Traduction de «oculaire toediening liggen veel lager » (Néerlandais → Français) :

De systemische concentraties na oculaire toediening liggen veel lager dan na oraal gebruik.
Les taux systémiques observés après instillation oculaire sont très largement inférieurs à ceux observés après administration orale.

De doses aanbevolen voor oculaire toediening zijn aanzienlijk lager dan deze langs algemene weg, en de kans dat er met TOBRADEX systemische effecten optreden is uiterst klein.
Les doses recommandées pour administration oculaire sont considérablement plus basses que celles par voie systémique, et le risque de voir apparaître des effets systémiques avec TOBRADEX est extrêmement réduit.

Vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij minder dan 1 op de 10 personen): Alle soorten infecties Infectie van de bijholten rond de neus Bloedend tandvlees, maag- of darmbloeding Verhoogde bloeddruk of bloeddrukverlaging, trage, snelle of onregelmatige hartslag Verhoogde huidpigmentatie Huiderupties, huidscheurtjes, schilfering of vervellen van de huid Netelroos, jeuk, droge huid, meer zweten, uitdroging Pijnlijke ontstoken mond, droge mond, slikproblemen Buikpijn Veel hogere of veel lagere urineproductie dan normaal (dit kan een symptoom zijn van niet goed werkende nieren), bloed in de urine Kortademigheid, met name tijdens het liggen (dit kan een symptoom zijn van hartfalen) Problemen met het krijgen van een erectie Pijn op de borst die zich verspreidt naar de armen, nek, kaak, rug of maag, bezweet en buiten adem zijn, misselijk zijn of braken (dit kunnen symptomen van een hartaanval/myocardinfarct zijn) Beroerte, flauwvallen Spierzwakte Gezwollen gewrichten Verandering in het bloedschildklierhormoon, lage calcium-, fosfaat- of magnesiumspiegels in het bloed Depressie Staar Verminderd gezichtsvermogen Doofheid Abnormale levertestresultaten Evenwichtsstoornis, problemen bij het bewegen Oorsuizen (tinnitus)
Effets indésirables fréquents, pouvant affecter jusqu’à 1 patient sur 10 : infections de tous types infection des sinus saignement des gencives, de l’estomac ou des intestins augmentation de la pression artérielle ou baisse de la pression artérielle, battements de cœur lents, rapides ou irréguliers augmentation de la pigmentation de la peau éruptions cutanées, fissures sur la peau, présence de squames sur la peau ou peau qui pèle urticaire, démangeaisons, peau sèche, augmentation de la transpiration, déshydratation inflammation, douleur dans la bouche, bouche sèche, difficulté à avaler douleur abdominale augmentation ou diminution de la quantité d’urine (pouvant être le symptôme d'une insuffisance rénale), présence de sang dans les urines essoufflement, en particulier au moment de s’allonger (pouvant être le symptôme d’une insuffisance cardiaque) difficulté à avoir une érection douleur dans la poitrine irradiant vers les bras, le cou, la mâchoire, le dos ou l’estomac, sueur et essoufflement, nausées ou vomissements (pouvant être les signes d’une crise cardiaque/d’un infarctus du myocarde) accident vasculaire cérébral, évanouissement faiblesse musculaire gonflement des articulations changements du taux d’hormones thyroïdiennes dans le sang, baisse des taux de calcium, de phosphate ou de magnésium dans le sang dépression cataracte baisse de la vue surdité anomalies des analyses biologiques du foie troubles de l’équilibre, difficulté à se mouvoir bourdonnements dans les oreilles (acouphènes)

Vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij minder dan 1 op de 10 personen): Infectie van de bijholten rond de neus Bloedend tandvlees, maag- of darmbloeding Verhoogde bloeddruk of bloeddrukverlaging, trage, snelle of onregelmatige hartslag Verhoogde huidpigmentatie Huiderupties, huidscheurtjes, schilfering of vervellen van de huid Netelroos, jeuk, meer zweten, uitdroging Pijnlijke ontstoken mond, droge mond, slikproblemen Brandend maagzuur Veel hogere of veel lagere urineproductie dan normaal (dit kan een symptoom zijn van niet goed werkende nieren), bloed in de urine Kortademigheid, met name tijdens het liggen (dit kan een symptoom zijn van hartfalen) Problemen met het krijgen van een erectie Pijn op de borst die zich verspreidt naar de armen, nek, kaak, rug of maag, bezweet en buiten adem zijn, misselijk zijn of braken (dit kunnen symptomen van een hartaanval / myocardinfarct zijn) Beroerte, flauwvallen Spierzwakte Gezwollen gewrichten Verandering in het bloedschildklierhormoon, lage calcium-, fosfaat- of magnesiumspiegels in het bloed Depressie Staar Verminderd gezichtsvermogen Doofheid Abnormale levertestresultaten Evenwichtsstoornis, problemen bij het bewegen Oorsuizen (tinnitus) IJzerstapeling Dorst Verandering van de stemming Verwardheid Tandpijn
rénale), présence de sang dans les urines essoufflement, en particulier au moment de s’allonger (pouvant être le symptôme d’une insuffisance cardiaque) difficulté à avoir une érection douleur dans la poitrine irradiant vers les bras, le cou, la mâchoire, le dos ou l’estomac, sueur et essoufflement, nausées ou vomissements (pouvant être les signes d’une crise cardiaque/d’un infarctus du myocarde) accident vasculaire cérébral, évanouissement faiblesse musculaire gonflement des articulations changements du taux d’hormones thyroïdiennes dans le sang, baisse des taux de calcium, de phosphate ou de magnésium dans le sang dépression cataracte baisse de la vue surdité anomalies des analyses biologiques du foie troubles de l’équilibre, difficulté à se mouvoir bourdonnements dans les oreilles (acouphènes) surcharge en fer soif excessive modification de l’humeur confusion mal de dents

De AUC ∞ verhouding van metaboliet tot het oorspronkelijke middel was ongeveer 0,7 na het aanbrengen van de pleister voor transdermaal gebruik ten opzichte van 3,5 na orale toediening, wat erop wijst dat een veel lager metabolisme optreedt na toediening via de huid in vergelijking met de orale toediening.
Le rapport des ASC ∞ métabolite/molécule mère est d’environ 0,7 après l’application du dispositif transdermique versus 3,5 après l’administration orale, ce qui indique un métabolisme beaucoup plus faible après l’administration dermique qu’après l’administration orale.

Ribavirine: Ribavirine is embryotoxisch of teratogeen of beide, in doses die veel lager liggen dan de aanbevolen dosis voor de mens, bij alle diersoorten waarmee onderzoeken werden uitgevoerd.
Ribavirine : La ribavirine est embryotoxique ou tératogène, ou les deux, à des doses bien inférieures à celles recommandées chez l’homme dans toutes les espèces animales étudiées.

Ribavirine: Ribavirine is embryotoxisch of teratogeen of beide, in doses die veel lager liggen dan de aanbevolen dosis voor de mens, bij alle diersoorten waarmee onderzoeken werden uitgevoerd. Malformaties van de schedel, het verhemelte, de ogen, de kaken, de ledematen, het skelet en de gastrointestinale tractus werden gerapporteerd.
des malformations du crâne, des yeux, de la mâchoire, des membres, du squelette et du tractus gastro-intestinal ont été observées.

Hoewel de toegediende infusiedosis veel lager zou moeten zijn als de dosissen die toegepast worden bij de andere indicaties, waar er sprake is van de toediening van een trombolyticum, bestaat er een potentieel risico op bloedingen en moeten de contraindicaties bij de toediening van urokinase gerespecteerd worden.
Bien que la dose administrée en infusion devrait être beaucoup plus faible que les doses administrées dans les autres indications, où il est question d’administration d’un thrombolytique, un risque potentiel d’hémorragie existe et les contre-indications à l’administration d’urokinase doivent être respectées.

Omdat de plasmaconcentraties na lokale oculaire toediening van olopatadine 50 tot 200 keer lager zijn dan na goedverdragen orale doses, is het niet aannemelijk dat de dosis aangepast moet worden bij bejaarden of bij patiënten met een nierfunctiestoornis.
Les concentrations plasmatiques à la suite d’une administration oculaire locale d’olopatadine étant 50 à 200 fois inférieures à celles obtenues après des doses orales bien tolérées, l’ajustement de la posologie ne semble pas nécessaire chez le sujet âgé ou chez l’insuffisant rénal.

Na topisch oculaire toediening in preklinisch onderzoek, vertoonde rimexolone een lagere neiging tot verhoging van de IOD dan dexamethasone.
Lors des études précliniques, la rimexolone a montré une tendance moindre que la dexaméthasone à augmenter la pression intra-oculaire (PIO) après administration topique oculaire.