou par le bortézomib en monothérapie.

Patiënten die vroeger al werden behandeld Volwassen patiënten: Ribavirine Sandoz 200 mg capsules, hard is geïndiceerd in combinatie met interferon alfa-2b bij de behandeling van volwassen patiënten met chronische hepatitis C die hebben gereageerd op een vroegere behandeling (met normalisering van ALT op het einde van de behandeling) op interferon alfa in monotherapie, maar die nadien zijn gerecidiveerd.
Patients adultes : En association avec l’interféron alpha-2b, Ribavirine Sandoz 200 mg gélules est indiqué pour le traitement des patients adultes atteints d’hépatite C chronique ayant déjà répondu à une monothérapie d’interféron alpha (avec une normalisation des taux d’ALT à la fin du traitement) mais ayant ensuite présenté une récidive.

Twee Europese studies bij respectievelijk 651 en 1.400 patiënten die met 5.106 en 7.437 bloedplaatjesconcentraten getransfundeerd werden (Osselaer et al., 2008a; Osselaer et al., 2008c), hebben aangetoond dat het aantal transfusiereacties te wijten aan een transfusie met bloedplaatjes behandeld met INTERCEPT, de 1 % niet bereikte.
Deux études européennes portant respectivement sur 651 et 1.400 patients transfusés avec 5.106 et 7.437 concentrés plaquettaires (Osselaer et al., 2008a; Osselaer et al., 2008c) ont montré que le nombre de réactions transfusionnelles attribuables à la transfusion de plaquettes traitées par INTERCEPT n’atteignait pas 1 %.