Vertaling van "patiënt voor patiënten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

complicaties van medische hulpmiddelen | genees- en heelkundige verrichtingen als oorzaak van afwijkende reactie van patiënt, of van latere complicatie, zonder vermelding van afwijkende gang van zaken tijdens verrichting | juist geneesmiddel op juiste wijze toegediend in therapeutische of profylactische dosering als oorzaak van elk ongewenst gevolg | ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige behandeling
complications dues à un appareillage médical incidents survenus au patient au cours d'actes médicaux et chirurgicaux substance médicamenteuse appropriée et correctement administrée à dose thérapeutique ou prophylactique, mais cause d'un effet indésirable quelconque réactions anormales de patients ou complications tardives causées par des interventions médicales et chirurgicales, sans mention d'incident au cours de l'intervention

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

patiënt met zorgen over | frigiditeit | patiënt met zorgen over | impotentie | patiënt met zorgen over | promiscuïteit | patiënt met zorgen over | seksuele oriëntatie
Sujet préoccupé par:absence de réaction | impuissance | multiplicité des partenaires | orientation sexuelle

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Middelen die voor het ziekenhuis worden voorzien om deze overeenkomst toe te passen 2 Kostprijs Pneumoloog (0,1 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 1,63 werkuren per patiënt en per jaar) 0,4210 € Paramedici (0,5 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 8,17 werkuren per patiënt en per jaar) 0,8727 € Secretariaat, administratie en tarificatie (0,3 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 4,90 werkuren per 0,3978 € patiënt en per jaar) Ziekenhuisapotheker (0,05 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 0,82 werkuren per patiënt en per 0,1318 € jaar) Werkingskosten van het ziekenhuis (10 % van de loonkosten) 0,1823 € Subtotaal 2,0056 €
Moyens prévus afin de permettre à l’hôpital d’appliquer cette convention Coût Pneumologue (0,1 ETP pour 100 patients =en moyenne 1,63 heures de travail par patient et par an) 0,4210 € Paramédicaux (0,5 ETP pour 100 patients =en moyenne 8,17 heures de travail par patient et par an) 0,8727 € Secrétariat, administration et tarification (0,3 ETP pour 100 patients =en moyenne 4,90 heures de travail par patient et par an) 0,3978 €

passen Pneumoloog (0,1 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 1,63 werkuren per patiënt en per jaar) 0,4210 € Paramedici (0,5 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 8,17 werkuren per patiënt en per jaar) 0,8727 € Secretariaat, administratie en tarificatie (0,3 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 4,90 werkuren per 0,3978 € patiënt en per jaar) Ziekenhuisapotheker (0,05 VTE voor 100 patiënten = gemiddeld 0,82 werkuren per patiënt en per 0,1318 € jaar) Werkingskosten van het ziekenhuis (10 % van de loonkosten) 0,1823 € Subtotaal 2,0056 €
(Autres) Moyens prévus afin de permettre à l’hôpital d’appliquer cette convention Coût Pneumologue (0,1 ETP pour 100 patients =en moyenne 1,63 heures de travail par patient et par an) 0,4210 € Paramédicaux (0,5 ETP pour 100 patients =en moyenne 8,17 heures de travail par patient et par an) 0,8727 € Secrétariat, administration et tarification (0,3 ETP pour 100 patients =en moyenne 4,90 heures de travail par patient et par an) 0,3978 €

Totaal aantal implantaties Totaal aantal implantaties per medische akte Totaal aantal implantaties per materiaalverstrekking Totaal aantal conversies naar open ingreep Totaal aantal endoleaks Gemiddelde leeftijd patiënten met vermelding standaardafwijking Mediaan leeftijd geïmplanteerde patiënten Maximum leeftijd geïmplanteerde patiënten Minimum leeftijd geïmplanteerde patiënten Gemiddelde, mediaan, maximum en minimumleeftijd geïmplanteerde patiënten opgedeeld volgens geslacht, type ingreep en type materiaal Totaal aantal uitgevoerde implantaties per geslacht van de patiënt Aantal overleden patiënten Overlevingsduur van de patiënten na implantatie (opgesplitst tussen overleden patiënten en patiënten nog in FU) Bijhorende overlevingscurve (overleden patiënten, patiënten nog in FU, totaal aantal patiënten) Aantal patiënten " lost-to-FU"
Le nombre total d'implantations Le nombre total d'implantations par acte médical Le nombre total d'implantations par prestation matériel Le nombre total de conversions vers chirurgie ouverte Le nombre total d'endoleaks L'âge moyen des patients avec écart type L'âge médian des patients implantés L'âge maximum des patient implantés L'âge minimum des patient implantés L'âge moyen, médian, maximum et minimum des patients implantés discriminé par le sexe des patients, le type d'opération et le type de matériel Le nombre total d'implantations discriminé par le sexe des patients Le nombre de patients décédés La durée de survie après implantations des patients (divisé entre les patients décédés et les patients encore inclus dans le suivi) La courbe de survie correspondante (patients décédés, patients encore dans le suivi, le nombre total de patients) Le nombre total de lost-in-follow-up

Van deze vijftien patiënten met onvervulde medische behoefte die eerder uitsluitend imatinib hadden ontvangen, vertoonden negen patiënten een reactie op behandeling met Bosulif van MCyR of beter (waaronder drie patiënten met CMR, één patiënt met MMR, vier patiënten met CCyR en één patiënt met PCyR met een duur van MCyR van 12 tot 155 weken) en een behandelduur van 24 tot 197+ weken.
Sur ces 15 patients non répondeurs ayant précédemment reçu de l'imatinib seul, 9 ont présenté une réponse sous Bosulif de type RCyM ou supérieure, dont 3 patients avec une RMC, 1 patient avec une RMM, 4 patients avec une réponse cytogénétique partielle (RCyC) et 1 patient avec une RCyP avec une durée de RCyM allant de 12 à 155 semaines et une durée de traitement comprise entre 24 et plus de 197 semaines.

In een onderzoek met één groep met 36 patiënten met maligne gliomen werden bij 4 patiënten bijwerkingen gemeld (lichte diarree bij één patiënt, matige hypesthesie bij een andere patiënt, matige rillingen bij nog een andere patiënt, en arteriële hypotensie 30 minuten na toediening van 5-ALA HCl bij nog een andere patiënt).
Au cours d’un essai à bras unique portant sur 36 patients atteints de gliome malin, on a rapporté des effets indésirables du médicament chez 4 patients (diarrhée légère chez un patient, hypoesthésie modérée chez un autre patient, frissons modérés chez un autre patient et hypotension artérielle survenue 30 minutes après l’administration de 5-ALA chez un autre patient).

Onder de elf BF-CML-patiënten bleven drie patiënten de behandeling meer dan 24 weken volgen met merkbare reacties (twee patiënten met een CCyR en één patiënt met een MaHR) en een behandelduur variërend van 46 tot 118 weken, terwijl één patiënt nog onder behandeling is.
Parmi les 11 patients atteints de LMC CB, 3 patients ont été sous traitement pendant plus de 24 semaines et ont présenté des réponses notables (2 patients avec une RCyC et 1 patient avec une RHM). La durée de traitement était comprise entre 46 et 118 semaines, un patient étant toujours sous traitement.

Contra-indicaties voor revalidatie □ te grote afstand tussen de woonplaats van de patiënt en het centrum (behalve als de patiënt zeer sterk gemotiveerd is) □ patiënten waarvoor een groepsbehandeling niet haalbaar is omwille van persoonlijkheidsstoornissen of een te ernstige deconditionering □ patiënten die ook na contacten met het centrum blijven vasthouden aan een enge klinisch-biologische visie □ patiënten die zowel een biologische behandeling (buiten St.-Luc) als het revalidatieprogramma (in St.- Luc) wensen te volgen
Rééducation fonctionnelle contreindiquée □ trop grande distance entre le domicile du patient et le centre (sauf si le patient est fortement motivé) □ patients pour lesquels un traitement de groupe n'est pas possible pour cause de troubles de la personnalité ou d’un déconditionnement très grave □ patients qui, également après des contacts avec le centre, continuent à se cramponer à une vision purement de biologie clinique □ patients qui souhaiteraient suivre en parallèlle un traitement biologique (à l’extérieur de Saint-Luc) et un programme de rééducation fonctionnelle (à Saint-Luc)

Professionele reïntegratie komt op drie momenten aan bod tijdens de begeleiding in het centrum: □ voor de start van de revalidatie wordt bij het bepalen van de individuele doelstellingen van de patiënten heel concreet nagevraagd wat de doelstellingen zijn van de patiënt op sociaal en professioneel niveau; □ tijdens de sessies van de cognitieve gedragstherapie die betrekking hebben op het opbouwen van (realistische) doelstellingen wordt stil gestaan bij de praktische implicaties van werkhervatting en worden factoren van werkbelasting geïdentificeerd (realistische inschatting van de werkbelasting en de capaciteiten van de patiënt); □ tijdens de laatste sessie van de cognitieve gedragstherapie geeft de sociaal verpleegkundige een uiteenzetting over de mogelijkheden tot werkhervatting (vrijwilligerswerk, deeltijdse werkhervatting); □ patiënten kunnen een individuele afspraak maken met de sociaal verpleegkundige voor meer concrete informatie over externe diensten waar de patiënt terecht kan voor professionele reïntegratie (Universitair Centrum Beroepsoriëntatie, ATB, .).
La réinsertion professionnelle est abordée à trois moments durant l’accompagnement au centre : □ Avant le commencement de la rééducation fonctionnelle, pour fixer les objectifs individuels des patients, il leur est demandé très concrètement quels sont leurs objectifs au niveau social et professionnel ; □ Au cours des séances de thérapie comportementale cognitive relative au développement d’objectifs (réalistes), on s’attarde sur les implications pratiques de la reprise du travail et on identifie les facteurs de charge de travail (évaluation réaliste de la charge de travail et des capacités du patient) ; □ Lors de la dernière séance de thérapie comportementale cognitive, l’infirmier social donne un exposé des possibilités de reprise du travail (bénévolat, reprise partielle du travail) ; □ Les patients peuvent prendre un rendez-vous individuel avec l’infirmier social pour obtenir des informations plus concrètes sur des services externes auxquels ils peuvent s’adresser en matière de réinsertion professionnelle (Universitair Centrum Beroepsoriëntatie, ATB, .).

Dit kan echter alleen op voorwaarde dat deze betrokken derden de patiënt vergezellen bij zijn contacten met de inrichting of, als dat niet haalbaar is, minstens toch geregeld zelf contact hebben met de inrichting (onder meer na ieder contact dat de patiënt met de inrichting heeft gehad), zodat ook voor dergelijke patiënten de zelfregulatie en zelfcontrole onder veilige voorwaarden kan gebeuren, de nodige educatie en begeleiding wordt gegeven aan de patiënten en de betrokken derden, en de resultaten van de glycemiemetingen effectief aangewend worden voor aanpassingen van de insulinedosissen, de identificatie en correctie van hypoglycemiesymptomen, het opstellen van een evenwichtige voeding en eventueel de integratie van lichaamsbeweging in het schema van de inspuitingen en de maaltijden.
Toutefois, ce n’est possible qu’à la condition que ces tiers accompagnent le patient dans ses contacts avec l’établissement ou, si ce n’est pas faisable, qu’ils aient au moins des contacts réguliers avec l’établissement (notamment après chaque contact du patient avec l’établissement), de sorte que l’autogestion et l’autosurveillance pour ces patients puissent se faire dans des conditions sûres, que l’éducation et l’accompagnement nécessaires soient donnés aux patients et aux tiers en question et que les résultats des mesures de glycémie servent effectivement aux adaptations des doses d’insuline, à l’identification et à la correction des symptômes d’hypoglycémie, à la mise au point d’une alimentation équilibrée et éventuellement à l’intégration d’exercices physiques dans le schéma des injections et des repas.

Geneesmiddelen die onder het forfait vallen, indien ze afgeleverd worden aan gehospitaliseerde patiënten in acute ziekenhuis; bij aflevering aan deze patiënten bedraagt de vergoedingsbasis 25%, bij aflevering aan andere patiënten vallen deze geneesmiddelen steeds buiten forfait, vergoedingsbasis 100% Geneesmiddelen die voor iedere patiënt buiten het forfait valt (vergoedingsbasis 100%)
Médicaments couverts par le forfait, s’ils sont délivrés à des patients hospitalisés dans un hôpital aigu ; lors de la délivrance à ces patients, la base de remboursement se monte à 25 %. S’ils sont délivrés à d’autres catégories de patients, ces médicaments sont toujours hors forfait ; leur base de remboursement est donc de 100 %. Médicaments qui sont hors forfait pour chaque patient (base de remboursement à 100 %)